อันนี้เพิ่งเห็น เผอิญพวกติ่งสีเสื้อในเฟวแชร์รีวิวของ Voice TV กันเย้วๆ



คือดูแล้วตลกดี (คนละเรื่องกับที่โนแลนให้สัมภาษณ์เลย แล้วมันเหมือนดูหนังไม่จบ จับประเด็นไม่ครบ ไม่ดูทั้งบริบท แต่เลือกเฉพาะส่วนที่ถูกจริตตัวเอง) อันนี้คือตัวอย่างของรีวิวแบบคิดตามใจตัวเอง แม้จะยกเหตุผลมาประกอบแต่ก็เป็นเหตุผลที่คลาดเคลื่อนเพราะเป็นอคติของตัวคนรีวิว (Subjectivity) ไอ้พวกเพจรีวิว+นักรีวิวแบบปริทัศน์มันก็มีข้อเสียแบบนี้แหละ

ป.ล.แต่ไม่ใช่ว่าพวกเพจรีวิว+นักรีวิวพวกนี้จะไม่ดีนะ แม้การรีวิวจะเต็มไปด้วยข้อเสีย แต่ข้อดีก็คือมันแสดงให้เห็นถึงอำนาจการใช้สื่อของปชช. อยู่ในมือคนทุกคน ทุกคนมีสิทธิ์ ใครๆก็ทำได้ เรียกว่าเป็นการกระจายอำนาจอย่างนึงก็ได้