มันไม่ถูกกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วครับ แย่งของกันตลอดจนต้องเขียนชื่อติดไว้ว่าเป็นสมบัติของใคร

พอเกิดเหตุการณ์โดนบุกมาฆ่าถึงบ้าน แม่ของทั้งคู่ ในตอนนั้นก็ช่วยดันเต้ให้ซ่อนตัวและหนีไป
ส่วนเวอร์จิลต้องหนีเอาชีวิตรอดด้วยตัวเอง และมันก็ไม่รู้ว่าแม่ออกตามหามัน
(ดันเต้พยายามอธิบายว่าแม่ออกตามหาเอ็งนะเห้ย แต่มันก็ไม่ฟัง)

จากคำพูดของวี ที่เป็นด้านมนุษย์ที่มีความรู้สึกและเป็นด้านเหตุและผล
เวอร์จิลก็ต้องการถูกปกป้อง ต้องการความรักจากแม่เหมือนกัน

แต่แม่ปกป้องแต่น้องและตายไป มันเลยเกลียดด้านมนุษย์ที่เป็นอีกครึ่งนึงของตัวมันเอง
และตัดสินว่าด้านมนุษย์ทำให้มันอ่อนแอ สุดท้ายเลยเลือกที่จะเป็นปีศาจ
เดินทางรอบโลก ศึกษาร่องรอยผนึกประตูนรกของสปาร์ด้า เพื่อจะเอาพลังที่ทัดเทียมกับพ่อตัวเอง

จากที่เวอร์จิลกระหายพลังอำนาจ ดันเต้ก็มองว่ามันไม่ถูกนะแบบนี้ ทำทุกอย่างเพื่อพลังถึงขั้นจะเปิดประตูนรกอีกครั้ง จนเป็นเหตุการณ์ในภาค 3

ต่างฝ่ายต่างมีเหตุผลของตัวเอง และมองว่าอีกฝ่ายนั่นแหละที่ผิด
มันเลยต้องสู้กัน ใครชนะคนนั้นคือฝ่ายที่ถูกต้อง


จริงๆเวอร์จิลมันก็อยากหยุดทะเยอทะยานนะ (อันนี้ผมตีความเอง)

จากที่มันพูดตอนต้นมิชชั่น 18
"ถ้าในวันนั้น ตำแหน่งของเราสลับกัน โชคชะตาของเราจะสลับกันด้วยหรือเปล่า ชั้นจะใช้ชีวิต และมีจิตใจเหมือนกับนายมั้ย"

เส้นทางที่ทั้งสองมันเลือกเป็นคนละแบบ
เวอร์จิลเลือกที่จะเป็นปีศาจ
ดันเต้เลือกที่จะเป็นมนุษย์ มันเลยขัดแย้งกันและต้องสู้กันแบบนี้ และที่ผ่านมาไม่มีใครมาห้ามระหว่างกลางสองคนนี้ได้เลย