มาแล้วครับ ภาพบรรยากาศ Gcon สะออนทัวร์ ครั้งที่ 5 ขอบคุณน้ำใจเพื่อนๆในบอร์ดนี้มากครับ ที่ส่งผลให้เกิดกิจกรรมแบบนี้ขึ้น รอบนี้ได้รับการต้อนรับอย่างดี ทั้งจากครู และชาวบ้าน แม้ว่าผมจะเหนื่อยกับการเตรียมงานนี้มากที่สุด แต่ประทับใจที่สุดครับ ^_^









Gcon สะออนทัวร์ ครั้งที่ 5


ยอดเงินบริจาค

53,369.91.-




รายชื่อผู้บริจาค

1. NEW000007 - 4,500 บาท
2. Marasai - 200 บาท
3. Jal3a - 9,999.99 บาท
4. EveN - 500 บาท
5. เฉพาะกิจ - 399.99 บาท
6. LinkWii1 - 200 บาท
7. TEEYAI MAXWELL - 777.77 บาท
8. ไม่ประสงค์ออกนาม - 5,000 บาท
9. ไม่ประสงค์ออกนาม - 1,000 บาท
10. ไม่ประสงค์ออกนาม - 1,000 บาท
11. น้องอุ๊คนงาม - 1,000 บาท
12. Shadow - 1,000 บาท
13. kazama3x3 - 500 บาท
14. CH@Dow - 444.45 บาท
15. shizaru - 1,000 บาท
16. ไม่ประสงค์ออกนาม - 1,000 บาท
17. jumpmanx99 - 2,080 บาท
18. suede - 477.80 บาท
19. titanspeed - 1,150บาท
20. historythej - 700.03บาท
21. misingshot - 500 บาท
22. NekoDream - 500 บาท
23. If Your Heart's Not In It - 300 บาท
24. Zoulwon - 888.88บาท
25. ไม่ประสงค์ออกนาม - 500 บาท
26. ไม่ประสงค์ออกนาม - 1,440 บาท
27. Nut555 - 200 บาท
28. oz - 250 บาท
29. master ped - 500 บาท
30. webmaster - 2,000 บาท
31. ไม่ประสงค์ออกนาม - 1,111 บาท
32. KAZE - 10,000 บาท
31. Bustory - 200 บาท
31. zenzation และคณะ - 2,050 บาท
31. บ.อีมาร์เก็ตติ้ง - 1,000 บาท


@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@





สมาชิกร่วมสะออนทัวร์ครั้งนี้ มีทั้งหน้าเก๊าา เก่า หน้าใหม่ หน้าแปลก รวมๆกันไปทั้งสิ้น 12 ชีวิตครับ











เริ่มต้นทริปนี้ ผมซื้อของ ขนของไปรอไว้ที่ กศน. อ.แม่สรวย ก่อน 1 อาทิตย์ และทางครูทั้ง 2 โรงเรียนก็ประสานติดต่อมาเรื่อยๆว่า ต้องการอย่างอื่น เช่น เตาแก๊ส เพราะทุกทีจะไปยืมชาวบ้านใช้ พวกตู้กับข้าว ของใช้ในครัว ฯลฯ ผมก็ให้ครูซื้อไปก่อน แล้วผมค่อยไปจ่ายตังค์เองทีหลัง

วันแรกเราออกเดินทางนัดหมายรับคนตามที่ต่างๆ แล้วมุ่งสู่ อ.แม่สรวยโดยต้องไปขนของขึ้นรถกันก่อนที่บ้านพักครู















พอขนของเสร็จ เราก็ไปจ่ายตลาด เพื่อซื้อเสบียงไว้ดำรงชีพ ซื้อเสร็จก็ขับรถมุ่งหน้าขึ้นดอย โดยมีครูเป็นผู้นำทาง หนทางก็ไม่เท่าไหร่หรอกกก ชิวๆ...








กระเด้งกระดอนพอให้หัวโขกกระจกรถบ้าง








โรงเรียนแรก ศศช.บ้านห้วยน้ำกืน












หมู่บ้านห้วยน้ำกืน มีบ้านประมาณ 50 หลังคาเรือน 300 กว่าคน ที่นี่ชาวบ้านเป็นชาวเขาเผ่าอาข่าทุกคน








มาถึงเราก็แนะนำตัวกันเล็กน้อย และก็เริ่มขนของเข้าไปในโรงเรียน













และเนื่องมาจากว่า ตอนซื้อของน่ะ ไอ้คนซื้อของมันซื้อของทั้ง 2 โรงเรียนปนกันมามั่วไปหมด แถมลืมเอารายการของมาอีกว่าซื้ออะไรไปบ้าง เลยต้องมานั่งแยกของกันเหมือนเล่นเกมส์จับคู่เลย ^_^











แต่แค่ตอนแยกของอยู่นี่ เด็กๆในหมู่บ้านก็มานั่งเอาใจช่วยกันแล้วว











เห็นเด็กนั่งรอดังนั้น สมาชิกเราไม่รอเช้า ไปโป่งให้เด็กเล่น ^_^











พอแยกของเสร็จ ก็เริ่มลงมือทำกับข้าวเพื่อมื้อเย็นกันครับ

3 หนุ่ม 3 มุม ประกอบเตาแก๊ส










สาว สาว สาว 3 แม่ครัว












ช่วงที่รอกับข้าวยังไม่เสร็จ มีหนุ่มนายหนึ่งเข้ามากางเต๊นนอน เพราะกลัวว่ามันจะมืดไปกว่านี้แล้วมองอะไรไม่เห็น ไม่มีไฟฟ้าใช้ แต่ผลจากการยืมเต๊นที่วัดมา เต๊นท์ที่กางได้ดูเหมือนจะไมไ่ด้มีไว้นอน .. หรือว่ากลางผิดก็ไม่รู้ (สรุปว่าแกก็นอนทั้งที่เต๊นท์อย่างนั้นแหล่ะนะ)










เราลงมือกินอาหารเย็นกันมืดๆ โดนมีแค่แสงไฟเล็กน้อยจากไฟฉาย นั่งกินไปพร้อมกับเสียงคุยกันจอกแจกของชาวบ้านที่มานั่งอยู่อีกด้านนึง
ข้าวที่กิน ก็เป็นข้าวของชาวบ้านที่หุงนำมาให้บ้านนู้นนิด บ้านนี้หน่อย แต่เยอะมากก กินกันไม่หมด










ด้านหน้าโรงเรียน ชาวบ้านมาก่อไฟไล่ความหนาวให้ พร้อมกับทำข้าวหลามมาเผาให้กันสดๆ ร้อนๆ ตรงนั้นเลยทีเดียว










ยิ่งมืดค่ำ ชาวบ้านยิ่งมาต้อนรับกันเยอะ ทั้งเด็ก ผู้ใหญ่บ้าน อบต. ฯลฯ











ข้าวหลามที่ได้กินบ้องใหญ่มากครับ บ้องนึงกินกันได้ 3 คน ก็ไม่หมด เหมือนจะทำมาเลี้ยงทั้งหมู่บ้านเลยทีเดียว แต่เค้าก็เอามาต้อนรับให้กับแขกผู้มาเยือน









เรานั่งคุยกันเองบ้าง คุยกับชาวบ้านบ้าง ท่ามกลางกองไฟ 1 กอง พอเวลาได้ที่ ชาวบ้านมีการแสดงต้อนรับให้ เป็นการเต้นของชาวเขาเผ่าอาข่า ในความมืด เราใช้รถ 1 คัน ไปเปิดไฟหน้าไว้เพื่อให้มองเห็นการเต้น










ชาวบ้านเต้นกันอยู่สักพักใหญ่ พวกเราเห็นและจำสเตปได้ เลยเข้าไปร่วมวงการเต้นด้วย








มีคลิปมาฝากกันด้วยยย










คืนนั้นแม้อากาศจะหนาวเย็น แต่เราก็มีความอบอุ่นเกิดขึ้นในหัวใจ ความอบอุ่นที่ว่าหากไม่ใช่ได้มาจากกองไฟที่ก่อไว้เพียงอย่างเดียว แต่มันเกิดจากน้ำใจที่ชาวบ้านร่วมมายินดี มาต้อนรับ เวลามีแขกมา แขกที่ไม่รู้จักกัน แต่ก็ยินดีที่จะมีน้ำใจให้แก่กัน ผู้ใหญ่บ้านบอกกับผมว่า ชุมชนที่นี่น่ะ เข้มแข็ง สามัคคี เรื่องการดูแลขอให้บอก เราไม่เป็นรองใคร เราช่วยกันเต็มที่ ทำกันเท่าที่ทำได้..


เราเต้นกันจนเหนื่อย.. และชาวบ้านก็แยกย้ายกันกลับไป พวกเราก็ไปตั้งวงกันหน้าโรงเรียนต่อ ช่วงเวลาแค่ 2 ทุ่ม แต่มันเหมือนกัน เที่ยงคืนบ้านเราเหลือเกิน .. ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล

ในความมืด ดาวสวยมาก เต็มท้องฟ้า ไม่มีแสงไหนมาบดบัง สวยแบบไม่มีคำบรรยาย.. แต่ไม่มีีรูปมาให้ดู 555+

แล้วเราก็เข้านอนครับ


สภาพห้องนอนก็เป้นเช่นนี้เหมือนทุกที คือนอนเรียงๆกัน.. พี่หมี สละเต๊นอันนึง ให้น้องโรลนอน
คนอื่นก็เอาเสื่อปู นอนในถุงนอน ใส่เสื้อกันหนาว ผ้าห่มคลุม.. และแน่นอนครับ คืนนั้นไม่มีใครได้อาบน้ำ











เช้าวันรุ่งขึ้น.. เราต้องรีบตื่นกันแต่เช้าหน่อย เพราะนัดชาวบ้านไว้ประมาณ 9 โมงกว่าๆ ตื่นมา ฝ่ายพ่อครัว แม่ครัวก็เริ่มลงมือ










พี่ PSY ของเรา นอกจากจะไม่เต้น กังนัมโชว์แล้ว เริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่มีประโยชน์อันใด จึงอาสาขอขยับหม้อให้เข้าที่ โดยการยกหมุน แล้ววางใหม่ เปลี่ยนองศาจากเดิม แค่ 3 องศา เท่านั้นเอง










หน้าตากับข้าวยามเช้า














น้ำพริกที่ชาวบ้านเอามาให้พร้อมผัก ทำมาจาก 4 บ้าน 4 สูตร อร่อยคนละแบบ แถมให้ผักมาเยอะมากก เหมือนจะให้ปลูกเลยทีเดียว กินกันไม่หมดเหมือนเดิม










ผักเยอะ น้ำพริกเยอะ










แล้วก็เหมือนเดิมครับ ข้าวเราไม่ได้หุงเอง ชาวบ้านนำมาให้จากบ้าน
และจากในรูปก็ดูเอาครับ ชาวบ้านอุตส่าห์เอาข้าวมาให้ แต่ท่านภู ให้ความสนใจช่วยเหลืออย่างเต็มที่










แม้จะถึงเวลากินข้าว สมาชิกช่วยกันตักข้าวแจกจ่าย แจกช้อน ภูก็ยังช่วยเ้หลืออย่างเต็มที่เหมือนเดิม











แม้ยามกินข้าวเราก็ยืนกินครับ เพราะรีบ ขณะที่กินกันอยู่นี้ ชาวบ้านกับเด็กๆมารอเรากันแล้วว










เรารีบกิน รีบเก็บ แล้วมาตั้งโต๊ะหน้าโรงเรียน เอาของออกมาตั้ง ครูบอกให้เด็กๆเข้าแถวกัน












เราเริ่มต้นด้วยการแนะนำตัวเองทุกของ กล่าวถึงที่มาที่ไป การนำของมาให้ เริ่มต้นด้วยพี่หมี (แก่สุด)









โม้อะไรก็ไม่รู้









แนะนำกันทีละคน








เด็กๆอยากได้ของกันแย๊ววว











แล้วก็เริ่มส่งมอบครับ ประเดิมที่ผมคนแรก































แล้วก็แจกขนมครับ




















ผู้ใหญ่บ้านก็มีของตอบแทนเล็กๆน้อยๆมามอบให้เราเหมือนกัน ^_^








ได้กันทุกคนนะคร้าบบบ













สุดท้ายนี้ผมประทับใจกับโรงเรียนนี้มากๆครับ ประทับใจชาวบ้าน ประทับใจครู ความเข้มแข็งของชุมชน ผมก็บอกกับครูไว้ว่า ของที่บริจาตนี้มาจากใจพวกเราจริงๆ อยากให้อยู่กับโรงเรียนไปนานๆ แล้วครูก็รับปากครับ




จบกันที่โรงเรียนแรกเพียงเท่านี้ก่อนนะครับ เดี๋ยวจะมาอัพ การเดินทางวันที่ 2 พร้อมกับอีก 1 โรงเรียน





คำขอบคุณจา่กคุณครูครับ

ทริปนี้สนุกจังเลย

ทีตอนผมล้างจานล่ะไม่ถ่าย หนาวก็หนาว


EDIT: รูปซ้ำกับไม่ขึ้นเยอะอยู่นะครับ

มาแล้วๆ

ซึ้งใจ น้ำตาจะไหล

รอบหน้าบริจาค 5หมื่นเลย เห็นแล้วชอบชอบ^^



ถ้าไม่ติดป่วย อยู่ในระหว่างการพักฟื้นก็คิดว่าจะไปแล้วเชียว

ดูภาพแล้วซึ้งจริงๆ ไม่ได้บริจาคเลย ครั้งหน้าผมจะไม่พลาดแน่

กดถูกใจให้รูปนี้เลย



เห็นแล้วหิวเลย

ประทับใจมากๆ เป็นครั้งแรกเลยที่ชาวบ้านมีของที่ระลึกให้เราด้วย ซึ้งใจมากๆ
แถมยังดูแลเทคแคร์สุดๆ ทั้งหาข้าวต้มผักทำน้ำพริก

เสียดายมากครับติดงานอีกแล้วปีนี้

หยุด 3 วันก้ต้องไปปั่นงานอดไปเบย

วันเด็กของผมก็ขึ้นดอยแจกตาม รร เช่นกันครับ

อาาาาาาาาาาาาาาาาห์ เห็นรูปแล้วน่าสนุกจังแฮะ...
//ซึ้งใจจุงเบย

หลังจากแอ๊บสวยในเฟสมานานความเป็นทอมหนูก็เปิดเผยในทริปนี้ 555+

จะบอกว่าหนาวมากค่ะ พี่คนอื่นๆคงปกติ แต่หนูหนาวมากๆ จนไม่อยากสวยแล้ว ขอกันหนาวอย่างเดียวค่ะ

ทริปสนุกมากๆค่ะ หนูไปครั้งแรกของจีคอนสะออนเลย ประทับใจมากๆค่ะ หนูคิดถึงภาคเหนือมากๆ

คิดถึงพี่นิว ชาวเผ่าอาข่า และเด็กดอยทุกคนด้วย

คลิปรอแปปนึงนะคะ กำลังอัพค่ะ เป็นภาพบรรยากาศโดยรวมของจีคอนสะออนทัวร์ค่ะ

ทุกท่านหัวใจหล่อ/สวยมากครับ

บริจาคเป็นหมื่นเลยโอ้ว

น่าไปมาก