ประวัติส่วนตัวคร่าวๆ ปีนี้ผมอายุ 28 ปีแล้วจบป. ตรีสาขาภาษาญี่ปุ่น เคยทำงานเป็นล่ามในโรงงานอุตสาหกรรมและบริษัทรถยนต์ของญี่ปุ่นมา 3 ปี แต่ลาออก กำลังเรียนอยู่ที่ญี่ปุ่น แผนเดิมที่วางไว้คือ จะเรียนปริญญาตรีใหม่อีกใบที่นี่ ในสาขา Finance และจบจะตอนอายุ 33

แผนชีวิตที่ผมวางไว้ คือ หลังจบ จะหางานทำที่ญี่ปุ่นซัก 2 ปี เก็บเงินตั้งตัวและเก็บประสบการณ์เพิ่ม สร้างโปรไฟล์ จนอายุ 35 หรือถ้าระหว่างนี้ยื่นขอทุนต่อปริญญาโทในสาขาการเงินได้ ก็จะต่อโท จบแล้วค่อยกลับไทย ตอนอายุประมาณ 35

โปรไฟล์ตัวเองที่ตั้งไว้คร่าวๆอีก 5-6 ปีข้างหน้า ก่อนกลัีบไทย
- อายุ 35
- ประสบการณ์ทำงานที่ญี่ปุ่น 2 ปี / หรือต่อโท ถ้าหาทุนได้
- ปริญญาตรี 2 ใบ (สาขาภาษาญี่ปุ่น กับการเงิน)
- มีความรู้ภาษาญี่ปุ่นระดับ N1
- TOEIC ซัก 650-700
- ประสบการณ์ทำงาน เป็นล่าม 3 ปี ในโรงงานอุตสาหกรรมและบริษัทรถยนต์
- เป็นไปได้ ก่อนกลับไทยอยากสอบ License CFA ให้ได้ซักเลเวล

แต่ตอนนี้เริ่มลังเล และกังวลเกี่ยวกับเส้นทางชีวิตในอนาคต กลัวกลับมาไทยแล้วจะหางานยาก เพราะอายุเยอะ เท่าที่ลองค้นดูสายงานการเงิน ส่วนใหญ่เด็กจบใหม่เงินเดือนไม่สูงมาก ต้องการคนมีประสบการณ์ 5 ปีขึ้นไป กว่าผมจะกลับมาก็ปาไปเกือบ 35 แล้ว ถ้าให้ไปเริ่มหาประสบการณ์ใหม่ รับเงินเดือนเด็กจบใหม่ ก็เกรงจะไม่ไหว สุดท้ายต้องกลับไปตายรังเดิม คือ การเป็นล่าม (ผมลาออกมาเรียนต่อเพราะเบื่องานล่าม รู้สึกว่างานมันไม่ใช่)

อยากปรึกษาว่า งานสายการเงิน อายุ 33 มัน มันจะเริ่มต้นช้าไปไหม ความรู้ภาษาญี่ปุ่นที่ผมมี มีส่วนช่วยในโอกาศการหางาน ให้หางานง่ายขึ้น หรือชดเชยตัวเลขเงินเดือนในส่วนของประสบการณ์การทำงานที่ขาดหายไปหลายปีได้ไหม การเติบโตในหน้าที่การงาน จะทันคนที่เค้าเริ่มมาก่อนตั้วแต่จบใหม่เลยหรือไม่

ส่วนตัว ถ้าการหางานในไทยมันเป็นไปได้ยาก ก็มองหาโอกาสในการทำงานที่ญี่ปุ่นระยะยาวเหมือนกัน อาจจะไม่ได้งานที่ดีมากมาย แต่รายได้ก็พออยู่ญี่ปุ่นแบบมีเงินเหลือเก็บได้สบายๆ แต่ชีวิตนี้ท้ายที่สุดก็ต้องกลับบ้านเกิด อยากซื้อบ้าน ซื้อที่ดิน ซื้อรถ อยู่ญี่ปุ่นตลอดไปคงไม่ได้

รบกวนขอความเห็นจากเพื่อนๆหน่อยครับ

ผ่อนบ้าน,ซื้อที่ดินแล้วประกาศ​ขายทางเน็ตให้มากสุด พอขายได้ชีวิตจะได้สบายและมีอิสระขึ้นครับ

ถ้าจะกลับมาไทยด้วยอายุ 35 ขนาดนั้นแล้ว ผมแนะนำว่าต้องสมัครงานอย่างต่ำเลย คือ ระดับ Manager แล้วครับ และต้องมี "ประสบการณ์ทำงานอย่างต่ำ 3-5 ปี" ด้วย อันนี้ผมว่าสำคัญ เพราะอายุยิ่งเยอะยิ่งหางานยากครับเพราะเด็กจบใหม่มาทุกๆปี เราต้องมาแข่งกับเด็กอีก แต่ดูจากจขกท.แล้วจบนอกมาไม่น่าหายาก ยิ่งภาษาญี่ปุ่นได้ด้วยนี่ยิ่งหาง่ายนะ เงินเดือนสูงอยู่ ผมเห็นประกาศหาเยอะแยะเลย แต่ให้แนะนำจริงๆเลยนะครับ ทำงานที่ญี่ปุ่นเลยดีกว่าครับ

อันนี้ผมเล่าชีวิตผมตอนนี้ให้ฟัง ส่วนตัวผมตอนนี้อายุ 28 ปีจะ 29 ล่ะ
จบป.โท สาขาวิทยาการจัดการ จบป.ตรี สาขาภาษาอังกฤษธุรกิจ จบในไทยทั้งคู่
ตอนเรียนจบป.ตรี 4 ปีแรก ว่างงานไปเกือบ 1 ปีจนได้งาน ผมไปทำงานหาประสบการณ์แค่ 1 ปี เป็นงานธุรการ พอดีดันสอบติดป.โทได้เลยลาออกมาเรียนอย่างเดียวจนจบ 3 ปี (พอดีพ่อยังพอมีทุนให้เรียนอยู่และเบื่องานธุรการด้วย) พอเรียนจบต้นเดือน ก.ค. 58 ก็ลองหางานสมัครเรื่อยๆในเน็ตของวุฒิป.ตรีแต่เงียบมาก พอหลังปีใหม่เลยเริ่ม Walk-In เอา พอไปสัมภาษณ์ก็เจอเขาส่ายหน้าไม่เอา ตอนแรกก็ไม่เข้าใจทำไมไม่เอาเรา ตอนหลังเลยถามดูเลยก็รู้ว่า ประสบการณ์น้อยเหมือนเด็กจบใหม่ เขาไม่เอากันเพราะเขาต้องเริ่มใหม่ทุกอย่างเหมือนเด็กจบป.ตรี ภาษาอังกฤษเดี๋ยวนี้ใครๆก็ได้ เขาสู้จ้างเด็กใหม่ดีกว่า เงินเดือนก็ให้น้อยกว่า

เท่าที่ผมดูทั่วไปส่วนใหญ่นะ ถ้าทำงานเอกชนวุฒิป.ตรีเน้นมีประสบการณ์จะได้แน่นอนกว่า ถ้าจบป.โทมา ถ้าจะหางานระดับป.ตรี ยากครับ ส่วนงานป.โทต้องมีประสบการณ์ทำงานมากพอสมควรครับ ไม่งั้นไม่รับ แล้วส่วนใหญ่จบโทมาจะไปเป็นอาจารย์หรือทำงานภาครัฐซะมากกว่า ไม่ก็เรียนต่อเอกจนจบค่อยมาทำงานทีเดียวครับ

ส่วนตัวตอนสัมภาษณ์คิดนานไปหน่อยเวลาตอบคำถามเพราะผมเป็นคนคิดมาก เขาเลยดูแล้วไม่กระตือรือร้น ดูช้า เซ็งตัวเองเหมือนกัน เพราะไม่รู้จะโชว์ด้านไหนให้เขาเห็นเพราะประสบการณ์ทำงานน้อยมาก

ตอนนี้ผมก็ยังหางานอยู่ อยากทำงานเก็บเงินล่ะตอนนี้ งานอะไรผมก็เอาหมดแหละตอนนี้

อย่างแรก อายุ 33 จบสูงสุด ป.ตรี หางานในญี่ปุ่นยากถึงยากมาก
อย่างที่สอง อายุเกิน 30 หาทุนเรียนโทยาก
อย่างที่สาม เงินเดือนจบใหม่ป.ตรี ได้แค่พออยู่ ไม่พอเก็บ อยู่ไม่นานเงินเก็บอาจจะน้อยกว่าอยู่ไทย
อย่างที่สี่ ไม่แนะนำเรียน Finance ที่ญี่ปุ่น นอกจากจะเข้าพวก Hitotsubushi Todai พวกนี้ ไม่งั้นจบมาอายุเท่านั้น ผมว่าชีวิตลำบาก
อย่างที่ห้า งานด้านการเงินในญี่ปุ่น ไม่ค่อยรับคนต่างชาติ ถึงรับไปก็น่าจะได้แค่ตำแหน่งพนักงานออฟฟิสธรรมดา ไม่ได้จับงานใหญ่
เพราะงั้นต่อโทไปเลยดีที่สุด อ่านหนังสือช่วงแรกๆเยอะหน่อยแค่นั้น และทางที่ดีดูสายอื่นๆ ไว้ด้วยดีที่สุด

ปล. ทำมัยถึงเลือก Finance

เรื่องอายุเนี่ย ผมก็กังวลตั้งแต่ตอนแรกที่จะตัดสินใจเรียนตรีหรือโทดีแล้วล่ะครับ แต่พอถามอาจารย์ที่ปรึกษาและอาจารยน์แนะแนวชาวญี่ปุ่นที่นี่ เค้าก็เหมือนๆจะแนะนำให้ไปทางป.ตรีใหม่จะดีกว่า เค้าว่าสำหรับชาวนักศึกษาต่างชาติที่เรียนจบที่ญี่ปุ่น อายุไม่ค่อยเป็นอึปสรรคกับการหางานเท่าไหร่ แต่งานที่ได้รับก็ต้องทำใจแหละว่า ได้งานดาดๆ อาจไม่ตรงกับที่เราต้องการ ผมก็เลย เอาก็เอาวะ เรียนตรีใหม่ก็ใหม่ เสียเวลาหน่อย แต่เอาจบชัวร์ เอาความรู้แน่นๆ เน้นเอาไปใช้ทำงานจริง

ตอนแรกผมตั้งใจจะต่อโท แต่ผมจบเอกญี่ปุ่นมา การข้ามสายที่นี่เป็นไปได้ยากจริงๆ ผมไปงานพวก 進学説明会　มา3 ที่ไปถามอาจารย์แนะแนงแต่ละมหาลัยมา เค้าก็บอกเป็นไปได้ยาก มีแค่เอกชนบางที่ที่บอกว่าพอมีทาง แต่เข้าไปเรียนแล้วจะไหวไหมอีกเรื่อง

ที่เลือกการเงิน ก็อย่างที่บอกล่ะครับ เพราะหลังจากทำงานมาได้ 3 ปีผมก็เริ่มสนใจเรื่องการเงินการลงทุน แล้วก็แปรเปลี่ยนมาเป็นการอยากเรียนต่อด้านนี้แบบจริงจัง ถามว่ามีสาขาอื่นที่อยากเรียนไหม มีนะครับ ผมอยากเรียน Automotive Engineering มาก มีมหาลัยที่หาไว้แล้วด้วย และคิดว่าถ้าเรียนจบมาได้อนาคตคงสดใสแน่ๆ

แต่ผมเรียนสายศิลป์มาตลอดชีวิต ไม่มีพื้นฐานด้านฟิสิกส์ เคมี หรือคณิตเลย ใจอยากเรียนนะครับ แต่คิดว่าถึงสอบติดได้ ก็กลัวไปไม่รอด ที่สำคัญ ค่าเทอมแพงมาก ปีละล้านสามแสนเยน ผมต้องทำงานพิเศษไปด้วย เรียนไปด้วย เกรงจะหนักเกินไป ไม่มีเวลาทบทวนบทเรียนมากพอ ถ้าหาทุนสนับสนุนไม่ได้นี่ ตายแน่ๆ

ลองดูเป็นแนวทางนะครับ มันมีเกี่ยวกับการทำงานด้วยช่วงหลังๆ

ตัดเรื่องหาเงินในญี่ปุ่นออกไปได้เลยครับ
รุ่นน้องผม จบตรีจุฬา จบโทโทได ไปกันทั้งแก๊งค์นะ ไป 10 คน ได้งานแค่คนเดียว

ระดับโท โทได นะ ฉะนั้นอย่าหวังเลยเรื่องได้งานญี่ปุ่นตัดออกไปได้เลยครับ ความหวังนี้

ทำไมไม่ต้องดูธุรกิจอื่นๆดูละครับ อย่างเช่นหาของจากญี่ปุ่นมาขาย เกงยีนส์ เกม โมเดล ขนม

แล้วส่งมาขายที่ไทย แบบพรีออเดอร์ หรือแบบลงทุนสินค้าไปเลย

หรือไม่ก็กลับกันเอาของจากไทยไปขายที่นู่น

เริ่มทำได้เลย ดีก็รวยได้ ไม่ดีก็ลองไปหางานดูใหม่ ไม่มีอะไรเสียหาย

ปล.ฝากซื้อ tenga หน่อยได้ไหมครับ

ญี่ปุ่นประเทศนี้กำลังพัง อัตราดอกเบี้ยเงินฝากติดลย พิมพ์เงินออกมาเรื่อยๆไม่มีทองค้ำเพราะเงินไม่มี โดนจีน เกาหลี อินเดีย เเย่งรายได้หลักในประเทศไปเยอะทั้งเครื่องใช้ไฟฟ้า เครื่องจักร เเละ สิทธิบัตร

ขออนุญาตขุดมาถามเพิ่ม

ตอนนี้กำลังหาข้อมูลการสอบเข้าโดยระบบ 学士・編入学試験 (เทียบโอน เข้าเรียนปี 3 เลย) จะช่วยประหยัดเวลาได้อีก 2 ปี ไม่ต้องเริ่มเรียนปี 1 ใหม่
.
.
มีคำถามดังนี้ครับ
.
- โดยทั่วไปแล้ว ระบบนี้รับนักศึกษาชาวต่างชาติมาเทียบโอนหรือไม่ครับ เห็นบางมหาลัยมีระบุแยกไว้ แต่บางมหาลัยไม่มี
.
- จบจากต่างคณะ ต่างสาขาสามารถเทียบโอนไปสาขาอื่นได้ไหม (จากศิลปศาสตร์ ไปเศรษฐศาสตร์หรือพาณิชยศาสตร์)
.
- ตอนสอบเข้า มีสอบพวกวิชาเฉพาะของสาขานั้นๆหรือไม่ครับ
.
- เข้าไปแล้ว พวกวิชาพื้นฐาน วิชาบังคับที่เค้าเรียนกันตอนปี 1-2 เราจะได้เรียนหรือไม่ และสามารถลงเพิ่มเติมในวิชาอื่นๆได้ไหม
.
- ถ้าไม่จบใน 2 ปี สามารถต่อปีที่ 3 ได้หรือไม่

ขอบคุณครับ

ทีแรกผมนึกว่าจะไปสบายซะอีก ดูทรงแล้วลำบากเหมือนกันนะครับเนี้ย

กรณีผมนะ
จบตรีที่ไทย เงินเดือน 25000 โบนัสห้าเดือน เป็นนักออกแบบพาทรถยนต์
จบโทญีีปุ่น กลับมาไทย 30000 กว่าๆโบนัสสองเดือน เป็น project coordinator หัวหน้าบอกว่าประสบการณ์สำคัญด้วยถึงจะได้มากกว่านี้ เพราะตอนตรีไม่ได้ใช้งานสายญี่ปุ่น

ผมมองว่า การเรียนตรีสองใบ เสียเวลามากไปอะครับ บางที่เขาเน้นตรีกับประสบการณ์ถึงได้เงิน โทไม่เน้น

จขกทจบตรีสายภาษา อยากเป็นเมเนเจอร์ ก็ควรเรียนรู้เองหลายอย่างจากบริษัทอะครับ เช่น ขอหัวหน้าย้ายไปแผนกบัญชี ทำงานด้านบัญชี หรือเอาแค่โทสายการเงินมาประดับไว้พอ ประสบการณ์สำคัญมากครับอันนี้

คำถามแรกคือ ตอนนี้ความรู้มีภาษาญี่ปุ่น แล้วทำไมอยากมีความรู้ด้านการเงินเพิ่ม (คืออยากทำงานพวกสถาบันการเงินเชื้อญี่ปุ่นเหรอ? เช่น ธนาคารญี่ปุ่น หรือ พวกโนมุระไรแบบนี้ หรือคิดว่าสายการเงิน ได้เงินดี?)

คำถามสอง สายการเงินมันกว้างมาก มีตั้งแต่ใช้ความรู้ทางการเงินเข้มข้นไปจนถึงกลางๆ คือตั้งเป้าอยากเป็นอะไร? Fund Manager, Investment Banker, Finance Engineer ? อะไรพวกนี้หรือเปล่า ผมอยากรู้สาเหตุว่าทำไมถึงสนใจด้านการเงิน ถ้าเหตุผลคืออยากมีมากกว่าแค่เก่งภาษา ผมก็จะมีคำตอบดีๆให้ข้างล่าง

คำถามสาม ทำไมถึงคิดว่าภาษาญี่ปุ่นสำคัญกว่าภาษาอังกฤษ? ดูจากเป้าคะแนน TOEIC ที่ตั้งไว้นี่ผมว่าต่ำมากๆ ถ้าทำงานในไทยจริง และเป็นบริษัทญี่ปุ่น เค้าเน้นภาษาอังกฤษมากกว่าครับ บริษัทญี่ปุ่นในไทยมองการมีภาษาญี่ปุ่นเป็น optional ถ้าพูดและสื่อสารได้คือชอบ แต่ยังไงภาษาอังกฤษก็คือแกนหลักในการทำงานอยู่ดี ถ้าภาษาอังกฤษห่วยแต่เก่งญี่ปุ่น บริษัทก็หนักใจครับ โดยเฉพาะสถาบันการเงินระดับโลกที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษติดต่อกับสาขาอื่น



อันนี้คือคำแนะนำของผมนะ ผมเองก็อายุ 28 เท่าคุณ จบโทแล้วสองใบ อยู่ในสายธนาคารมา 5 ปี เป็นธนาคารญี่ปุ่นซะ 3 ปีครึ่ง แต่ก่อนก็เคยโง่เรื่องการเงินเพราะเป็นสาย IT เพียวๆ

อย่างแรก ลดเป้าหมายชีวิตที่มันซับซ้อนลง ต่อแค่โทบริหาร (ที่ญี่ปุ่น) ก็พอแล้ว ประหยัดเวลาไปได้แน่ๆ 2 ปี ประสบการ์ณการทำงานก็มีแล้ว เรียนบริหารก็ได้ความรู้ทางการเงินและภาษาเหมือนกันถึงจะไม่เข้มข้นเท่าพวกไฟแน้นเพียวก็ตาม

อย่างสอง ความรู้ด้านการเงินเป็นเรื่องของพรแสวงส่วนนึง ไม่จำเป็นต้องเรียนเฉพาะทางก็ได้ ถ้าไม่ได้อยากเป็นพวกสายการเงินจ๋าๆอย่าง Finance Engineer, Fund Manager หรือ Investment Banker ที่ต้องใช้ความรู้ทางการเงินมากกว่าปรกติในการทำงาน รันโมเดลทางการเงิน จัดพอท 9ล9

อย่างสาม พวก CERT อย่าง CFA ไม่ได้ยากอย่างที่คิดถ้าตั้งใจ เพื่อนผมจบวิศวะนั่งอ่านหนังสือเองก็ไปสอบเลเวลแรกได้กันหลายคน พวกจบสายบริหารก็สอบกันได้ถ้ามีหัวด้านตัวเลขและใจรัก

สรุปแล้ว ผมไม่เห็นด้วยกับแพลนนี้ เรียนเยอะมากไป เสียดายเวลาชีวิต เปลืองเงินค่าเรียน กว่าจะเข้าสนามรบจริงแก่เกินไป ควรต่อโทบริหารใบเดียวพอ ถ้าในไทยยิ่งดีเพราะสามารถทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยได้ ไม่เสียเวลาซ้ำซ้อน

Time value of money
เวลาเป็นสินทรัพย์ที่ราคาแพงที่สุด ทุกคนมีเท่ากันและหาซื้อเพิ่มไม่ได้ จงลงทุนกับเวลาให้คุ้มค่าที่สุด

TOEIC เล็ง 900+ น่าจะไปได้รุ่งกว่าหรือเปล่า? (ผม 880 ไม่รุ่งนะ 5555 เพราะขี้เกียจจัด)

สายโรงแรมหาพนักงานเยอะมากเลยตอนนี้

ส่วนมากหาตำแหน่ง Manager

เอาแค่วุฒิป.ตรีด้าน ภาษา เงินเดือนต้อนรับ 30,000+ พร้อมอาหาร

แค่ไทยนะ ยิ่งอยู่ต่างจังหวัดมีที่พักและอาหารกินฟรีทุกมื้อ


หางานโรงแรมไทยที่ญี่ปุ่นก็ได้

เศรษฐกิจตอนนี้ ทำงานด้าน Hospitality การท่องเที่ยว แจ่มสุดค่ะ