ทำไมบรรยากาศในห้องนี้ เหมือน มาชี้ตัวผู้ต้องหา กันล่ะเนี่ย

คุณก็โดนมาใช่ไหม

ใช่ผมก็โดน ด้วย

ผมก็ด้วย

มันก้ทำกับผม แบบนั้น เหมือนกัน
------------------------

แทนที่จะเป้น

โกคู ซุปเปอรไซย่าร่าง 1 โคตรเท่ เลย สมัยนั้น

ซื้อต้องแต่สมัยก่อนเหมือนกัน
แต่ก่อนรัวิวดีกว่า ละเอียดกว่ามาก
พอมา gamemag online เน้นมือถือหนัง มากไป
รีวิวมั่วนิ่ม ข่าวเกมไม่ตรงกับ platform ที่ออก
วันทีเกมออกมั่ว อื่นๆ เพียบ จนเลิกซื้อไปเลย
ตอนนี้ไปสอยแต่พวก famitsu / dengeki playstation
จนดอนจะเต็มห้องละ นอกจากบทความดีกว่า ข้อมูลละเอียดยังได้ code dlc มาใช้ในเกมอีก แต่หลังๆ นี่ไม่ค่อยแจกดีๆ สักเท่าไหร่

แก้ต่างให้หน่อย เดี๋ยวกลายเป็นว่ามีแต่คนเข้ามาบ่น บวยเพิ่งมาทำบทสรุปช่วงเป็น app-online นะครับ เมื่อก่อนจะเป็นพวกนักเขียนเกมแม็กหรือนักทำบทสรุปจากทางบ้าน จะดีหรือไม่ดีก็แล้วแต่คนทำ ซึ่งบางคนยอมรับว่าทำบทสรุปออกมาดีมากในปริมาณหน้าที่จำกัด ผมว่าเมื่อก่อนในบรรดานิตยสารเกมของไทยโดยรวมบทสรุปเกมแม็กมีคุณภาพที่สุดแล้ว

สรุป วลี "ฉากจบที่สวยงาม" บวยไม่ได้เป็นต้นคิดสินะ
แต่พี่แกดันหยิบมาใช้จนเกร่อในภายหลัง

อย่างน้อยบทสรุป ONI2 ก็สามารถทำให้ผมจบได้ล่ะนะ แต่รายละเอียดไม่ตรงบางอย่างจนอดสงสัยไม่ได้ว่าคนเขียนมันเล่นจริงๆป่าว เช่น พวกมนต์เทพต่างๆ ก็เล่นตามมันตลอดแต่ทำไมไม่ได้ฟร่ะแล้วทำไมคนเขียนมันได้ ?? จนตอนนี้ทำหนังสือเองแล้ว

เคยซื้อมาสมัยก่อนนะ ช่วงอินเตอร์เน็ตไม่สะดวกเท่าปัจจุบัน อ่านเพลินๆได้อยู่หรอก แต่นั้นมันตอนเด็กๆ ปัจจุบันเกมไหนไม่เล่นก็ไม่คิดจะอ่านแล้วกลายเป็นว่าหนังสือที่มันมีเนื้อหาที่ไม่ได้สนใจเยอะๆมันเสียเวลาอ่าน

jp wiki ละเอียดกว่าครับ ไม่ได้พูดถึงบทสรุปเกมเฉพาะเกมหยั้งพวก Ultimania นะ เพราะพวกนั้นมักจะออกช้าไม่ทันใจคนเล่นเกมใหม่อยู่แล้ว นี้พูดถึงพวกรายสัปดาห์ที่มันออกเป็นชื่อ แฟมีซือ playstation อะไรพวกนี้เรื่อยๆ เล่มนึงเฉลยด่าน SRW แต่ 5-6 ด่าน จะเล่นต่อต้องรออาทิตย์หน้า... ซึ่งเปิด wiki เอา วันเดียวเฉลยจนจบ -_-

พูดถึงเรื่องดีๆบ้างละกัน 55
เคยเขียนบทสรุป เขียนลงในกระดาษสมุดโรงเรียน หลายหน้ามากๆ
เกม RE3 โหมด Mercenaries
ได้ลงตีพิมพ์ด้วย แล้วทางเกมแมคก็ส่งการ์ดยูกิแบบฟอยด์มา 3 ใบ+เงิน

สมัยนั้นเป็นอะไรที่ภูมิใจสุดๆ ทุกวันนี้ การ์ดทั้ง 3 ใบนั้นยังแปะอยู่ที่ผนังร้านของผมอยู่เลย

ซื้อมาตั้งแต่ยังเป็น Hobby Game ที่มีทั้งโมเดลและเกม หลังๆก็แยกร่างกัน เป็น Hobby Model และ Gamemag ยุคนั้นก็ซื้อทั้ง Tonbo และ Gamemag สลับกันไป MEGA นี่ซื้อบ้างไม่ซื้อบ้าง ในส่วนของ Gamemag ผมซื้อแค่ช่วงยุค SFC รุ่งเรือง จำไม่ได้ว่าหลังๆทำไมหยุดซื้อ รวมไปถึงนิตยสารเกมอื่นด้วย แล้วช่วงปี 2002 ค่อยกลับมาซื้อ MEGA

เจ้า Gamemag เวลารีวิวเกมที่ได้คะแนน 5ดาว ไม่ต้องบรรยายอะไรมาก มีแค่ประโยค "สุดยอดเหนือคำบรรยาย" ซึ่งยุค SFC โดยส่วนมากเกมที่ได้ประโยคเหล่านี้ก็ถือว่าเป็นเกมที่สุดยอดจริงๆนะ

เกมแม๊กสเปเชียล เล่ม SRW F + F Final นี่เสียดายมาก ไม่รู้ว่ามันหายไปไหน ส่วนเล่มไฟนอล 7 นี่ภาพสวยดี แต่เนื้อหาไม่ค่อยดี ของ Tonbo เล่มละ 150 ละเอียดกว่าเยอะ

่เมื่อก่อน เมก้า สะสมคูปอง หวังจะไปแลกเครื่องเกม 555555

อยู่ในกล่องที่บ้านเยอะมาก ตอนประถม มัธยม มหาลัยปี 1-2 ยังซื้ออยู่ พอมันมีคำว่า online เริ่มออกทะเล แล้วก็มาติดเวป gcon ก็ไม่ได้ซื้ออีก แอบใจหายนิด ๆ แต่อย่างว่าแหละ

คุรภาพมันแย่ลงมาตั้งแต่ปลายเจน 2 แล้วครับ
แต่สมัย SFC -PS1 นี่เมพมาก ต้องซื้อทุกอาทิตย์

สมัยก่อนน่ะ โลกมันแคบกว่านี้

เรารับรู้ข่าวเกมได้จากเกมแม็กเท่านั้นเลยมั้ง

หลังๆมา ผมว่า mxg ทำดีกว่า

แต่ ปจบ เข้า จีคอน ก็จบแล้ว

มันไม่ใช่ว่าหนังสือ ดี หรือกาก อะไรหรอก มองในยุคนี้จะด่าก็ไม่แปลก เพราะเทียบกับสื่อทีเราเสพย์ตอนนี้ หนังสือเกมมันoutdated ไปโครตๆแล้ว ถ้าไม่ใช่หัวของนอกที่เก๋าจริงๆ

ถ้าอายุ30-40 พอๆกันน่าจะรู้สึกเหมือนๆกันกับผมนะว่า

คือไอ้เมื่อก่อน ในยุคที่ไม่มีอินเตอร์เน็ต ไม่มีที่หาข่าวสารเรื่องเกมจากที่อื่นนอกจากหนังสือเกม เกมแม็กเมก้า ก็เป็นสื่อนึงที่ทำให้วงการเกมคอนโซลในไทยเรา มีสื่อหลักที่เป็๋นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจความใฝ่รู้เรื่องเกมของเด็กในยุคนั้นที่ไม่รู้จะไประบายออกที่ไหนจริงๆนะ

คล้ายๆกับเป็นสื่อกลาง ของวงการเกมของไทยมันมีคอมมูนิตี้ขึ้นมาได้ขนาดนี้ ส่วนใดก็ส่วนนึงเลย


จะเกมแม็กเอย หรือเมก้าเอย ผมมองว่ามันก็เป็นหนึ่งในประวัติศาตร์หน้านึงที่"จำเป้น"ให้วงการเกมไทยเรามีทุกวันนี้เหมือนกันแหละ

(ด้านการเอื้อกันทางร้านค้า โฆษณาร้านขายเกม จัดงานบลาๆมาตลอด ทำให้คนบ้าเกมมีข่าวมีเรื่องอะไรไปคุยกับเพื่อนจนทำให้ยังไม่เลิกเล่นเกมกันมายันวันนี้เอย

แถมเป็นฝั่งนายทุนที่ต้องฝ่าอะไรหลายๆอย่างมากับพร้อมกับผู้บริโภคเรื่องการแอนตี้เกมของผู้ใหญ่ในยุคนึงเพื่อให้หัวหนังสืออยู่รอดเหมือนกัน ซึ่งตอนนั้นเกมยังเป็นอะไรผู้ใหญ่ยุคนั้นมองเป็นของเล่นเด็กไร้สาระ มอมเมาบลาๆมากกว่าตอนนี้ซะอีก)

คือในวันนี้ไม่ใช่แค่หนังสือเกมที่ตายอะนะ แต่เป็นสื่งพิมพ์ทุกอย่างแหละ ที่โดนกระแสอินเตอร์เน็ตกลืนเข้าไปตามยุคสมัย เหมือนกับร้านอัดรูปฟิล์ม ที่ตายไปเพราะการมาของกล้องดิจิตอล นั่นแล

คือไม่อยากเอาเกมแม๊กไปเทียบกับฟามิซือหรือหนังสือเกมjpเล่มหนา ที่อนิเมทกรุ๊ปไปตัดคอลัมภ์ตัดรูปเขามาแปะ เอามาใช้ตั้งแต่ยุค SFC ตั้งแต่หนังสือ hobbygame จนมาถึงเกมแม็ก ที่เล่มบางกระจ๋อย ด้อยกว่าของต่างชาติบลาๆ

คือคุณภาพ มันก็สัมพัทธ์กับราคานั่นแหละ แล้วด้วยการที่ราคามันออกมาไม่ได้แพงเหมือนหัวนอก คุณภาพก็ได้แค่นั้น(หลังๆอาจจะมองว่าแพงไปถ้าเทียบกับข้อมูล กรณีคนรู้มาก แต่อย่าลืมว่าเมื่อก่อนไม่มีชอยส์ให้เสพย์ให้รู้หรอกว่ามันคุ้มหรือไม่คุ้มจนอินเตอร์เน็ตเข้าถึง เราโตพออ่านeng กันคล่อง)

ซึ่งเอาจริงๆมันเป็นกลไกที่เหมาะสมกับตลาดของประเทศเราในยุคนั้นๆที่คนซื้อไม่ใช่คนมีกำลังซื้อเป็นแค่เด็กขอเงินพ่อแม่มาซื้อ

แต่พอดีเรา"คนเดิม"ตอนนี้โตกันแล้วไง มีลูกมีเต้าเงินเดือนกันเป็นหลายหมื่น เลยมีกำลังจ่ายอยากได้ของทีมีคุณภาพให้เหมาะกับราคาไปเลยมากกว่าของราคาประหยัด อยากได้บทสรุปเป็นเล่มก็พาลไปซือ้หนังสือของprima bradygame เล่มละพันสองพันกันตามคิโนกันแทน เพราะเราอยากได้"คุณภาพ"เพราะเรามีกำลังจ่าย

คือผู้บริโภคกลุ้มเดิมวิสัยทิศน์เปลี่ยนไปขนาดนี้แต่ฝ่าฝันมาจนบัดนี้ได้ ถือว่าเก่งมากแล้วอะนะ

ร้านหนังสือทั่วๆค่อยๆไปกันหมดเเล้วตอนนี้เหลือ เเต่ร้านมีชื่อเเต่ก็สาหัสหนักเหมือนกัน อีกหน่อยทำมาหากินอะไรกัน