เคยมีคนพูดไว้แล้วจำไว้ขึ้นใจ "ถ้าเค้าทำขนมแล้วรวย เค้าไม่มาสอนคนอื่นหรอก"

คนที่ทำอะไรแล้วรวย เค้าจะมาสอนคนอื่นเพื่อให้ตัวเองรวยน้อยลงทำไม

ในทางตรงข้าม คนที่รวยไม่จริง สอนคนอื่นเพื่อหารายได้ ซะมากกว่า แต่ไม่ใช่ว่าโดนหลอกอะไร ถือว่าเก็บความรู้

เรียนแล้วรวย, อ่านแล้วรวย มันเป็นแค่หัวข้อเท่านั้นล่ะครับ ใส้ในจริงๆ คือเรื่องขยัน, มีวินัย, ไม่โลภ, โอกาส, ดวงดี, เก่ง, มีทุนอยู่แล้ว บลาๆๆ

เห็นที่รวยจริงๆนะ

1.ทำงานมากกว่าคนอื่น
2.หยุดน้อยกว่าคนอื่น
3.ในหัวคิดมีแต่เรื่องธุรกิจ
4.งานอดิแรกน้อยกว่าคนอื่น
5.ความสุขอาจจะน้อยกว่าคนอื่น

เท่าที่สัมผัสเจ้าของธุรกิจหลายๆคน

แบบพวกอัพโซลเชียล โชว์รวย ส่วนใหญ่คงบ้านรวย หรือไม่ก็ทำขายตรง อะไรมั้ง ไม่ก็ดรารา

เห็นเจ้าของธุรกิจอสังหารวยละดับ 500ล้าน + แต่ต้องทำงาน 8.30-20.00 วันเสา์อาทิตย์ก็ทำงาน (เพราะยังโทรมาสั่งงานลูกน้อง) วันหยุดน้อยกว่าลูกจ้าง เห็น1 ปีลาพักไม่ถึง 30 วัน (ที่รู้เพราะระดับกรรมการผู้จัดการยังเขียนใบลาพักร้อน หรือลาหยุด

เจอมา 2-3 บริษัทละ แนวนี้ทั้งนั้น ไม่รู้ว่าเอาเวลาไหนใช้เงินหาความสุข
เดาว่าคงไม่มีเวลา นอนดูซีรีย์ เล่นเกม อ่านตูน อัพโซลเชียล

ผมขอมีรายได้ซัก 40-50k พอละ แต่ขอทำงานแค่ 8 ชม หยุดเสาร์-อาทิตย์

จนแต่อวดรวย มีเยอะมากกว่า

จริงบางส่วนครับ คือ ไอ้ที่สอนน่ะมี แต่ไม่เชิงสอนครับ เล่าเรื่องเกี่ยวกับตัวเองไว้เป็นประสบการณ์เสียมากกว่า ไอ้มาสอนทีละขั้นตอนไม่มี ขนาดลูกหลานที่รักยังให้เป็นคำแนะนำ ไอ้ที่ตั้งใจออกหนังสือเองไม่มีหรอก จะมีก็แต่พวกลิ่วล้อชอบเลียขอให้ออก ยกเว้น ป๋านกเงือกที่ตัวจริงเน่าเฟะ ประวัติเป็นค่เพลย์บอยชั่ว ๆ ที่หักหลังคนได้อย่างเลือดเย็น เขียนประวัติลดราคาเพื่อฟอกตัวก่อนตาย อันนั้นอีกเรื่อง

กับอีกพวกนึงที่ออกหนังสือ ออกโน่นนี่มาขายคือพวกรุ่นสามในเมืองไทย ทั้งคนไทย แขก คือพวกนี้รวยเพราะตระกูลรวยเพราะกงสี คือน่าเห็นใจบางส่วนเพราะลึก ๆ เจ้าตัวรู้ดี ในสังคมมีคนยินดีต่อหน้าเยอะแยะ แต่ดูถูกลับหลังมากมาย เจ้าตัวรู้ ธุรกิจยังไงก็ไปรอด แต่ไม่ใช่เพราะเขา ทีนี้ก็เหลือไม่กี่ทางที่จะทำให้ตัวเองรู้สึกดีได้ จะแตกยอดธุรกิจใหม่ยังไงก็ต้องพึ่งเงินกงสีอีก ทางง่ายสุดออกหนังสือ ฮาวทู ให้คนนอกวงการได้อ่านได้ยอมรับ ก้เท่านั้น

ไม่ค่อยเห็นด้วย รวยจริงแล้วแล้วสอนจริงใจก็มีเยอะนะครับ แต่ความสำเร็จมันไม่ใช่ก็อปกันได้ง่ายๆ และส่วนใหญ่ถึงมีใครทำตามแล้วสำเร็จ มันก็ไม่สะเทือนคนที่สำเร็จอยู่ก่อนนักหรอก ตลาดไม่ใช่โมโนโปลี มีคู่แข่งมาอีกคนไม่ใช่เรื่องใหญ่ และไอ้ธุรกิจที่ใหญ่ระดับโมโนโปลี สอนกันยังไงมันก็ก็อปไม่ได้ ยกตัวอย่าง สตีฟจ๊อป บิลเกตส์ หรือแจ็กม่า มาพูดเรื่องแนวทางของเขา รับรองว่าฟังแล้วได้แรงบัลดาลใจเกิดประโยชน์มหาศาลกับคนฟัง แต่มันไม่สะเทือนอะไรเขาเลย

คนยิ่งใหญ่ ยิ่งแบ่งปัน ยิ่งมีบารมี ข้อนี้เป็นสาเหตุหลักเลยที่คนสำเร็จทางธุรกิจแล้ว เขาจะอยากสำเร็จด้านชื่อเสียงบารมีด้วย

ฟังคนรวยไม่จริงสิบคน ก็ไม่เท่าคนรู้จริงรวยจริงแนะครั้งเดียวไม่ได้ครับ. อันนี้ก็แล้วแต่นะว่าวาสนาเราจะดีขนาดเจอคนรู้จริงหรือเปล่า ส่วนใหญ่ก็ญาติใกล้ชิด พ่อแม่สอนนั่นแหล่ะ ที่เราจะได้เคล็ดดีดี
หนังสือสอนลูกรวยมันก็บอกอยู่นะ ว่าสังเกตทำไมลูกหลานคนรวยถึง ยังรวยเหมือนพ่อแม่ได้ ข้อสรุปที่ได้คือ โรงเรียนไม่ได้สอนเด็กให้คิดแบบคนรวย. ,คนรวยสอนลูกหลานตัวเองให้มีแนวคิดทำให้ตัวเองมั่งคั่ง

คนที่พ่อแม่ไม่รวยมาก่อนจึงลำบากกว่า ยิ่งถ้าพ่อแม่ไม่ได้สอนลูก เรื่องการเงิน หวังพึ่งเชื่อแต่โรงเรียน ก็ยิ่งติดกับ

สิ่งที่ควรทำคือดูตัวอย่าง แล้วคิดเหมือนเขา,ทำเหมือนเขา เป็นเรื่องธรรมชาติของสิ่งมีชีวิตครับ แต่สำหรับคนเราต้องรู้ลึกเบื้องหลังเขาด้วย


ถ้าไปเชื่อพวกสื่อMass, แบบโฆษณาทีวี,โรงเรียนสอน,เชื่อคำเชิญชวน ,เชื่อโซเชี่ยล,เชื่อเพื่อนกากๆ,เชื่อลมปากคน คนจะเป็นสังคมแบบผู้ล่าVS.เหยื่อ. ผู้ล่า,คนชนะ มันน้อยกว่า เหยื่อ,คนแพ้ ในทุกเกมส์เป็นปกติ