มันทำพล็อตเรื่องเหมือน all you need is kill
หรือถ้าเป็นภาพยนต์ ก็เรื่อง Edge of tomorrow นั่นแหล่ะ

ประมาณว่า พระเอกตาย ก็จะวนลูป

แต่จุดที่ทำให้การ์ตูนนี่สนุก ก็เพราะว่า มันมีปริศนา ที่พระเอกต้องแก้ให้ผ่าน ถ้าไม่ผ่านก็ตายไปเรื่อย ๆ แล้วพระเอกก็เป็นแค่คนธรรมดา ไม่ใช่เทพมาจากไหน ออกแนวห่วยเสียด้วยซ้ำ บางเรื่องเลยแก้ยาก จนต้องมาลุ้นว่าจะแก้ยังไงให้ผ่านจุดนั้น ๆ

จัดว่าเป็นเมะที่ผมติดมาก ๆ ช่วงนั้นเลย เรียกว่ารอให้ออกตอนใหม่ในสัปดาห์หน้าเลยทีเดียว

แม้ว่าจุดที่ผ่านยากที่สุด จะผ่านไปแบบงง ๆ แต่โดยรวมแล้ว ถือเป็นเมะที่เป็นกระแสมากที่สุดในปีนั้นเลย(มั้ง)

ที่แน่ ๆ คือ... ตัวละครที่ผมนึกว่าเป็นแค่ตัวประกอบ หรือ "นางรอง" คนกลับชอบกันมาก ๆ จนแทบจะกลายเป็นนางเอก (เอ... หรือเธอจะเป็นนางเอกกันแน่นะ??? ทุกวันนี้ผมยังงง ๆ อยู่เลย)

จุดเด่นไล่จากเด่นมากไปน้อย
1. ซาดิส โรคจิต
2. บทช่วงเปลี่ยนจากเกลียดเป็นรัก
3. บทช่วงเปลี่ยนจากโง่เป็นฉลาด
4. บทช่วงเปลี่ยนจากท้อสุดๆเป็นมีกำลังใจสุดๆ
5. มีความลึกลับน่ากลัวเกี่ยวข้องกับชีวิต ที่เป็นปริศนา คล้ายๆความน่ากลัวของการชุบชีวิตใน Fullmetal Alchemist