เราไม่พูดเรื่อง คนดี คนไม่ดีนะครับ ไม่ได้บูลลี่ด้วย เอาแค่ว่า อ้วน ไม่หนักหัวใคร จริงเหรอ?

1. ถ้าประสบอุบัติเหตุ เป็นลม หรือ วันที่ต้องมีคนอื่นมาช่วยเหลือ การที่คุณอ้วน มันก็หนัก คนช่วยไม่ใช่เหรอ แบกยาก เหนื่อยอีก

2. เมื่อใช้บริการสาธารณะ ขึ้นรถ ไปเที่ยว ขึ้นลิฟต์ ความอ้วนของคุณ มันก็ไปเดือดร้อนคนอื่นไม่ใช่หรือ กินที่ ใช้ Space มาก ทำให้พื้นที่ต้องรับน้ำหนักมากจนเกินไป เพียงเพราะความสุขของคุณฌองที่ได้กินตามใจปาก

3. เคสคนอ้วนแล้วมีโรคแทรกซ้อนเยอะ มันก็เดือดร้อนหมอ คนรอบข้าง หน่วยงานพยาบาล ไม่ใช่เหรอ? เพราะการป่วยมีโรค ถึงคุณจะจ่ายเงินเอง แต่ คนไม่อ้วนหรือสุขภาพดีก็ไม่ต้องเพิ่มภาระให้หมอ หรือหน่วยงานพยาบาล

4. ถ้าตายไป ตอนคนมาแบกศพ แบกโลง มันก้อ หนักคนแบกไม่ใช่เหรอครับ หนักเกินความจำเป็นไม่ใช่เหรอ

5. ทรัพยากรที่นำมาตัดเสื้อผ้า เครื่องนุ่งห่มก็ต้องใช้มากกว่าเดิม อ้วนเกินเกณฑ์ ต้องใช้ผ้ามากกว่าเดิมมันก็เดือดร้อนไม่ใช่เหรอ

ทำไมถึงกล้าพูดกันว่า อ้วนไม่หนักหัวใคร ไม่ได้ทำใครเดือดร้อน ทั้งๆที่มันทำให้เดือดร้อน และเอาจริงๆมันก้อหนักลิฟท์ กินที่ยืนในรถไฟฟ้า คือหลอกตัวเองกันเหรอว่า อ้วนไม่ทำใครเดือดร้อน

ประโยคนี้ผมว่าเขาไม่ได้พูดมาลอยๆหรอกครับ

มันต้องมีคนไปล้อเขาก่อน เขาถึงพูดออกมา

เขารู้ว่าอ้วนมันไม่ดี ในอนาคตก็จะมีโรค เป็นภาระคนอื่น

แต่มันเกิดมาเป็นแบบนี้ จะให้เขาตายแล้วไปเกิดใหม่หรือเปล่าครับ

เขาแค่เจ็บใจ ไม่รู้จะทำยังไง



จริงๆมันไม่ควรไปบูลลี่เขาตั้งแต่แรกหรือเปล่าครับ

ปกติชีวิตคนเราไม่ว่าอ้วนไม่อ้วนมันต้องไปเดือดร้อนรึกระทบคนอื่นไม่ทางใดก็ทางหนึ่งไม่มากรึน้อยอยู่แล้วครับ โดยที่จะรู้ตัวรึไม่ก็ตาม

ที่คุณซูเอดพิมพ์มาก็ถูกแหละ นั่นคือข้อเสียของความอ้วนแหละ แต่ความอ้วนเนี่ยเหมือนที่คุณ Torita พิมพ์นั่นแหละบางทีมันก็มาจากโรค มาจากพันธุกรรม ไม่ใช่อาศัยแค่พลังใจ อาศัยความพยายามแล้วมันจะหาย บางคนผมเห็นตัวใหญ่มาก ๆ แต่แบบรู้ว่าเขาเป็นโรคไงแล้วบางทีการรักษามันยาก เราจะไปโจมตีเขาด้วยข้อเสียแบบนั่นแล้วมันได้อะไรล่ะนั่น ?

อีกประเด็นนึงเนี่ยข้อเสียที่ว่ามา ถ้าเปลี่ยนจากความอ้วนเป็นความพิการบางอย่างก็เป็นภาระทางสังคมได้เหมือนกัน ซึ่งก็อีกนั่นแหละ บางทีก็ไม่มีใครอยากเกิดขึ้น ทั้งนี้ทั้งนั่นนะ ผมว่าคนพูดคงอารมณ์เสียไม่ก็โดนจี้ใจดำมากกว่าล่ะมั้ง

มีชีวิตในสังคมเนี่ย ถ้าข้อเสียมันไม่บัดซบเกินไป เราควรมองข้อดีแล้วให้เกียรติซึ่งกันและกันมันน่าจะทำให้สังคมมันดีกว่ามานั่งชี้นิ้วโจมตีข้อเสียกันนะ ส่วนตัวผมไม่เห็นประโยชน์อะไร ไม่ใครเขาพอใจกับการที่ตัวเองมีโรค มีภาระหรอกครับ

ผมไม่เคยได้ยินคำว่าอ้วนแล้วหนักหัวใครเลยนะ (เพราะไม่เคยทักใครที่อ้วนกว่า ) และก็ไม่เคยพูดคำนี้ใส่ใครด้วยแม้เค้าจะทักว่าอ้วนขึ้น

ปกติผมจะหุ่นนักกีฬามาก เพราะออกกำลังกาย และดูแลตัวเองตลอดทั้งยกเวท ทั้งวิ่งเบิร์น หลังๆ ทำธุรกิจส่วนตัวเวลาน้อยมาก และเข่าพังจากการเล่นฟุตบอล ว่างก็เลยเล่นเกมส์เป็นหลัก เลยเน้นแค่ฟิตกล้าม ยกเวท ซิตอัพ แต่ตัวมันจะใหญ่ขึ้น ไม่อ้วนแต่ไม่ลีน

เจอเพื่อนก็ทักว่ามึงจะเป็น the hulk หรือ เจอญาติผู้ใหญ่ก็บอกเดี่ยวนี้อ้วนเมื่อก่อนตัวนิดเดียว บางท่านก็บอกให้ลดเพราะห่วงเราเรื่องสุขภาพ

แต่ละคนทักผมๆ ก็น้อมรับด้วยความเขินบ้าง ถ้าทักว่ากล้ามใหญ่ หรือซาบซึ้งใจถ้าญาติทักด้วยความห่วงใย

คนอ้วน ถ้าถูกทักด้วยความห่วงใย ก็เป็นเรื่องที่ดีครับ

อีกเรื่องนึงนะ ผมว่า คนที่มีลักษณะอะไรที่คนภายนอกเห็นชัดจนเป็นปมด้อย เขาก็จะมีลักษณะแบกความทุกข์ไว้ทั้งวันแล้ว แบบ เดินกระเผลก, ตาบอด, แขน,ขาลีบ คือเขาจะโดนคนไม่รักษาน้ำใจพูด เรียก ไอ้เป๋ ,ไอ้บอด มากี่ครั้งในขีวิตเราก็ไม่รู้ แล้วเราไปย้ำเขาตอนใกล้เขาระเบิดอารมณ์ ก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรทำใช้ไหมล่ะ

อย่างในหนัง เรื่องเพื่อนสนิท ที่พวกคณะศิลป์เขาจะเรียก ชื่อเล่นใหม่ให้เพื่อน พระเอกมันโดนสั่ง ให้ไปขโมยไข่ไก่กลับมา แล้ว ตอนขากลับเพื่อนสาว เธอเรียก ว่าไข่ย้อย (ไข่แตกคากางเกง) พระเอกมันเลยได้ชื่อเล่น "ไข่ย้อย" โดนเพื่อนในคณะเรียกไข่ย้อยไปสี่ปี เลย ถ้าเป็นคนขี้รำคาณ ก็ต้องมีการทะเลาะกับเพื่อนแน่ๆ

คนพูดมันก็ไม่คิดหรอก แต่คนโดนพูดใส่ มันจะเอาไปคิดมากขนาดไหนก็ไม่รู้ เราก็ควรจะเก็บคำพูดกรีดแทงใจแบบนี้ไว้อย่าให้เขาได้ยินจะดีกว่า

การเอาความพิการมาเทียบเคียง ผมว่า บดบังความจริงไปเยอะมากครับ

ความพิการแต่กำเนิด เลือกไม่ได้ครับ
ความพิการจากอุบัติเหตุ เกิดโดยไม่ได้ตั้งใจ

แต่การกินจนอ้วน คือการไม่รักตัวเอง ตามใจตัวเองจนอ้วน คือการตั้งใจบั่นทอนสุขภาพตัวเอง เหมือนกะตั้งใจกินเหล้า สูบบุหรี่มากกว่านะ ถ้าจะเทียบ

อ้วนคืออ้วน ตามใจตัวเองคือตามใจตั้งใจ ตั้งใจอ้วน

ส่วนเคสโรคอ้วนอันนี้เข้าใจครับ แต่เป็นโรค ใครก้ออยากหาย

เป็นไข้อยากหายไหม?
เป็นมะเร็งอยากหายไหม?
เป็นโรค ผมเข้าใจว่าหลายๆคนจะอยากทำให้ตัวเองกลับมาปรกติ. ไม่ใช่เหรอ

ต้องแยกให้ออกก่อนนะ ว่าอ้วนเพราะอะไร

ถ้าเป็นเพราะโรคติดตัวแต่กำเนิด อันนี้ว่าเขาไม่ได้นะ

แต่ถ้าอ้วนเพราะกินไม่ยั้ง ไม่คุมอาหารเลย ไม่ออกกำลัง ปีนึงเหงื่อออกสองครั้ง อันนี้ผมก็ไม่ว่าเขาอยู่ดี

แต่ก็แนะนำว่าให้คุมอาหารบ้าง ซึ่งส่วนใหญ่ก็คุมได้ประมาณช่วงนึง ก็เห็นกลับไปซัดแหลกเหมือนเดิมอยู่ดี 555

เพิ่มหน่อย ถ้าอ้วนแล้วรวย ก็อ้วนไปเลย เพราะยังไงสาวตรึมอยู่ดี

ต้องการอะไรครับเนี่ย

ต้องการทราบ ทัศนคติ และ fact ว่า อ้วนไม่เดือดร้อนใครจริงไหม?

และ ทำไมคนเราถึงเอาเรื่องการตามใจกิน ไปเทียบกับความพิการ หรือ สีผิว แต่กำเนิด

ผมไม่ว่าพวกที่ผิดปรกติจนอ้วนนะครับ
กะลังพูดถึง คนที่ผอมๆอยู่ดีๆ และ มีพฤติกรรมกินจนอ้วน

ทุกคนรู้ครับว่าอ้วนแล้วมีโทษ

ทุกคนรู้ว่าคนอ้วน อยู่เฉยๆเขาไม่ด่าใครหรอกครับว่าอ้วนแล้วหนักหัวใคร

มันต้องมีคนไปยุ่งไปว่าเขาก่อน

ถ้าพูดถึงค่านิยม
สังคมไทยเป็นสังคมแห่งการบูลลี่
มากกว่า
สังคม อ้วนแล้วหนักหัวใครนะครับ

ผมไม่อ้วนหรอก ไม่เคยโดนใครว่าอ้วน แต่พูดถึง Fact

มีน้อยครับที่กินจน น้ำหนัก 100-200 กิโล นี่คนที่เกี่ยวข้องกับชีวิตผมตั้งแต่เกิดมาไม่เคยเห็น ใครกินแล้วอ้วนขนาดนั้น ที่มีคือ เป็นโรคกันทั้งนั้น ไอ้ที่บอกไม่เป็นโรค น่าจะเป็นแบบมีอยู่ในตัวแต่ไม่เคยไปตรวจมากกว่า
เอาจริงๆนะไม่เคยเห็นคนอ้วนเพราะกินเลยในขีวิตนี้ เลยคิดว่ามีไม่เยอะหรอกที่เป็นแบบห้ามตัวเองไม่ได้, ไม่คิดจะลดน้ำหนักด้วยตัวเอง

ก็เหมือนคนสูบบุหรี่แหละท่าน สูบแล้วมีโทษ เป็นภัยร้ายต่อสุขภาพและปอด แต่มันคือสิทธิของเขา เงินของเขา ชีวิตของเขา ถ้าบอกเขา เขาคงบอก "สูบบุหรี่แล้วหนักหัวใคร" เหมือนกัน คำถามคือ ถ้าเขาไม่สูบในที่สาธารณะ เรามีสิทธิอะไรไปว่าเขา

ผมยอมรับว่า น้ำหนักลดยากจริงๆ

สมัยมหาลัย ผม น้ำหนัก 77 ผอมมาก ตอนนั้น อยากดูดี เล่นกล้าม ยกดัมเบล โดดเชือก วันเว้นวัน วันละ 1 พันครั้ง
ช่วงนั้น จำได้กระโดด ปีนรั้วบ้านได้เลยเเข็งเเรงเท่าดั่งหินภา

จุดเปลี่ยน มาตอนมหาลัยปี 3 งานเยอะ project เยอะ ทำให้ทำบ้างไม่ทำบ้างสุดท้ายปล่อยชิวไปเรื่อยๆ จนมาสู่ช่วงทำงาน
น้ำหนัก พุ่งไป 85 เเต่ก็ชิวๆ เพราะคิดว่า ก็เเค่อ้วน ผอมเเล้วก็เฉยๆ ชีวิตเราๆเลือกได้ หายนะมาเยือนอย่างช้าๆครับ กับ
การคิดเเบบผิดวิธี ที่ทำงานมีกินเลี้ยงไปเลี้ยงเเบบร้านอาหาร โอ้โห คราวนั้นเเละครับ มาถึง 96

พอไปวัดความดันๆ พุ่งไป 130 ทุกครั้งไปหาหมอๆ บอก มาเร็วนะดีเเล้วตอนนี้ ตรวจไปไขมัน มีลงไปพอกตับบ้างเล็กน้อยปล่อยไปเรื่อยๆจะเสี่ยงเป็นมะเร็งตับนะ หมอเสียงเเข็งเเละบอกว่า ตายหรืออยู่ คนไข้เลือกเองได้นะคุณ อายุยังเเค่ 27
อยู่ดีๆจะทรมานตนเองไปทำไม

จากนั้นผมก็พยายามมาตลอด ทำงาน กลับบ้าน ถึงทุ่มครึ่ง ต้องมาวิ่งทุกๆ 15 นาที ความจริงอยากให้นานกว่านี้เเต่ล้า
บางวันว่างๆก็วิ่งลู่วิ่ง 20 นาที พยายามหักห้ามใจลดให้มากที่สุด ตอนนี้เหลือ 93 ค้างตึ่งนานมาก บ้าง ก็ 90 เเละก็กลับมา 92

ปล. ไม่มีหรอก วลี อ้วนไม่เเล้วจะไม่หนักหัวใคร ตอนนี้ผมอ้วนเเล้วหนักหัวตนเองมากๆ รู้เลย ว่า ต้องรีบเเก้ให้น้ำหนักกลับมาโดยด่วนเเต่อนิจจาเจ้ากรรม ตอนเย็นๆยังต้องพึ่งกาเเฟ เพื่อไม่ให้หลับระหว่างงาน มันทรมาน จริงๆ เดือน 11 ต้องไป follow หมอใหม่ คงโดนดุเหมือนเดิมให้เวลาไป 5 เดือน นน. ยังเท่าเดิม ช่วงโควิด บริษัท ให้ work from home เลยเผลอเหรอ กินขนมหนักไปหน่อย

คหสต เท่าที่อ่านมามีความรู้สึกว่า ถามจริงๆนะ ว่าไปทำไรให้คนอ้วนด่ามาหรือเปล่าครับ

เหมือน จขกท จะโดนว่ามาว่า "อ้วนแล้วมันหนักหัวมึงหรอ"

เลยมาเขียนเหตุผลรองรับต่างๆนาๆ ว่า เฮ้ย!!! อ้วนแล้วมันก็หนัก เดือดร้อนคนอื่นจริงๆนี่หว่า



สรุป สำหรับผมแล้ว เหตุผลที่คุณยกมา มันประมาณนั้นเลยครับ
เหมือนจะเอาเหตุผลไปหาเรื่องเขา


เช่น อย่าง ลิฟต์
คุณว่า คนอ้วนมันทำให้จุคนได้น้อยลง ในทางทฤษฎีน่ะถูกต้องครับ
แต่ในทางปฏิบัติมันไม่ได้อะไรขนาดนั้น จนมีความต่างหรอกครับ (ยกเว้นว่าในลิฟต์จะมีคน นน.เกิน 120kg มากกว่า 5คน แล้วคุณมาเข้าคนล่าสุดแล้วมันดัง)


อย่าง โรงพยาบาล
คุณว่าคนอ้วนทำให้ต้องมีบุคลากรทางการแพทย์มาดูแล ถ้าจะพูดยังงี้ก็เหมือนพูดจาหาเรื่องคนอ้วน
เพราะถ้าเอาตามที่คุณว่า นอกจากกล่าวโทษคนอ้วน ก็ต้องโทษคนที่สูบบุหรี่ คนที่กินเหล้า คนที่กินอาหารไม่ตรงเวลา
คนที่นอนน้อย คนที่ไม่ฉีดวัคซีน คนที่กินหวาน ฯลฯ .... เพราะใครก็ตามที่ไม่ดูแลตัวเองดีพอ ก็อาจต้องป่วย
คุณไม่กล่าวโทษพวกเขาด้วยล่ะครับ ทำไมต้องเฉพาะเจาะจงคนอ้วน


อย่าง โรงศพ
คุณว่าคนแบกมันหนัก ใช่ครับมันหนักขึ้นแน่นอน แต่อย่าลืมนะครับว่า คนแบกเขาไม่ได้แบกคนเดียว เขามากันเป็นทีม
ช่วยกันแบกช่วยกันหาม มันก็หนักขึ้นนิดนึง เขาก็แบกกันได้อยู่แล้วครับ (ยกเว้นว่าคุณจะอ้วนระดับสถิติโลก ที่ นน.เกิน 150 kg)


อย่างเป็นลม อันนี้ก็จริงแหละ ว่าคนช่วยเหลือก็จะทุลักทุเลหน่อยถ้าจะแบก จะหาม


แต่รวมๆแล้ว ถ้ามันไม่ใช่อ้วนระดับ 150 180 200 kg มันไม่หนักหัวใครหรอกครับ
อย่างที่บอกตอนต้นว่า คุณไปโดนคนอ้วนด่ามารึป่าว ถึงได้มาหาเหตุผลรองรับว่า เฮ้ย!! มันก็หนักหัวกูนี่หว่า


ปล. ผมหนัก 63 kg ครับ

อืม... เอาจริงๆนะคนอ้วนที่พูดแบบนั้นเพราะเค้ามั่นใจว่าเค้าจะไม่ไปสร้างภาระให้กับสังคมในภาวะปรกติอยู่แล้วปะ
ตรรกกะที่ยกมาในทางปฏิบัติจริงๆ ก็คือคนอ้วน เค้ารู้ตัวเองดีอยู่แล้วว่าพฤติกรรมส่วนรวมแบบไหนมันถึงจะเป็นภาระ
อุบัติเหตุ มันเป็นเรื่องเหตุสุดวิสัย ไม่ว่าจะอ้วนหรือไม่ยังไงคนเจ็บก็ต้องได้รับการปฎิบัติตามสิ่งที่เพื่อนมนุษย์พึงกระทำแก่กัน
ยิ่งกับการที่คุณบอกว่าเพราะเค้าตามใจปากเลยเป็นภาระ มันสิ้นเปลือง มันฟังดูตลกแล้วมันยัดเยียดอะ แปลว่าคุณต้องการให้คนปฎิบัติทุกอย่างไปในทางเดียวกัน ทั้งๆที่คนอ้วนบางคนokเค้า อาจจะเป็นอย่างที่คุณว่า แต่เค้าก็มีด้านดีๆในตัวที่สามารถหักลบข้อด้อยของตัวเองอยู่ก็ได้ เค้าอาจจะมีด้านที่ทำประโยชน์ให้กับสังคมมากกว่าด้านที่คุณมองว่าเค้าทำให้สิ้นเปลือง การที่ใครจะใช้ชีวิตแบบไหน มันก็เป็นสิทธิ์ของคนๆนั้นปะ คือคุณพูดเหมือนมึงอย่าอ้วนนะ ทั้งๆที่บางคนมันเลือกไม่ได้การเผาผลาญของคนเรามันไม่ได้เท่ากันทุกคนบางคนแดกหมูกะทะทุกสามวัน มันก็ตัวเท่าเสาไฟ แต่บางคนแค่เครียดมันก็อ้วนได้
ของแบบนี้มันอยู่ที่บริบทด้วย คุณจะเอาการยกตัวอย่างแค่ไม่กี่แบบในความเชื่อของคุณมาตัดสินว่า อ้วนแล้วเป็นภาระเพียงเพราะคุณเจอคนอ้วนที่เป็นแบบที่คุณว่าแต่ในความเป็นจริง มันมีคนอ้วนอีกเยอะที่รู้จุดยืนตัวเองและเค้าก็ไม่พยามเอาสิ่งที่เค้าแบกใว้ไปสร้างความเดือดร้อนให้สังคม นอกซะจากว่ามันเลี่ยงไม่ได้จริงๆ