ชื่อภาษาญี่ปุ่น "ドラゴンクエストヒーローズ 闇竜と世界樹の城" ชื่อภาษาไทย "ดรากอนเควสฮีโรส์ มังกรมืดกับปราสาทแห่งต้นไม้โลก" จะมุโซหรือเป็นแค่ Action-RPG ตามที่โม้ไว้ เรามาดูกัน

รีวิวด้วยเวอร์ชั่น PlayStation 4

ก่อนอื่นเลยต้องขอบอกว่า เวอร์ชั่น PS3 กับ PS4 มองเผิน ๆ (จาก youtube) ไม่ต่างกันมากนะครับ แต่แน่ล่ะเครื่องสเปคสูงกว่าจะได้ 1080p 60fps ภาพงี้นิ้ง ๆ ลื่นหน้าทิ่มไถลไปเลย อันนี้ด้วยความหวังดีไม่อยากให้คนที่อยากเล่นจัดยอมจัด PS4 เพื่อเกมนี้เกมเดียวครับ ไม่คุ้มหรอก แต่เท่าที่ดูในวงสังคม DQ นี่คงมาบอกสายไปแล้ว เห็นระเบิดกระเป๋าสตางค์กันไปหลายต่อหลายคน...รัก DQ แบบจริงจัง...

แต่เพื่อตอบแทนความรักของสาวก ค่ายพัฒนาเกมอย่าง Omega Force ก็ไม่ทำให้ผิดหวังครับ เปิดเกมเล่นแล้วเห็นความรักพุ่งออกมาจากจอทีวีเลย (โอเวอร์) เบียนก้าสวยมาก...ไม่ใช่ละ... โมเดลตัวละครกับมอนสเตอร์ลอกเลียนลายเส้นของโทริยามะ อากิระออกมาได้ดีหว่าที่คิดไว้ การเคลื่อนไหวนุ่มนวล องค์ประกอบฉาก บรรยากาศและทุกสิ่งทุกอย่างที่ใส่เข้ามาดูสมกับเป็นเกม Dragon Quest ไปหมดทุกอย่างจนสามารถเรียกได้ว่าเป็นเกม DQ อีกภาคจริง ๆ ไม่ใช่มามั่วใส่ชื่อแล้วตีเนียนหลอกขายสาวก ส่วนข้อเสียอาจจะดูเรื่องมากไปบ้างแต่ก็ต้องบอกไว้ให้ทราบกันว่าตัวเกมไม่ได้ใส่ AA หรือการลบลอยหยักเอาไว้ ซึ่งถือว่าเป็นจุดเล็กน้อยถ้าไม่สังเกตดี ๆ ก็ไม่เห็น เพลงประกอบนี่ก็เคารพต้นฉบับกันสุด ๆ นั่นคือยกภาคละเพลงสองเพลงจาก 1-8 มาทั้งอันดื้อ ๆ เลยแทบไม่ผ่านการรีมิกซ์อะไรทั้งสิ้น ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วไม่ใช่เรื่องแย่อะไรเพราะเพลงจากซีรีย์ DQ เป็นเพลงประเภทที่ฟังเมื่อไรหรือมากแค่ไหนก็ได้อยู่แล้ว

ทางด้านเนื้อเรื่องก็ถือว่าจัดเต็มอยู่เหมือนกัน ตัวละครแต่ละตัวที่ยกมาจากภาคเก่านี่มันช่างเป๊ะมาก ไม่รู้ว่าจะจัดไว้ในข้อดีหรือข้อเสียดีเพราะแฟน ๆ DQ มาเล่นนี่ก่อนตัวละครเปิดปากก็คงเดาบทกันได้อยู่แล้วและเนื้อเรื่องโดยรวมของซีรีส์นี้ก็จัดว่าค่อนข้างง่าย ๆ สบาย ๆ ไม่ซับซ้อนอะไร ส่วนตัวละครที่เป็นออริจินอลส่วนตัวแล้วค่อนข้างเฉย ๆ ไม่ชอบพระเอกนิดหน่อยเพราะเป็นคนจำพวกคิดมากพูดมากน่ารำคาญเพราะงั้นเลยไม่เล่น เล่นตัวเอกหญิงดีกว่า ส่วนตัวละครที่เป็นตัวจงใจให้น่ารักอย่างโฮมิรอนก็ออกมาน่ารักจริง ๆ นั่นแหละ เชื่อว่าหลายคนเล่นแล้วจะอยากเอาไปเลี้ยงที่บ้านแน่นอน สรุปแล้วไม่ว่าตัวละครทั้งเก่าทั้งใหม่ก็เขียนได้ดีครับ ดูแต่ละคนก็เคมีเข้ากันดีเป็นปี่เป็นขลุยด้วย เนื้อเรื่องก็เก็บความซิมเปิ้ล ๆ เอาไว้สมกับเป็น DQ นั่นก็คือตัวร้ายออกมาทำเรื่องแย่ ๆ พวกตัวเอกก็ไปปราบ ไม่ต้องลำบากคนรีวิวเล่าเรื่องย่อ 

น่ายักมาก

สุดท้ายส่วนที่เป็นปัญหาที่ชุดคือเกมเพลย์ to มุโซ or not to มุโซ that is the question (วิลเลี่ยม เช็คสเปียร์) โอเคยอมแพ้ มันไม่ใช่มุโซครับ ออกจะไปคล้าย Trinity: Souls of Zill O’ll เกมเก่าสมัย PS3 ของ Omega Force แบบอัพเกรดแล้วเสียมากกว่า นั่นก็คือ Action ผสม RPG แบบที่พี่ ๆ คนสร้างเกมเขาต้องการนั่นแหละ...

ระบบของเกมค่อนข้างเรียบง่าย ตัวผู้เล่นจะมีสถานที่เป็นฐานทัพส่วนตัว มีบริการจัดปาร์ตี้ไปลุย (สูงสุดสี่คน) ซื้ออาวุธชุดป้องกัน ผสมเครื่องประดับ มีโบสถ์ไว้เซฟกับเติมของฟื้นพลังรีเซ็ตสกิล มีราชาเหรียญเล็กไว้หาเหรียญซึ่งเป็นไอเท็มหายากมาแลกของ ฯลฯ ซึ่งเป็นอะไรที่คนเล่น DQ จะคุ้นเคยกันดี ส่วนผู้เล่นที่ไม่เคยมาก่อนก็ไม่มีปัญหาครับเข้าใจง่ายมาก DQ เป็นซีรีส์ที่กลุ่มเป้าหมายคือเด็ก สตรี คนชรา (เช่นคนอ่าน Gconhub?) อยู่แล้ว การลงไปสู้ศัตรูหรือดำเนินเรื่องก็คือลงจากฐานไปที่ฉากแผนที่แล้วเลือกด่านที่ต้องการเล่นได้เลย ถ้าเป็นเนื้อเรื่องก็ถูกระบุเป็นรูปหนังสืออยู่แล้ว ถ้าเป็นพวกมิชชั่นสู้ด่านเก่า ๆ ย้อนหลัง สู้บอส หรือในช่วง end game จะเป็นสู้ศัตรูหรือบอสแบบยากมากก็จะแสดงเป็นรูปถ้ำ ส่วนที่แสดงเป็นรูปเมืองและมีระกับความยากแบ่งเป็นสามระดับ (ง่าย ปานกลาง ขั้นสูง) ก็จะเป็นแผนที่เก็บเลเวลที่ศัตรูมาไม่มีวันหมด สามารถเข้าออกเมื่อไรก็ได้ตามใจชอบ พวกนี้คือตัวเกมโดยรวมที่ทำออกมาให้สามารถเล่นได้ทุกคนไม่ว่าจะมีความรุ้ทางด้านภาษาหรือไม่ก็ตาม

ทางด้านระบบสู้ ค่อนข้างทำออกมาได้ดีน่าพึงพอใจครับ ไอ้เรื่องฟัน โดด กัน หลบ นั้นเป็นพื้นฐานของเกมแอคชั่นอยู่แล้ว ในส่วนของท่า เวทย์ และไม้ตายต่าง ๆ ก็ทำออกมาได้ดราเก๊ ดราเก้จริง ๆ เซอร์วิสกันไปอีกจุด และถ้ายิ่งผ่านการเล่น DQX มาล่ะก็หลายท่าก็ออกมาคล้าย ๆ กันอยู่บ้าง โดยเอกลักษณ์ของตัวละครก็ทำออกมาได้ค่อนข้างแตกต่างกันและน่าใช้ไปคนละสไตล์ ทว่าตัวละครที่ใช้ดาบจะมี move set ที่คล้าย ๆ กันแค่เปลี่ยนธาตุ ส่วนตัวละครที่เน้นเวทย์เป็นหลักก็แค่เปลี่ยนธาตุเวทย์ด้วยเช่นเดียวกันแต่ท่าโจมตีใช้งานไม่ค่อยได้ ซึ่งในจุดนี้คนที่เป็นขาประจำเกมมุโซที่ตัวละครค่อนข้างวาไรตี้หลากหลายลีลาเยอะอาจจะไม่ชอบ ตัวเกมก็พยายามทดแทนด้วยระบบที่น่าสนใจอย่างการเก็บเหรียญมอนสเตอร์มาเรียกใช้ในการต่อสู้ให้ถูกต้องตามสถานการณ์ เช่นตัวนี้เอาไว้ปกป้องฐานในด่านที่มีฐานให้ต้องป้องกัน ตัวนี้เอาไว้ปล่อยเวทย์แรง ๆ ใส่บอส เป็นต้น

สุดท้ายในส่วนของ end game หลังจบไปแล้วก็จะเริ่มมีขบวนแมปที่ศัตรูค่อนข้างยากแล้วก็บอสแบบยากมาก ๆ มาให้ลองเล่นกัน (และแน่นอน เก็บถ้วย) ซึ่งเป็นช่วงที่ส่วนตัวแล้วคิดว่าสมดุลเกมพังครับ เรื่องบอสไม่เท่าไร เพราะระดับนี้แล้วสู้นาน 10 นาทีหรือโดนทีเดียวเลือดครึ่งหลอดต้องเล่นระวังตัวกันสุด ๆ ถือเป็นเรื่องปกติและ DQH ก็ไม่ได้ทำให้มันยากเกินเหตุอะไร ประเด็นคือศัตรูทั่วไปและพวกศัตรูมินิบอสทั้งหลายที่มากันเนี่ยมันอึดเกินไป สู้นานอย่างไม่มีประโยชน์เพื่อแลกกับเศษเงินเศษ exp แล้วต้องกวาดให้หมดเพื่อรอสุ่มเมทัลคิง (ตัวที่แจก exp) โผล่ นอกจากนี้ด่านไหนที่ต้องบังคับปกป้องฐานหรือ NPC ก็ยิ่งน่าปวดหัวเข้าไปใหญ่เมื่อศัตรูมันโหดขนาดฟันฐานเราไม่กี่ทีก็พังแล้ว AI พรรคพวกเราก็บ่อยครั้งยืนเฉย ๆ ใช้ประโยชน์อะไรไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว รวมทั้งมอนสเตอร์ที่ปล่อยให้คุมฐานด้วย การที่สมดุลไม่ดีแบบนี้ก็ทำให้ไม่ค่อยอยากไปเล่นแม้เลเวลจะสูงแล้วก็ตาม แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นมันเป็นสิ่งที่ทำมาให้เล่นสำหรับคนที่จบเกมไปแล้วและอยากท้าทายต่อ เราก็คงไปนับเป็นข้อเสียไม่ได้อย่างเต็มปากนัก ส่วนที่บ่นได้แบบชัด ๆ น่าจะเป็นเควส (มีทั้งหมด 80 เควสในเกม) ที่ไม่ค่อยมีอะไรสร้างสรรค์ชีวิตนักนอกจากตีมอนหาของ ตีมอนหาของ ตีมอนหาของ

จุดเด่น
- ภาพสวย เคลื่อนไหวนุ่มนวล สไลม์น่ารัก
- ท่าทางและนิสัยของตัวละคร เวทย์ เพลง ซาวน์ เนื้อเรื่อง ฯลฯ เอกลักษณ์ DQ อยู่ครบ
- มะ...ไม่ใช่มุโซจริง ๆ ด้วย!! แต่ก็ทำออกมาเป็น Action-RPG ที่ระบบสมดุลและสนุก
- การใช้เหรียญมอนสเตอร์เป็นอะไรที่สนุกมาก

จุดด้อย
- ไม้ตายกดข้ามไม่ได้ ดูจนเบื่อไปข้าง
- พวกเควสต่าง ๆ ไม่น่าเล่น มีแต่ไปตีมอนหาของ
- AI ยืนนิ่งเป็นเสาไฟฟ้า ไม่ยอมทำอะไร ตัวถ่วงชัด ๆ
- ตัวละครน้อยแล้วก็มี move set น้อยยิ่งกว่า ตัวละครบางตัวใช้ประโยชน์ได้น้อยมาก
- หลังจบแล้ว ตัว end game กระโดดความยากไปมากจนให้ความรู้สึกไม่สมดุล ไม่น่าเล่นต่อ

ก็พอโอเคครับ พยายาม "ไม่เป็นมุโซ" มากจนออกมาเป็น Action-RPG แฟนเซอร์วิสที่กำลังพอดี ในฐานะติ่ง DQ ขอให้ 8.2 /10

(อดพูดคำว่า "ก็มุโซล่ะว้า~...9/10")

record: จบที่ 25 ชั่วโมง เคลียร์ทุกอย่างทุกด่านที่ 50 ชั่วโมง

(Click to expand)