ผมคงไม่ถึงกับสะสมนะ แต่เกมดองก็เยอะอยู่นิด ๆ ตอนนี้ก็อยู่ในวัย 30+ เหมือนกัน แต่เรื่องเสียดายเวลาเล่นเกมนี้ไม่มีอยู่ในหัวเลยแฮะ เคยมีคนต่างประเทศที่เล่นเกมด้วยกันบอกว่า "ถ้ายูยังเสียดายเวลากับงานอดิเรก แสดงว่ายูยังไม่ดีพอ เมเนจตัวเองไม่ได้ ถ้ายูไม่ว่าง ไม่พร้อมก็อย่าลงเวลากับงานอดิเรก ถ้าทำอะไรห่วงหน้าพะวงหลังก็จะไม่ดีซักอย่าง ถ้าไม่ว่างก็ทำไปทำงานไป
เคลียร์งานให้ว่างสิแล้วค่อยเล่น งานอดิเรกมันไม่มีใครบังคับให้ทำ" ซึ่งไอ้เราก็คิด ๆ ดูมันก็จริง ถ้ามีงานก็รีบทำอย่าดองอย่างค้างคา ยามว่างจริง ๆ เราค่อยมาลงแรงกับสิ่งที่รัก เดี๋ยวพอ 60+ นี่จะคิดอีกแบบล่ะ ว่าทำไมตอนมีแรง มีเงินทำไมเราไม่หาความสุขใส่ตัวบ้าง มีเงินเยอะแยะ แต่แรงไปเที่ยวไม่มี สายตาไม่ดี มือไม่มีแรงเล่นเกมไม่ได้แล้ว ใช้ได้เต็มที่แค่รักษาตัวกับกินอยู่แค่นั่นเอง

ผมคิดว่ามันอยู่ที่ความพอดีมากกว่า ถ้าตั้งใจจะทำอะไรในชีวิตให้มันเต็มที่ให้มันลงตัวก็ไม่มีปัญหาหรอก ปัญหามันจะเกิดขึ้นเพราะเราไม่เต็มที่กับมันรึทำให้มันไม่สมดุลซะมากกว่า