ไอ้ตรงอดีตอเวนจูรีนอะมันควรเล่าแค่คร่าวๆก็พอไม่ต้องอารัมภบทเยอะจนาดนี้ก็ได้ไง ประเด็นสำคัญในพาทนี้มันเลยโดนอดีตพี่แกกลบหมด

ก็ดีกว่า อยู่เล่าอยู่บนหนังสือ แหล่ะครับ

เล่ามาให้หมดแบบนี้ดีแล้ว

ส่วนตัวผมชอบ และมันทำให้อินกับเรื่อง ขึ้นเยอะมากๆ
คือดีกว่าเมืองจีนเยอะมากๆอะ
แพทเมืองจีน ตัวละครแก๊ง 5 ผู้กล้าถ้าเล่าออกมาแบบ อเวน
มันจะดีมากครับ นี่ต้องไปไล่เก็บเอกสารเอง ถึงจะรู้ภูมิหลังตัวละครแต่ล่ะตัง

และผลตอบรับแพทนี้ คืออยากที่เห็น กระแสยกย่องเยอะมาก
เพราะงั้น ท่านเป็นส่วนน้อยแหละ อาจจะ เกลียดตัวล่ะครเป็นทุนเดิม พอมาเล่าเยอะ ก็เลย ขวางหูขวางตาไปหมด มั้ง เข้าใจได้แหละ

พูดแบบนี้ก็แรงไปป่าวครับ บอกว่าเป็นส่วนน้อย ขวางหูขวางตามั่งล่ะ ได้ยินแบบนี้ผมเสียความรู้สึกนะ

ไอ้ปูมหลังอเวนจูรีนเล่าแบบคร่าวๆในเควสบุกเบิกก็พอแล้วครับ แล้วค่อยไปเล่าละเอียดในเควสร่วมทาง ไม่ได้บอกสักคำว่าให้ตามเอกสารเอาเอง คือผมก็ไม่ค่อยชอบให้ตามหาเอกสารเหมือนกัน ไอ้ตรงเอกสารเกี่ยวกับ5ผู้กล้าเหนือเมฆาผมยังหาไม่เจอสักฉบับเลย แต่วิธีการเล่าอดีตของอเวนจูรีนมันขาดอารมณ์ร่วมเกินไป ทุกอย่างที่อเวนจูรีนเจอมันเล่าผ่านคำพูดตัวละครด้วยภาพเพียงภาพเดียวทั้งนั้นเลย ซึ่งผมว่ามันควรเล่าได้ดีกว่านี้ ด้วยเวลาเยอะขนาดนี้ด้วย ประเด็นก็คือสิ่งที่อเวนเจอรีนเจอมันไกลตัวเราเกินไป ซึ่งมันควรทำให้เห็นภาพมากกว่านี้ แบบการเล่าเรื่องในเควสโคโคนาอะ ที่เราต้องเข้าไปในใจนางแล้วไปเจอความทรงจำแย่ๆของนางไปทีละอย่างทีละอย่าง มันทำได้ดีกว่านี้ได้อะ มันทำมาแล้วด้วย คือมันน่าเสียดายอะ เนื้อเรื่องหลักเล่าเรื่องสู้ไซด์เควสไม่ได้เนี่ย

มาอีกและมนุษย์อวย HSR เกินเหตุจนไปเหยีดคนอื่นเขา รู้ว่าชอบครับชอบมากเนื้อเรื่องเทพมาก แต่คนอื่นเขาไม่ชอบก็ไม่ผิดนะ ปล.เข้าใจยังครับทำไมผมถึงเบื่อติ่ง HSR บางจำพวกคือถ้าเขาบ่นว่าเนื้อมันไม่ดีไม่ชอบก็ปล่อยไปสิครับพรี่ชาย ไม่ใช่จะไปแย้งเขาหมดเหมือนคนบางคนติ่งเกิ้น ติ่งอีกคนน่าจะรู้ตัวเองละช่วงนี้เลยลดความติ่งลงหน่อย

ผมมองว่าคุณอยากให้เล่าเรื่องอเวนโดยมีเราเกี่ยวข้องด้วยหรือเปล่า ถ้าแบบนั้นเล่าแบบอเวนไม่มีทางถูกใจอยู่แล้วเพราะมันเริ่มที่อเวนคนเดียวและจบทีอเวนไม่ได้มีคนอื่นมาเกี่ยวข้องมาก กลับกันผมกลับไม่ค่อยอินกับโคโคนาเหมือนคนอื่นๆผมว่ามันเล่าง่ายไปหน่อยเส้นตรงจุดประสงค์มันชัดเจน แต่อเวนนี้มันสำหรับผมมันคนละแบบกับโคโคนาด้วยแหละ อดีตอเวนมันไม่ได้ทำให้แบบเราต้องเศร้าเราต้องร้องไห้กับมันอะไรแบบนั้นแต่เป็นการให้เข้าใจคาแร็กเตอร์เจ้าตัวมากกว่าคนละอย่างกับโคโคนาที่แบบพยายามบีบให้เราเศร้า

สำหรับผมอเวนนี้มันไม่ได้ให้ความรู้สึกแบบ โห้น่าสงสารอะ แต่เป็นแบบเช็ดเข้ยอมใจวะสู้ๆนะเว้ย ไรแบบนั้น

ก็พอเข้าใจสิ่งที่คุณจะสื่ออยู่นะครับ แต่มันก็น้า...ก็ยังรู้สึกว่าcommunicationมันยังไม่ค่อยพอเท่าไร

ส่วนตัวผมคิดว่าเนื้อเรื่องของนกยูงมันเอามาเล่าผิดที่ผิดทางไปหน่อย มันเลยทำให้ดูเหมือนยืดเยื้อและไม่สมูทเท่าไหร่

คือไอ้ช่วงที่เดินวนรอบสวนสนุกเนี่ยมันไม่ควรมาอยู่ในเควสเนื้อเรื่องหลักแต่ควรจับแยกไปเป็นเควสตัวละครของมันเองซะมากกว่า

เควสเนื้อเรื่องหลักมันควรจะโฟกัสเหตุการณ์ที่เกิดรอบตัว mc หรือคนใกล้ตัวมากกว่า พอมายัดแอร์ไทม์ให้ตัวละครจากไหนก็ไม่รู้มามันเลยแปลกๆ