ผมมีนิสัยอย่างนึงนะ ตั้งแต่เด็กๆ ละ ไม่รู้ว่ามีใครเป็นกันบ้างรึเปล่า

คือผมจะแอบรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งเวลาโดนคนอื่นแย่งหรือต้องแบ่งของกินให้คนอื่น

คือไม่ใช่ไม่ให้นะ คือให้ตลอด แต่ในใจก็รู้สึกไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่

ไม่ใช่เพราะงกหรืออะไรนะ คือถ้าให้ซื้อเผื่อหรือซื้อให้เลยนี่จะไม่บ่นซักคำ

แต่ถ้าเราซื้อมาแบบพอดีเรากิน หรือว่าซื้อของที่ชอบ อยากกินมากๆ กะเอามากินให้เต็มที่

สุดท้ายพอคนนั้นคนนี้เห็นขอแบบว่า "ขอชิมบ้างสิ" "แบ่งมากินบ้างดิ"

ซึ่งผมก็ต้องให้แบบปฏิเสธไม่ได้ เพราะไม่อยากโดนหาว่าขี้งก ไม่มีน้ำใจ บลาๆๆ

เลยกลายเป็นว่าบางครั้งเดาล่วงหน้า ซื้อเผื่อมาเยอะๆ ก่อนเลย แต่ทีงี้ดันไม่มีใครแย่งซะงั้น สุดท้ายต้องยัดคนเดียวให้หมด ไม่ก็เหลือทิ้ง...

แล้วก็ติดเป็นนิสัยจนถึงทุกวันนี้อ่ะ แบบว่าเหมือนนิสัยหมาหวงกระดูกประมาณนั้นเลย (ไม่ได้ด่าตัวเองนะ เพราะไม่เคยคิดว่าหมาเป็นคำด่า)

คืออย่างอื่นไม่หวงนะ แต่ของกินนี่ไม่ได้เลย บางทีแค่ขนมเล็กๆ น้อยๆ ก็ยังแอบหงุดหงิดได้อ่ะ...

บางทีตอนถามว่าให้ซื้อเผื่อไหม ก็บอกไม่เอา แต่พอซื้อมาแล้ว ดันมานึกอยากกินซะงั้น

ยิ่งที่เคืองที่สุดก็ซื้อมากิน แต่ยังไม่กินทันที วางหรือเก็บไว้ก่อน แต่พอจะมากินจริงๆ.....
แม่งหาย!!! มีคนอื่นเอาไปกินแล้ว พอถามก็บอกว่า "อ้าวนึกว่าไม่กิน" ไม่ก็ "ไม่รู้ว่าของใคร"

แล้วคิดจะถามกรูซักคำไหม

แต่ถ้าถามว่าผมเคยแย่งคนอื่นกินไหม ผมไม่เคยแย่งนะ ไม่เคยขอแบ่งด้วย นอกจากอีกฝ่ายมาชวนเอง

และปกติผมก็ไม่ค่อยถามคนอื่นด้วยว่าอยากกินไหม เพราะอยากกินคนเดียวให้หมด แต่ถ้าต้องการจะแบ่งจะซื้อเผื่อมาให้โดยเฉพาะเลย (แต่บางคนก็ถามนะ ถามเป็นมารยาทไปงั้นๆ เฉพาะคนที่เราเกรงใจ)

อ่าน Deadman Wonderland
การแบ่งของกินให้คนอื่น จะอร่อยขึ้นเป็นสองเท่าครับ

ขอชิมอะไรขอกินอะไรก็กินไป

อย่ามาแย่งไข่แดงก็พอค่ะ ด่าเลย

ผมก็เป็นครับ ทำใจ.....

ผมเคยได้ยินแต่ว่า
"การแย่งของคนอื่นกิน จะอร่อยขึ้นเป็นสองเท่า "

ปล.เกลียดประโยคนี้โคตรๆ ได้ยินใครพูดนี่ แทบอยากเอาเท้าลูบปาก

กำลังจะเข้าปาก.... ผมโดนพี่สาวแย่งกินประจำครับ แต่ก็ไม่ได้ติดใจอะไรเพราะเหมือนแหย่กันมากกว่า ในหมู่เพื่อนๆก็เหมือนกันผมว่ามันก็ฮาๆดีนะครับ โดนแย่งกินแล้วเหมือนขนมอร่อยขึ้น

เป็นเฉพาะตอนหิวครับ ตอนอิ่มแล้ว...เอาไปเถอะ

ถ้าขนมก็ไม่เป็นไรครับ แบ่งปันไป ยกเว้นไข่ดาว เวลากินจะกินแต่ไข่ขาวก่อนค่อยกินไข่แดงทีหลัง ถ้าเกิดมีใครแย่งไข่แดงไปเนี่ย ผมไม่ยอมจริงๆ

เป็นครับ เข้าใจดีเลย

แต่ว่าทุกวันนี้พอทำใจได้แล้วครับ มีเพื่อนผมคนนึงชอบตอดตลอดเลย ผมไม่ชอบเอามากๆ แต่หลังๆผมสังเกตเวลาคนนี้เค้าซื้ออะไรมาเค้าชอบซื้อมาเผื่อเพื่อนแบบมีความจริงใจที่จะแบ่งให้โดยไม่ต้องขอ

เลยทำให้ผมเริ่มไม่ค่อยอารมณ์เสียเท่าไหร่เมื่อโดนเพื่อนคนนี้แย่งครับ ไม่ใช่ว่าเพราะเขาแบ่งให้แล้วผมได้ประโยชน์เลยโอเคนะ แต่เป็นเพราะคิดว่าเพื่อนคนนี้เขาก็แฟร์ในรูปแบบของเขา

มันอาจเป็นนิสัยเล็กๆน้อย แต่มันสามารถยอมกันได้ครับ

บางอย่างซื้อมา มี4ชิ้น6ชิ้นก็เคืองๆนะ พวกลูกชิ้นซื้อมาไม้เดียวเพราะจนแต่หิว มาโดน"ขอลูกนึง"

แต่ถ้าเป็นขนมถุง ผลไม้ถุงก็เอาเถอะ

เวลาถูกขอ ผมจะบอกว่า

"เอาไปดิ" "ตักไปเยอะๆเลย" "เอาไปให้หมดเลยก็ได้"

แล้วส่วนใหญ่จะคิดว่าผมประชด แต่ถ้าใครรู้นิสัยผมเขาจะรู้ว่าผมให้จริงๆไม่ได้คิดอะไร

แล้วสุดท้ายเขาจะไม่ขอไปเองเพราะจะรู้สึกละอาย ไอ้นี่มันใจดีเกิน เกรงใจขึ้นมาดื้อๆ

จนบางทีผมตักให้มันเองเลย " มรึงแดกเข้าไป " 5555555


ใครอยากเอาไปใช้ก็ลองดูนะ 555555

ใครที่ชอบถูกแกล้งคงใช้วิธีนค้ไม่ได้มั้ง เพราะคนแกล้งมันจะไม่ได้คิดอะไร 55555

เพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามีคนซีเรียสเรื่องนี้จริงๆจังๆหลายคน

ผมนี่อยากกินก็กินไปเฮอะ คือไม่ได้คิดอะไรเลยอ่ะ ให้ไปเลย ไม่หงุดหงิด ไม่ดีใจ ไม่รู้สึกดีใจ หรือเป็นบุญเป็นคุณอะไรเลยจริงๆ
แต่อยู่ที่พื้นฐานนิสัยด้วยแหล่ะ ผมเนี่ยคิดน้อยเกินไปบางที มีอะไรก็ให้ๆไปหมด ไม่ค่อยคิดมากด้วย แต่ถ้าอันไหน
ไม่ได้ก็จะบอกตรงๆไปเลยว่าไม่ได้ไม่อยากให้เกิดปัญหาทีหลัง

บอกตามตรง ผมนี้สุดๆเลยเรื่องนี้ ปกติไม่ชอบให้ใครมาแย่งของ และก็ไม่ชอบไปแย่งของใครด้วย
จะว่างกก็งกเหอ บางกรณีก็โอเคนะ แต่บางคนแบบ เคยเจอเพื่อนแม่งพูด
"ถ้าไม่ให้นะก็ไม่ต้องมาคบเป็นเพื่อนเลย" เท่านั้นแหละ ไม่คบก็ไม่คบวะ ผมโคตรเกลียดไอ้พวกแบบเนี้ยสุดๆ ความคิดของผมนะ ตูก็กินของตู เมิงก็กินของเมิงสิวะ จะมาแย่งของตูทำมาย = =

ฮาอีกเรื่องคือนิสัยเนี้ย หมาผมติดไปด้วยเลย เวลาผมกินอยู่เนี้ยมันมานั่งรอจะขอกิน พอใครเดินผ่านมาแล้วหยุดตรงแถวๆนั้นนะ มันจะขู่เลย อารมณ์ประมาณอย่ามาแย่งนะเฟ้ย !!

ส่วนตัวผมส่วนใหญ่จะเป็นคนเอ่ยปากชวนคนอื่นก่อนเสมอครับ ถือว่าชวนเป็นมารยาท ส่วนเค้าจะกินหรือไม่กินอีกเรื่องครับถ้ากินก็กินไปมากน้อยค่อยว่ากันอีกที ถ้ากินมากก็

ส่วนใหญ่ที่ผมเจอนี่ไม่ได้โดนแบบแกล้งแย่งนะ

แต่จะเป็นแบบว่าลองกิน อยากชิมจริงๆ มากกว่า

เพราะถ้าผมเจอพวกชอบแกล้ง ผมด่าตรงๆ ไปเลยนะ ไม่ให้แบบดื้อๆ เลยนี่แหละ เพราะไม่ชอบการแกล้งแบบนี้เอามากๆ (ค่อนข้างฝังใจ ตอนอยู่มัธยมโดนแกล้งบ่อย)

แต่ถึงจะไม่ได้แกล้ง ก็ไม่ค่อยเต็มใจให้อยู่ดี ถ้าของกินที่เราซื้อมามันมีจำกัด แล้วเป็นของชอบเรา เราก็อยากได้กินให้มันเต็มที่อ่ะ

บอกตรงๆ เลยนะ ว่าถ้าให้เลือกระหว่างให้ของกินกับให้เงิน ผมยอมให้เงินไปเลยยังดีกว่าอ่ะ (ในกรณีที่มูลค่าของกับอาหารมันเท่ากันนะ)

คือปกติเรื่องอื่นผมเป็นคนไม่ค่อยซีเรียสเท่าไหร่นะ เป็นคนยังไงก็ได้อ่ะ

แต่เรื่องของกินนี่ขอซักเรื่องเหอะ ผมมันพวกเห็นแก่กิน (อันนี้ยอมรับตรงๆ เลย 555+)

และผมก็ไม่ชอบขอของกินใครด้วย บางทีเห็นเค้ากินแล้วรู้สึกอยากกินบ้างก็มีนะ แต่ก็ไม่ยอมเอ่ยปากขอ เพราะคิดว่าเค้าอาจจะไม่ได้อยากแบ่งเหมือนเราก็ได้ ส่วนมากจะถามว่าซื้อมาจากไหน แล้วไปซื้อมากินเองมากกว่า (แล้วก็โดนแย่ง...)

แต่ก็แปลกอย่างนึงนะ ผมงกกับคน แต่เวลาเจอหมาตามถนนผมชอบแบ่งให้กินแบบเต็มใจเลยนะเออ เผอิญเป็นคนชอบหมา ลำเอียงป่ะล่ะ