จะเรียกว่านี่คือการรีวิวก็คงจะไม่ถูก เพราะผมไม่ได้ใช้สมองในการคิดวิเคราะห์ส่วนประกอบต่างๆของหนัง เอาเป็นว่า เรียกว่ามาเล่าความประทับใจให้ฟังดีกว่า

ทั้งหมดเป็นความเห็นส่วนตัวและเอาอารมณ์เป็นใหญ่นะครับผม โปรดใช้วิจารณญาณและจักรยานในการอ่าน



คิดถึงวิทยา เป็นหนังรักอารมณ์เหงาเรื่องล่าสุดของ GTH นำแสดงโดยบี้ เดอะสตาร์(รับบท ครูสอง) และ พลอย เฌอมาลย์(รับบท ครูแอน) ซึ่งผมบอกได้เลยว่า ทั้งคู่ตีบทได้แตกมาก ผมเชื่อโดยสนิทใจตลอดทั้งเรื่องว่า ครูสองคือครูสอง และครูแอนคือครูแอนจริงๆ

ในเรื่องของบทภาพยนต์ ผมดูได้แบบไม่ขัดนะ อาจจะเรื่อยๆ ไม่มีพีคสุดๆ แต่ผมไม่ซีเรียสอยู่แล้ว
ความตลกไม่เยอะจนล้น ไม่มีตลกลามก(ชอบมากอันนี้) ส่วนใหญ่จะเป็นความน่ารักของครูสอง กับเหล่านักเรียนตัวน้อยอะ น่ารักม้าก ขำๆดี

ผมไม่รู้ว่าจะเรียกว่าบทอ่อนไปได้มั้ยสำหรับโดยรวม แต่ผมก็มีความคิดส่วนตัวสนับสนุนอยู่จึงถือว่าผ่าน

ผมจะขอเขียนไว้ว่าตรงไหนที่คิดว่าบทอ่อนไป แต่มีความคิดสนับสนุนไว้ในสปอยล์นะครับ


ผมชอบบทของเรื่องนี้หลายๆอย่างนะ อย่างหนึ่งคือเรื่องของการเสียดสีการศึกษาไทย กับแง่คิดของความรักที่ตกตะกอนได้ ค่อนข้างดีทีเดียว



แต่แอบบอกไว้เลยว่า ถึงแม้ครูสองกับครูแอนจะมาสอนคนละปีกัน แต่ก็ยังมีวิธีแอบมุ้งมิ้งกันได้ ผมโคตรชอบเลยจริงๆ

อีกเรื่องหนึ่งที่ไม่พูดถึงไม่ได้เลยคือฉากและวิวของโรงเรียนบ้านแก่งวิทยา สาขาเรือนแพ

ฉากที่ตั้งใจจะสวย ก็สวยจนน่าอิจฉา ฉากที่ตั้งใจจะเหงา ก็เหงาจนน้ำตาซึม

แม่จ้าว!! อะไรมันจะสวยขนาดนั้น อาจจะเป็นเพราะผมอินมากไปเองก็ได้นะแต่ไม่รู้สิ ถ้าผมมีโอกาส ขอผมไปอยู่สัก 3 วันสิ ลองคิดว่าตัวเองเข้าไปอยู่ ณ ที่นั่นจริงๆ จินตนาการถึงสายลมเบาๆที่พัดผ่าน ความหนาวเหงาๆที่โอบกอด แสงดาวพร่าๆที่ส่องแสงอยู่ไกลลิบๆ กับไดอารี่เก่าๆเล่มหนึ่งที่เต็มไปด้วยความทรงจำและอยู่เป็นเพื่อนกัน

ด้วยมุมกล้องด้วยส่วนหนึ่ง ที่ผมว่าเป็นมุมที่ผมค่อยได้เห็นจากหนังเรื่องอื่นๆ ด้วยบรรยากาศที่ว่า ด้วยดนตรีประกอบ ด้วยอารมณ์ส่วนตัวของผม(อันนี้อาจจะเป็นประเด็นหลักเลยก็ได้นะครับ 55+) ทำให้บางฉาก ผมน้ำตาซึมด้วยความเหงาของหนังอะ(จะว่าผมเว่อผมก็ยอมครับ ณ จุดนั้นอินเนอร์มาเต็มจริงๆ)



เรื่องเพลงประกอบภาพยนต์ ผมไม่รู้จะพูดถึงยังไง แต่ผมบอกได้เลยว่าชอบอะ เพลง ไม่ต่างกัน ของ 25 Hours ยิ่งได้ยินในหนังยิ่งชอบ





สรุปแล้ววว ผมดูจบเดินออกมาจากโรงหนังด้วยความรู้สึกคิดถึงใครซักคนจริงๆนะ แต่เป็นใครซักคนที่ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันอะ แต่มันเป็นความกรุ่นๆอยู่ในใจ ทั้งความเหงา และความอิ่มที่มาเติม ก็เรียกได้ว่า Feel Good ตามแบบของ GTH แหละครับ ถ้าใครชอบแนวๆนี้ก็ไปดูได้ไม่เสียดายค่าตัว๋ครับ

ปล. ผมเพิ่งรู้ว่าการได้คิดถึงใครซักคนหลังจากผ่านความเหงามา มันก็มีความสุขเหมือนกันนะ ถึงแม้ว่าเราจะไม่รู้ว่ากำลังคิดถึงใครอยู่ก็เถอะ ได้อารมณ์เหมือนปวดฉี่แล้วได้ฉี่อะ มันโล่งๆดี 555+

สโลแกน ความเหงา ความเจ็บปวดที่งดงามนี่ นึกถึง อนิเม เรื่อง 5cm ขึ้นมาเลย 55

พูดถึง5cmปุ๊ปผมเกิดอาการคิดถึงใครซักคนเลยครับ555

รอแผ่นดีกว่า เข็ดกะหนังไทย

เมื่อก่อน ผมมีความคิดในหัวตลอดว่าหนังรักไทยจะปัญญาอ่อนตลอด

แต่หลังจากได้ดู สิ่งเล็กๆ และหนัง GTH หลายๆเรื่อง ความคิดผมเปลี่ยนไปเยอะ

นึกถึงเรื่องนี้แล้ว...

ดูหนัง GTH ผมไม่เคยมีความรู้สึกว่าผิดหวังเลยแฮะ (ยกเว้นเรื่อง กระดึ๊บ)
สร้างมาตรฐานไว้ดีมาก อาจจะมีดร็อปบ้างพีคบ้าง แต่ไม่เคยถึงขั้นผิดหวัง

เรื่องนี้ได้ข่าวว่าตามสไตล์ฟีลกู้ด ก็ดีครับ ถือว่าเป้นลายเซ็นของค่าย

และโดยส่วนตัวไม่พลาดแน่นอนครับ กับหนัง GTH เรื่องล่าสุด

ผมอยากให้ GTH กลับมาสร้างปรากฎการณ์หนังผีแบบ ชัตเตอร์ อีกจัง

ถ้าของ GTH ผมว่าใช้ได้อยู่นะ ที่ผมไม่ดูเลยก็หนังตลกหนังผีที่นอกเหนือจากค่ายนี้

ตอนผมดูสิ่งเล็กๆแล้วทำให้คิดถึงสมัยเรียน ม.ปลาย มาก

โครตฟิน ดูจบแล้วอยากกลับไปเป็นครูอีกรอบเลย 555

การตัดฉากเชื่อมเรื่องทำได้ลงตัวดีครับ ภาพสวยกำกับภาพเยี่ยม พลอยเล่นหนังแล้วออร่ากระจายมาก

ดูสวยกว่าตอนเล่นละครเยอะเลย ผมชอบนะ feel good ตามสไตล์

หนัง GTH นี่ไม่ค่อยจะทำให้ผิดหวังสักเท่าไหร่

ปล

เมื่อวานชวนแฟนหยุดงานไปดููเลยยยย

พอดีมีปัญหาที่ทำงาน + ไม่คุยกับแฟนมา2วัน
ง้อด้วยการชวนหยุดงาน + ไปดูหนังมันสะเลยยย

สรุป หนังช่วยผมให้ผมได้ผ่อนคลาย และสบายใจ จริงๆ

ชอบทุกอย่างของหนังเรื่องนี้ครับ ติดใจตรง ฉาก.... แหวะมากๆ แทบอ้วก
พอดีผมรับไม่ค่อยได้กับภาพแนวๆนี้ แม้จะเล่นเกมโหดๆ อย่าง Dead Space ได้ก็เถอะะ

พึ่งดูมาตอนรอบ2ทุ่ม ok อยู่นะครับ ดูแล้วรู้สึกดีมากนั่งยิ้มตลอดเรื่องเลย ดูแล้วจิ้นตามไปจะสนุกมากๆ

ตามมาตรฐาน gth อะครับ มุขตลก แอบแป๊กๆนะ
ภาพ โลเคชั่นสวยมาก พลอยเล่นดีมาก เด็กนักเรียนก็เล่นดี บี้ผมว่าแข็งครึ่งแรกมาดีตอนท้าย