ของผมมีคนนึงสมัย ม.1 จำไม่ได้ว่าตอนนั้นมีเรื่องอะไรกัน

เท่าที่จำได้มันผลักผม พอมันผลักผมได้ซักแปปนึง ผมถีบสวนมันกระเด็นติดกำแพงไป (ตอนนั้นผมอ้วนสุดในห้องนะ)



หลังจากนั้นจำความอะไรมากไม่ได้ รู้แต่ว่าทุกวันนี้จบมหาลัยแล้ว แม้ไม่ได้เรียนห้องเดียวกันช่วงม.ปลาย กับมหาลัยเดียวกัน แต่ผมมีความรู้สึกว่าสนิทกว่าเพื่อนม.ปลาย หรือเพื่อนมหาลัยที่วันๆเอาแต่ทำรายงานส่งอาจารย์ซะอีก

รู้จักกันมาตั้งแต่ เนิร์สเซอรี่ เพราะแม่รู้จักกัน

เคยต่อยกันตอน ม.2 เพราะผลักกันไปมา จากเล่นๆ จนต่อยจริง

จนจะ 30 ละ ทุกวันนี้ก็ยังคบกันอยู่ ออกไป ดื่ม ไปเที่ยวด้วยกันตลอด

เรื่องปกติครับ ทะเลาะกันก็เหมือนการระบายออกมา พอกลับมาดีกัน ก็จะสนิทกว่าเดิม ใจเขาใจเรามากกว่าเดิม ไม่แสแสร้ง


กรณี เพื่อชายทะเลาะกับ เพื่อน ญ ก็เช่นกัน หลังจาก ซั่มกันแล้ว จะสนิท และเข้าใจกันมากกว่าเดิม

ไม่มีครับ ตอนมัธยมเคยมีเรื่องทะเลาะกับสองคน ตอนนี้พวกมันตายห้าตายหงส์ไปหมดแล้ว

มีครับ เรื่องของเรื่องคืออยู่คนละห้องแล้วมองหน้ากวนตีนใส่กัน เลยท้าต่อยกัน ไปต่อยกันหลังห้องน้ำในโรงเรียนกันอาจาร์ยมาเห็น ต่อยกันแถบตายไม่มีใครแพ้ใครชนะต่อยสุดท้ายก็ต่างคนต่างเลิกเดินกลับห้องตัวเอง หลังจากนั้นอาจาร์ยก็รู้จนได้ เนื่องจากโกหกว่าหกล้มฟังไม่ขึ้นเพราะหัวปูด ปากแตก ด้วยกันทั้งคู่ เลยโดนเรียกเข้าฝ่ายปกครอง ตามระเบียบ ตั้งแต่นั้นมาก็สนิทกันเลยครับ เป็นเพื่อนกันมาจนทุกวันนี้


ว่าแต่การมีเรื่องกันสมัยก่อนนู่นดีกว่าสมัยนี้นะ ไม่ค่อยเอากันถึงตายเหมือนสมัยนี้ ส่วนมากจะต่อยกันตัวต่อตัวมากกว่าต่อยจบก็เลิกใครแพ้ใครชนะหรือเสมอจนเลิกต่อยทั้งคู่ไม่มีการมาเก็บไว้เอาคืนทีหลังหรือผูกใจเจ็บ ต่อยแล้วก็จบเรื่องตรงนั้นเลย เดียวนี้สมัยนี้สิอันตราย เดินชนไหล่ก็ฟันกันแล้ว ยิงกันแล้ว ไม่ก็หมาหมู่ ไม่กล้าตัวต่อตัว ไม่เหมือนเมื่อ 20 กว่าปีก่อน

เคยต่อยกับเพื่อนผู้ชายที่สนิทมากๆๆคนหนึ่ง ตอนอนุบาลตามันเขียวเลยร้องไห้ใหญ่

โตมามันก็เป็นคนกวนตีนขี้อวดหน่อย โดนผมสั่งสอนทั้งด่า ทั้งต่อย จนปัจจุบัน

เป็นผู้เป็นคน และสนิทกันมากๆ คุยกันได้ทุกเรื่อง ปัจจุบันเป็นหมออยู่ แต่ตอนแรก

ที่ต่อยน่ะ เจตนาผมหมั้นใส้จริงๆนะ แต่แอบอ้างเจตนาดีว่าสั่งสอน เหอๆ นึกถึงทีไร

อดยิ้มไม่ได้

คนที่สองตอนแรก มันมั่นว่ามันเก่งนี่แหละ ต่อยสั่งสอนไปเหมือนกัน เจตนาแบบเดียว

ปัจจุบันสูง 180+ ทั้งคู่ ถ้าต่อยคงสู้ไม่ไหว

เคยตอน ม ปลาย ปัจจุบันก็รู้สึก สนิทกันมากกว่าเดิม ตอนหลังต่อย

ถ้าไม่ต่อยกัน คงไม่รู้สึกสนิทกันเท่าตอนนี้

เคยครับเหอๆๆ

จะว่าไปหากไม่เคยต่อยกันอาจจะไม่รู้จักกันจนถึงเดี๋ยวนี้เลยก็ว่าได้อ่าเหอๆๆ

เรื่องปกติสมัยไม่มีมือถือใช้

ยังกะการ์ตูนญี่ปุ่นเลย ประทับใจทุกเรื่องเลยครับ

มี 2 เคสนะ

1. พวกที่อยากต่อยเราเพราะมันคิดว่ามันเจ๋ง แล้วอิจฉาเรา พวกนี้ต่อยไปไม่มีไรดีขึ้นแค่มันได้ระบาย

2. มีอะไรข้องใจกันแต่ไม่คุยกันให้รู้เรื่อง พอถึงจุดนึงเลยระบายออกมาพวกนี้เพราะเสร็จศึก ดันมาคุยกันง่าย สนิทกันมากขึ้นแหะ

ผมเคยต่อยกับเพื่อนแค่ 2 ครั้ง แพ้ยับเยิน จนรู้ตัวว่าเราเอาดีทางนี้ไม่ได้ หันมามุเรียนอย่างเดียว
ส่วนสองคนนั้นผมได้ข่าวว่าเรียนไม่จบเพราะเกเรนะ ตอนนี้ไม่รู้ทำอะไรอยู่เหมือนกัน ยังไม่รู้จะจำหน้ากันได้หรือเปล่า หาใน FB ก็ไม่เจอ

ผู้หญิงทะเลาะกันจะเลิกยุ่งไปเลยไม่ค่อยคืนดี สงสัยศักดิ์ศรีค้ำคอร์ เจอหน้าไม่ได้ ตบกันหัวกระจุย 555+

โรลจังเคยทะเลาะกับพวกเด็กแรดที่ัมันชอบขโมยการบ้านเพื่อนเด็กเนิร์ดของหนูไปลอก แล้วเพื่อนไม่อนุญาตเลยแย่งคืนมาจากนั้นก็ตบกัน

เพื่อนหนูมีแต่เด็กเนิร์ดชายหญิงค่ะ หนูชอบคนประเภทนี้มาก นิสัยดีน่ารัก ตอนแวมไพร์ทไวไลท์มา พาเพื่อนเด็กเรียนผู้หญิงไปดู จนมันเป็นแฟนพันแท้ไปแล้ว จนเพื่อนพวกทอมๆบอกว่า เราเอาอะไรไปยัดใส่หัวสมองเขา เด็กเรียนกลายเป้นเด็กเพ้อเลย 555+

สรุแคือ ทะเลาะแล้วเรากลับเป็นที่น่านับถือของชาวเด็กเรียน เรามันเด็กหน้าห้องรักเรียนนี่เนอะ ชอบฟังครูสอน แค่บุคลิกไม่เหมือนพวกเด็กหน้าห้อง 555+ ทอมๆกระโปรงยาว

เคยมี ต่อยกัน แล้วสนิทกันตอนประถม ตอนนี้ไปไหนแล้วไม่รู้

ต่อยอีกทีตอนมัทธยม และก็สนิทกัน ทุกวันก็ยังนัดเจอกันบ้าง

ต่อยตอนมหาลัยก็มี แล้วก็เป็นเพื่อนกันไม่ได้เกลียดกัน

เพื่อนสมัยม.ต้นผมต่อยมาแล้วเกือบทุกคนทุกคนยังสนิทดี เนืองจากมันจะมีเพื่อนคนนึงนิสัยเหมือนซูเนโอะชอบยุให้เพื่อนต่อยกัน ในห้องถ้ามีเพื่อนต่อยกันต้องมีไอ้นี่แหละยุตลอด แถมนิสัยผมชอบพูดจากวน-ีน + ไม่คอยยอมคน + เป็นเด็กอ้วนมั๊งเลยเด็กเกเรๆ ชอบมาแกล้ง