หลายคนคิดว่าทำประกันแล้วประมาทเรื่องสุขภาพยังไงก็ได้ ล้มป่วยก็ได้รักษาฟรี

ประกันแยกย่อยเยอะแยะ ค่ารักษา ค่าห้อง ชดเชยรายได้ บางรายไม่รู้ตัวว่าทำแค่ PA (ต้องนอนคุยกับรากมะม่วงเท่านั้นจึงจะได้เงิน) ประกันบางอันเป็นแบบเจอจ่ายจบ ไม่มีค่ารักษาอะไรเลย

บางคนทำค่ารักษา แต่พอเจอค่าห้องคืนละ 2,000-5,000 ต้องจำใจกลับบ้าน ไปทำงานต่อทั้งที่ป่วยเพราะจ่ายค่าห้องไม่ไหว
บางคนทำประกันทั้งค่ารักษาและค่าห้อง แต่พอคิดว่าช่วงนอนรพ.จะไม่มีรายได้ ก็ตัดสินใจไม่รักษาซะงั้น
บางคนมีครบทั้งสามอันเลย แต่เช็คเอาต์หงายเงิบเพราะต้องสำรองจ่ายก่อนแล้วไปเคลมทีหลัง

ค่ายาไม่อยู่ในค่ารักษา ค่าผ่า ค่าหัตถเวช ค่านี่นู่นนั่นท้ายบิล ต้องจ่ายเองอีกเป็นหมื่นแทบป่วยรอบสอง

ใครทำประกันก็ลองถามตัวแทนว่าครอบคลุมเรื่องไหนบ้างนะครับ สำรองจ่ายหรือประกันจ่าย จ่ายเบี้ยทิ้งทุกปีหรือได้เบี้ยคืนหลังครบกำหนด

ที่สำคัญเลือกบริษัทที่คอลเซ็นเตอร์รับสายไว ๆ นะครับไม่ใช่ระบบตอบรับเขาวงกต กด 6 ติดต่อแผนกนี่นู่นนั่น อย่าไปฝากชีวิตว่าตัวแทนดูแลไว เค้าดูหนัง เค้าปิดเสียง เค้านอน ชีวิตเราก็จบ

เคยทำประกัน FWD พอมีเรื่อง ตัวแทนไม่รับสายจ้า บอกว่าไปออกบู้ธต่างจังหวัด โทรหาสนง.ใหญ่ก็บอกว่าไม่รู้เรื่อง ตัดสินใจอะไรไม่ได้ ต้องรอตัวแทนกลับกรุงเทพเท่านั้น ผมยกเลิกกรมธรรม์ทันทีเลยจ้า

ผมเข้ามา บอกเรื่องที่มือใหม่ จะลองออกกำลังกายนะครับ
ถ้าเงินคนมีเงิน กิจวัตรวางแผนได้ แบบรู้ว่า สองทุ่มจะไปฟิตเนตได้ประจำ แบบนี้ สิ่งที่ดีสุดคือยอมจ่ายค่าฟิคเนต บวกข้างเทรนเนอร์มาช่วยดูร่างกาย วางแผน ออกกำลังกาย การกินให้เราเลย จะคุ้มมาก เพราะ เงินเรามี แต่ขาดความรู้ เราจะพัฒนาไว ป้องกันการบาดเจ็บ และถึงจุดหมายได้ไวตรงที่มีเคล็ดเล็กๆน้อยๆ ในเป้าหมายเรา เราจะได้รู้จากคนที่รู้ ,ทำจริงด้วย

ถ้าจะเป็นสมัครเล่น ผมแนะว่าตั้งเป้าระยะสั้นระยะยาว ให้ชัด แล้วเป็นคนที่อ่านหนังสือ เยอะๆ เพื่อคอยเช็คท่า เชคความผิดพลาดของตัวเอง ลองผิด ลองถูกด้วยตัวเองครับ

ที่ถามว่าจะลดน้ำหนัก, สร้างกล้ามเนื้อพร้อมกันได้ไหม ตอบสั้นสำหรับมือใหม่คือได้ ถ้าจะเอายาวละเอียดก็คือ ได้ แต่อาจจะไม่ใช่วิธี ที่ประสิทธิภาพสูงสุด

สมมุติถ้าเป็นคนน้ำหนักเกิน แล้วเราบ้าออกกำลังกายอย่างหนักทันที แถมจำกัดการกินอีก โดยที่เราไม่เคยทำมาก่อน สิ่งที่เกิดกับเราคือจะรู้สึกโหยหิวทั้งวันหรือ รู้สึก ไม่ฟิต ไม่กระปรี้กระเปร่าเต็มร้อย แล้วถ้าเราหลูก เราอาจจะกินแบบไม่ยั้งได้ครับ (อันนี้มันเป็นเรื่อง ขึ้นอยู่กับตัวเองด้วยนะ แต่ละคนจะเจอไม่เหมือนกัน) ผมว่า ถ้าจะทำอะไรก็ค่อยเริ่มแบบใช้เวลาเวท ครึ่งชม. วิ่ง 20-30 นาทีก่อนแล้วอย่าพึ่งไปคุมอาหารแบบเข้มมากนะครับ เพราะมันทรมานมาก แถมจะหลุดการควบคุมด้วยถ้าใจไม่แข็งพอ ตอนแรกเรื่องคุมอาหารให้เริ่มลดของจุกจิก, ก่อนจะดีกว่า

ถ้าผมแนะนำว่าผมผ่านช่วง สมัครเล่นมาได้ไง ผมจะบอกว่า ผมมีเป้าว่าจะเป็นคน ไปเที่ยว,แล้วสมัครวิ่งตามงาน 10กม. แล้วจบวิ่งก็กระปรี้กระเปร่า ไปเที่ยวต่อได้ เสาร์ อาทิตย์ แบบนี้ และผมเป็นคนที่มีความรู้เรื่องเวทด้วย ผมก็ซื้อ อุปกรณ์ มายกอยู่กับบ้าน เล่นทั่วตัวให้ ความสามรถโดยรวมยกระดับขึ้น แบบเพิ่ม Str, dex , endurance balance อารมณ์เหมือนเราเล่นเกมส์ แล้วเราเพิ่ม raw status นั้นแหล่ะครับ แล้วผมก็อ่านหนังสือดูคลิป สอนวิ่งกับอาจารย์ต้น ที่ ม.มหิดลทำ เรื่องให้คนสมัครเล่นวิ่ง 10กม. เนี้ยแหล่ะ ก็ฝึก ดริลวิ่ง(ฝึกกระตุ้นประสาท,กล้ามเนื้อให้วิ่งถูกวิธี) ฝึกกล้ามเนื้อ ฝึกการยืดเหยียด ตามตารางเขา
อยู่สองเดือน แล้วพี่ชายที่เป็นนักวิ่ง ก็โทรมาชวนว่าไปวิ่ง เขื่อนขุนด่านปราการชล วิ่งบางละมุง วิ่งพัทยาไรแบบนี้ ผมก็สมัครจ่ายเงิน แล้วก็ฝึกตื่นเช้า ตีห้ามาวิ่ง เพราะ งานวิ่งเขาจะเริ่มเช้า

ตอนเช้าผมก็วางแผนกินขนมปัง แล้ววิ่ง วันละ 30นาที แบบนี้ไปเรื่อยๆ ก็ผ่านมาหลายงานแล้ว งดตอนโควิดไปเนี้ยแหล่ะ แต่ผมกล้าท้าดวลกับเพื่อนด้วยกันว่า ผมวิ่งระยะ สิบโล จบไวกว่าเพื่อนแน่ๆ

......สรุปคือ มือใหม่เนี้ย ลองเล่นเวท, คุมอาหาร เลือก กีฬาหรือ คาดิโอ ที่ชอบ แล้วก็ต้องศึกษากีฬานั้นๆด้วยว่ามีเคล็ดอะไรบ้าง ต้องฝึกยืดเหยียดด้วย อย่าไปเล่นแบบถึกๆนะครับ เดี๋ยวมันจะเจ็บตัว แล้วอด เล่น แบบที่คนเขาพูดกันว่าวิ่งจนเข่าพัง แบบนี้มันไม่คุ้ม(ผมอายุ 42แล้วเจอข่าวว่าเพื่อนเจ็บเข่า เอ็นขาดเพราะวิ่งมาสี่คนแล้ว) ตอนไหนที่รู้สึกหิวผิดปกติให้เลือกกิน ของประเภท โปรตีนเป็นหลักจะรู้สึกอิ่มนาน และเพราะเรากินน้อยลงเราก็ต้องเลือกกินของที่มีสารอาหารมาก อุดมโปรตีน, วิตามิน, เกลือแร่ด้วยนะครับ ถ้าคุมอาหารเข้ม จะเจอเรื่องที่ว่าหิวตลอด,รู้สึกไม่มีแรง มันไม่คุ้ม สู้เลือกกินพอ,กินเกินนิดๆแบบเน้นโปรตีนบวกมีแรงไม่ได้ เพราะถ้ามีแรง แผนออกกำลังกายเราจะไม่สะดุด

ขอขุดกระทู้ด้วยภาพ Progress ณ วันนี้ของผมเองครับ

ปีนี้เป็นปีที่ผมน้ำหนักต่ำกว่า 100 เป็นครั้งแรกในรอบ 4 ปี และต่ำกว่า 90 เป็นครั้งแรกในรอบ 5-6 ปี

แต่ก็ยังมี body fat เยอะอยู่ โดยเฉพาะบริเวณหน้าท้อง และขาผมก็ยังใหญ่มาก

หนทางยังอีกยาวไกล แต่ก็จะพยายามต่อไปครับ

ภาพแรกตอนไปเที่ยวกระบี่เมื่อปลายเดือนตุลาคมปีที่แล้วครับ ตอนนั้นหนัก 110 หลังจากกลับมาผมก็เริ่มออกกำลังกายเลย

ส่วนภาพล่างถ่ายเมื่อเช้าครับ ชั่งเมื่อเช้าหนัก 79.5 รอบเอวประมาณ 93 ซม.

อยากปรึกษาหน่อยครับ ปกติเล่นเล่นเวทเทรนนิ่งที่ยิมตลอด จะเล่นอก แขน หลัง ท้อง แต่ส่วนใหญ่จะเล่นกับแมชชีนทั้งหมดเลย ทั้งเบรนเพลส บราๆๆ แต่เหมือนช่วงนี้จะไม่ค่อยมีเวลาไปยิมแล้ว พอจะมีท่าบอดี้เวทที่สามารถเล่นที่บ้านได้ไหมครับ โดยเฉพาะอก โดยปกติจะเบรนเพลสแบบใช้น้ำหนักเยอะๆเลย แต่พอมาวิทพื้นมันเหมือนจะไม่ค่อยหนักเลย

มีใครเคยใช้เทรนเนอร์ หรือ เป็นเทรนเนอร์ที่ยิมบ้างไหมครับ

ปกติแล้วเขาสอนอะไรบ้าง แล้วจำเป็นมากน้อยแค่ไหนอะครับ ตอนนี้ผมเริ่มสนใจอยากจะพัฒนามากขึ้นไปอีกนิด

เรื่องเทรนเนอร์ออนไลน์นี่ผมยังลังเลอยู่ พอเหมือนกับเขาไม่ได้มาดูฟอร์ม ดูการเล่นจริงของเราแล้วมันดูแปลก ๆ

ขอบคุณครับ

ผมจะบอกให้ครับ ถ้าเราลดน้ำหนักได้ เดือน ละ 1 กิโล

ปีนึงเราจะลดได้ 12 โล

แปลว่า ถ้า่คุณสูง 175 หนัก 88 ก็จะเหลือ 76
มันก็จะค่อนข้างเท่แล้วนะ


ดังนั้นอย่าเอาเป้าหมายระยะยาว มาตัดสิน ความพยายามระยะสั้น เดือนนึง ลดได้ 3 4 ขีด ถ้าเป็นการลดแบบยั่งยืนผมว่ามันโอเคแล้ว เรากินไปเยอะ ยิ่งถ้าหนัก 100 โล จะโหมเอาลงให้ หล่อภายในปีเดียวยิ่งยาก

Progress is progress no matter how small

การลดน้ำหนัก ช่วงแรก ยิ่งไขมันเยอะ จะยิ่งลดเร็ว แปลว่า 2 เดือนแรกอะ เราจะเห็นผลค่อนข้างไวมาก เราจะเห็นการเปลี่ยนแปลง

แต่ ความยากมันจะมาที่เดือนที่ 3 4 5 เพราะเหมือนยิ่งออกยิ่งไม่ลด อาจจะ นน. ไม่ลด แต่รูปร่างดีขึ้น หรือ อาจจะไม่ได้อะไรเลย เพราะ สารอาหารไม่พอ ตรวงจุดนี้หลายคนจะท้อ

ดังนั้น วินัยคือสิ่งที่สำคัญที่สุด วินัยการกิน และ วินัยการออกกำลังกาย อย่าสนใจ ว่าทำแล้วไม่ลดหรือลงยากแล้วท้อ แแต่จงทำมันเข้าไป เมื่อไม่ลดก็พยายามเติมส่วนที่ขาด ทำให้ถูกวิธี

ผมเองก็อายุเยอะแล้ว ลดยากกว่าตอน 20 ปลายๆมาก แต่ ก็ต้องทำต่อไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็หยุดพัก แต่ไม่เลิก

ผมว่าลดน้ำหนัก ลดไขมัน พวกนี้เป็นการทรมานตัวเองดีๆ
มันต้องหิว ต้องเจ็บปวด

ถ้ามันวันไหนอิ่มจังโว้ย อร่อยชิบ มีความสุขจัง ยกแค่นี้สบายๆ วิ่งแค่นี้ก็พอ
ไม่นาน น้ำหนักพุ่ง

พอดีห่างหายไปเพราะไม่ค่อยจะว่างเท่าไหร่ ตั้งแต่เรียนจบเทรนเนอร์มาก็มีเทรนตลอด ทั้งเทรนออนไลน์ เทรนตัว ๆ และยังขายไก่สดอีก เวลาจะนอนยังยากเลย

จากที่อ่าน ๆ เพื่อน ๆ ตอบกันและความพยายามของแต่ละท่านเป็นอะไรที่น่ายกย่องมาก ๆ และหลาย ๆ ท่านก็ตอบได้ยอดเยี่ยมจริง ๆ

สุขภาพที่ดีมันสัมพันธ์กันหมดทั้ง อาหาร อายุ การออกกำลังกาย กรรมพันธุ์ แต่ละอย่างต้องทำให้เหมาะกับตัวเรามากที่สุด

ผมแนะนำอะไรมากไม่ค่อยได้เพราะสิ่งที่เราเรียนรู้มาแตกต่างกัน

ถ้าเราออกกำลังกายตามหลักกล้ามเนื้อและกระดูก จะไม่มีอาการบาดเจ็บเลย ( ไม่เกี่ยวกับเรื่องเส้นใยกล้ามเนื้อฉีกขาดนะครับ ) ถ้ามีอาการบาดเจ็บ สิ่งแรกที่ควรทำคือ "หาหมอ" และที่เราฝึกอยู่นั้นต้องมีความผิดพลาดอย่างแน่นอน และแทบจะ 100% คือฟอร์มที่ผิดหลักกล้ามเนื้อและกระดูกกับสรีระของตัวเราเอง ส่วนการบาดเจ็บที่เกิดจากการโหลดน้ำหนักที่เกินพอดีนี่ ไม่น่าจะเกิดขึ้นกับคนปกติอย่างเรา ๆ ได้แน่นอนครับ เพราะเราไม่ได้เล่นให้เป็นกีฬาที่มีการแข่งขัน ถ้าแบบนั้นก็จะเป็นอะไรที่เรียกได้ว่า คนละรูปแบบเป้าหมายคนละอย่าง

และการออกกำลังกายต้องมีเทรนเนอร์ไหม ?

อันนี้ตอบได้ลำบาก เพราะแม้แต่เทรนเนอร์ที่จบและเรียนที่เดียวกัน รุ่นเดียวกัน ความรู้และความเข้าใจของสิ่งที่เรียนมานั้นก็แตกต่างกัน ( เหมือนเรียนหนังสือที่จบเหมือนกัน แต่คะแนนแตกต่างกันนั่นแล่ะครับ ) อันนี้ก็ต้องสังเกตตัวเองด้วยน่ะครับ เพราะต่อให้มีเทรนเนอร์ แต่ถ้าเราเกิดบาดเจ็บขึ้นมานั่นก็คือไม่ใช่แล้วครับ เปลี่ยนคนได้เลย

แต่ถ้าไม่ได้มีเทรนเนอร์ แต่ไม่ได้มีการบาดเจ็บในการเวทหรือออกกำลังกายเลย ถือว่าเราทำได้ดีแล้วครับ พยายามหาความรู้จากสถาบันต่าง ๆ ที่ทำการวิจัยสิ่งเหล่านั้นมา มากกว่าที่จะหาความรู้จากอินเตอร์เน็ตพวกยอดวิว หรือจะหาความรู้จากยูทูปเบอร์ของไทย ผมแนะนำ "โค้ชปูแน่น" เพราะผมดู ๆ หลาย ๆ คลิป คน ๆ นี้จะอ้างอิงจากงานวิจัยแทบจะทั้งหมด จึงเป็นอะไรที่น่าเชื่อถือได้มากกว่าที่บอกว่า เค้าบอกมา

ทั้งนั้นทั้งนี้ การลองผิดลองถูกไม่ใช่เรื่องที่ผิดนะครับ อย่างการเพิ่มกล้ามเนื้อ การลดน้ำหนัก การเพิ่มความอึด จะอะไรก็แล้วแต่ ทุก ๆ อย่างมีเวลาของมัน เราต้องให้เวลากับมัน และสังเกตตัวเราเอง เลือกในสิ่งที่เหมาะที่สมกับเรา แค่เราทำมันไปเรื่อย ๆ ไม่หยุดก็พอ

ประมาณนี้ครับ ถ้าว่างจะพยายามช่วยเหลือเพื่อน ๆ ทุกท่านเท่าที่ทำได้

เรื่องออกกำลังกายแล้ว เจ็บบาดเจ็บ นี่ผมบอกประสบการณ์ตรงได้นะ คือช่วงที่ซื้อบาร์มาเล่นเองแล้ว ไปเล่นท่า เบนซ์เพรส , โชวเดอร์เพรส แบบหลายครั้ง+หลายเซต แบบเราคิดว่าไหว ก็เล่นซะ สี่เซตเลย พออีกสองสามสัปดาห์ น้ำหนักที่ยกมันลดลง แถม เจ็บตรงไหปลาร้า เวลาออกแรง หรือ ตอนที่ทำ ท่า ชกจนสุด ผมก็นึกว่าไม่เป็นไร


พอมาอ่านหนังสือ เขาเตือนว่า ตรงไหล่ มันมีเอ็นพาดตรงที่เจ็บพอดี เลยแนะนำพัก หกเดือนเต็มเลยครับ เหตุที่เขาเตือนก็เป็นเรื่องการออกกำลังกายหลายเซตเกิน +ท่าที่ผิด วันที่เริ่มเจ็บนี่เหมือน มีคนมาดีดหนังสติ้กใส่ ที่ไหปลาร้า แล้วหลังจากนั้นขยับดันแขนขึ้นก็เจ็บมาตลอด

ถ้ามีตังก็พิจารณาจ้างคนมาดูท่าทาง ,สอนวิชาเราก็ดีครับ ส่วนคงามคุ้มมันอยู่ที่คนสอนเรามีความรู้ ด้านไหนมาบ้าง ก็ต้องพิจารณาแยกแยะเอง

มีคนรู้จักเขาจ้างเทรนเนอร์เพราะเขายกน้ำหนักเยอะ แล้วปกติเล่นคนเดียว เขาเลยอยากได้คนเซพให้ ก็เลยจ้างเด็กจบใหม่ แต่ตัวใหญ่ ค่าจ้างต่อชม. ถูกก็มีครับ

อยากกล้ามใหญ่ต้องทนเจ็บให้ไหว มีใครเคยลองหลังวันช่วงบนกับวันช่วงล่างไปซาวน่าต่อแล้วลงสระน้ำเย็นบ้าง เป็นความรู้สึกที่สุดยอดมาก ตัวจะเบาหวิวแล้วหายใจทีรู้สึกได้เลยว่าเลือดลมมันวิ่ง

แล้วต้องจินตนาการภาพกล้ามขึ้นในหัวเรา อธิบายไม่ถูกแต่เมื่อก่อนผมกับเพื่อนเข้ายิมก็ใช้วิธีนี้ ประหลาดดีแต่ได้ผล ฝึกการหายใจด้วยยิ่งดี ผมว่าสำคัญสุดเลย บางคนกล้ามขึ้นช้าเพราะรับออกซิเจนน้อยไปจากการหายใจไม่เต็มปอด

ที่เหลือก็อาหารการกินกับพักผ่อน

ส่วนเรื่องลดน้ำหนักผมว่าต้องคุมแคลอรี่กับออกกำลังให้ถูก อย่างการวิ่งระยะยาวไม่ต้องเร็วแต่เน้นนานแบบ 30 นาทีขึ้นไป กับว่ายน้ำ

[Link]

เอามาฝากว่า ขนาดเจอพวกที่เล่นเพาะกายมานาน มันก็มีจุดอ่อนเหมือนกันแล้วมันไม่ใช่ว่า วันสองวันจะรู้ผล อันนี้ เขามีตังก็ยังพอแก้ได้ แต่ถ้าเลือกได้ แดนนี่น่าจะถนอมตัวเองมากกว่านี้

ผมอยากให้อ่าน เสียเวลากันนิดนึงนะครับ [Link] สิ่งที่บอกเรื่องงานวิจัย กับที่เค้าบอกต่อกันมา

เล่นริงฟิตมาได้ปีนึง หุ่นดีขึ้นอย่างมาก มี 2 แพ๊คใต้ราวนมแล้ว
แต่ช่วงล่างตรงสะดือ ของผมยังเป็นพุงที่ไม่ห้อยออกมา อยากมีซิกแพคลางๆ ทำยังไงได้มั่งครับ

หลายเดือนมานี้ผมรู้สึกแย่ยังไงไม่รู้เวลาเห็นทั้งพ่อและแม่ป่วยหนักมันทำให้จิตใจผมทำไรก็ไม่มีความสูขไม่ว่าจะเล่นเกมฟังเพลงหรือดูหนังแม้กระทั้งเวลาทำงาน ในหัวผมคอยแต่จะคิดในเรื่องอนาคตทีไม่อยากให้เกิดขึ้นเลย แม่ผมเขาก็เริ่มสั่งเสียไว้อยากให้ผมมีครอบครัวเหมือนคนอื่นๆ ซึ้งผมตอนนี้อายุ30ต้นๆยังโสด แม่ผมเขากลัวว่าเวลาทั้งพ่อและแม่จากไปใครจะดูและผม
ส่วนน้องสาวเขาก็มีครอบครัวไปอยู่ต่างประเทศพอผมได้ยินแล้วบางครั้งก็ต้องแอบร้องให้

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าพี่น้องจีคอนครับ
กระทู้นี้อยู่มานานมีเพื่อนๆพี่ๆน้องๆสมาชิกคอยวนเวียนเข้ามาหาข้อมูล ให้คำแนะนำ รับฟังปัญหาส่วนตัว หาโมทิเวชั้นในการเปลี่ยนแปลงตัวเอง มาให้กำลังใจ หรืออื่นๆอีกมากมาย รวมทั้งตัวผมเองด้วย ผมชอบเข้ามาอ่านกระทู้นี้ทุกอาทิตย์เพื่อรับฟังความรู้ใหม่ๆจากเพื่อนๆชาวจีคอน เข้ามาดูอัพเดทของเพื่อนๆว่ายังมุ่งไปบนทางสายสุขภาพนี้อยู่หรือเปล่า หรือท้อกันไปซะแล้ว 5555 ใครที่คิดกำลังจะเริ่ม เริ่มวันนี้เลยครับไม่มีคำว่าสายเกินไป ใครที่มุ่งมั่นอยู่แล้วก็ขอชื่นชมและขอให้มุ่งมั่นให้มากกว่าเดิม ใครที่กำลังท้อ ท้อได้ครับให้เวลาตัวเอง แต่อย่านานนะครับแล้วกลับมาสู้ต่อ เส้นทางสายนี้มันคือต้องทำไปตลอดชีวิต อาจจะมีหย่อนๆบ้างแต่ไม่ละเลยเกินไป หาจุดบาลานซ์ให้เจอ ทำไปให้มีความสุข เรื่องระเบียบวินัยสำคัญมากๆ บางทีเลิกงานมาเหนื่อยๆ ดูตารางเอ้าวันนี้ต้อง worl out อีกแล้วก็ต้องมาทำ บางทีก็คิดว่าป่านนี้ไปนั่งชิลอยู่ร้านเหล้าที่ไหนสักแห่งนั่งมองดูสาว 5555 เฮฮากับเพื่อนๆ หรือนอนเล่นเกมที่อยากเล่น ทำไมต้องมาลำบากลำบนชีวิตขนาดนี้ เจ็บก็เจ็บ ก็คิดไปแต่ก็ทำ work out จนเสร็จ จนติดเป็นนิสัย จนตอนนี้ก็ยังมีคิดบ้าง 555 มา 1-2 ปีนี้อาหารการกินผมหย่อนๆไปบ้าง หาจุดบาลานซ์ให้ชีวิต เอนจอยกับการกินมากขึ้น ผมเล่นเองที่บ้านครับไม่ได้ไปยิม เวลาไม่ค่อยมี มีเครื่อง powertec station กะดัมเบลคู่ใจอยู่หลายลูก ได้โรคกระดูกกดทับเส้นประสาทแถมมาเป็นโบนัส 5555 ก็จากดัมเบลที่หนักไปและประมาท ตอนนี้อาการไม่ค่อยกำเริบเท่าไหร่ ช่วงแรกๆยืนแทบไม่ได้ ก็อยากให้เพื่อนๆระมัดระวังเรื่องเซฟตี้กันดีๆ ไม่งั้นจะกลายเป็นการทำลายสุขภาพแทน 555

เขียนมายาวมาอัพเดทรูปหุ่นตัวเองเลยละกัน ผมสายธรรมชาตินะครับ ไม่ได้ใช้พวกฮอร์โมนใดๆ หุ่นเลยไม่ได้สวยมาก พอดูได้ สายฮอร์โมนก็ไม่ได้ผิดอะไรครับหากรู้ตัวเองและรับกับผลที่จะตามมาได้ ส่วนตัวกินแค่ Whey ติดต่อกันมาประมาณ 7-8 ปีตามระยะเวลาที่เริ่มออกกำลังกาย เล่นเองที่บ้านตลอด คุณครูคือ YouTube แต่สมัยก่อนหาความรู้ยากมาก เมื่อก่อนเป็นคนผอมมาก หนัก55-57 kg โดนหญิงทิ้งตอนอายุ 28 ถ้าจำไม่ผิด เมาอยู่ปีกว่าๆ ผอมหนักกว่าเดิมอีกเหมือนคนติดยาเลย นั่นเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิตเลย ที่ตื่นมาวันนึงก็มีสติและคิดได้ว่า เอาวะ ช่างแม่ง กรุจะเป็นนิวลุคเลยละกัน ไม่หล่อแต่อย่างน้อยๆกรุก็หุ่นดีแหละวะ ขยันๆรวยๆ เดียวก็มีสาวๆมาเอง ตอนนั้งคิดแค่นั้นจริงๆ ทำมาจนเป็นส่วนนึงของชีวิต ขาดไม่ได้ 555 ปัจจุบันอายุ 37 ปี มีครอบครัวแล้ว หนัก 87 kg สูง 177 cm ปีนี้ body fat เยอะหน่อย แต่ใส่เสื้อผ้าดูดีอยู่ครับ 555 ชมตัวเอง ในรูปแขม่วนิดหน่อย










คติผมแต่ฟังเขามาอีกที เวลายกเซตท้ายๆ Pain is temporary But Pride is Forever ขำดีแต่ก็ได้ผลทุกที