อ้างอิงความเห็นของคุณ THE EMPEROR ละกัน

เรื่อง ภพภูมิหลังความตาย นี่น่าจะมาจาก ไตรภูมิพระร่วง ผลงานพระราชนิพนธ์ของพระมหาธรรมราชา ตั้งแต่สมัยสุโขทัย
เป็นเรื่องราวของจักรวาลวิทยา ตามหลักพุทธศาสนา

เคยเรียนสมัยอยู่มหาวิทยาลัยแบบเจาะลึก แล้วก็เคยไปสอนเด็ก ม.5 อยู่เทอมนึง
(แอบดีใจที่เด็กสมัยนี้ได้เรียนวรรณกรรมดีๆ แบบนี้ด้วย)



ข้างบนคือภาพของจักรวาลตามที่คุณ THE EMPEROR บอก
คือจักรวาลเป็นวงกลม มีขอบชนกัน ซึ่งนรกขุมพิเศษที่กล่าวถึง คือ โลกันตรนรก อยู่ระหว่างจักวาลที่ชนกันนั้น (พื้นที่สีแดงในรูป)
คนที่จะได้ไปอยู่ในโลกันตรนรก นั้น ต้องทำบาปที่หนักหนาจริงๆ
จำไม่ได้ว่าอะไรบ้าง แต่หลักๆ ก็ ทำร้ายบิดามารดา ยุยงสงฆ์ให้แตกแยก (ไม่นับพวกคอสเพลย์คุริลิน อันนั้นไม่นับเป็นสงฆ์) ทำร้ายพระพุทธเจ้าเพียงห้อเลือด อะไรประมาณนี้
ซึ่งพวกที่ตกนรกขุมนี้ จะต้องเอาเท้าเกาะขอบจักรวาล ไม่มีแสงใดส่องไปถึง มองไม่เห็นกันเอง
ดังนั้นเวลาเอามือคลำๆ ไปเจออะไรก็จับมากินหมด เลยกินกันเองอยู่บ่อยครั้ง
บ้างก็ตกลงไปในสมหาสมุทรสีทันดรที่อยู่เบื้องล่าง แล้วกลับมาเกาะขอบจักรวาลใหม่ วนเวียนแบบนี้ไปจนกว่าจะสิ้นกัลป์

ใน 1 พุทธกัลป์จะเห็นแสงเพียง 4 ครั้ง นั่นคือ พระพุทธเจ้าประสูติ ตรัสรู้ ปรินิพพาน กับอะไรอีกอย่างไม่แน่ใจ
แค่แสงนั้นก็สว่างเพียงชั่วฟ้าแลบเท่านั้น

จักรวาลในไตรภูมิไม่ได้มีแค่ 3 วงเหมือนในรูปนะคะ แต่มีหลายจักรวาลชนๆ กัน แบบนั้นแหละ เพราะฉะนั้นโลกันตรนรกก็จะมีหลายแห่ง อยู่ตามช่องว่างระหว่างขอบจักรวาลเหล่านั้น

ป.ล. เราว่าวิทยาศาสตร์ ในหัวข้อ ดาราศาสตร์ เป็นสิ่งที่น่าสนใจที่สุดสำหรับเรา
เพราะรู้สึกว่าเป็นสิ่งลึกลับ น่าค้นหา
ขอบคุณคุณเทพเกมสำหรับกระทู้ข้อมูลจัดหนักจัดเต็มมา ณ ที่นี้ค่ะ
รอติดตามกระทู้หน้านะ