ส่วนตัวเป็นคนรักษามารยาทเรื่องการจอดรถขวางหน้าบ้านคนอื่นพอสมควร...

บ้านที่ผมอยู่เป็นตึกแถวแล้วมีโรงจอดรถครับ ซึ่งปรกติผมมีความเซ็งเรื่องการ
โดนจอดรถขวางมากกก หน้าบ้านมีป้ายติดไว้เล็กๆครับ ผมเคยจะสั่งทำ sticker
ใหญ่ๆมาแปะ แต่พ่อตาเค้าไม่เห็นด้วย ผมเลยไม่อยากจะอะไร เกรงใจเค้า คนรู้จัก
เค้าเยอะ ซึ่งผมเซ็งมากๆ โดยปรกติรถพ่อตาผมจะออกแต่เช้า จริงผมก็ไม่ได้ออก
ทุกวัน แต่พอจะออกทีไรมันต้องโดนรถขวางเอาไว้ทุกที เป็นลูกค้าร้านตรงข้ามบ้าง
(ซึ่งตรงนี้ดี เค้าจะคอยตามให้ตลอด) หรือคนที่มาจอดไว้แล้วไปธนาคารบ้าง (เคยไป
ตะโกนเรียกบนธนาคาร แมร่งเงียบไม่มีใครตอบ สุดท้ายแมร่งก็มาจากธนาคารนี่แหละ)
ซึ่งผมเซ็งเรื่องนี้มานานละ เคยโดนหนักๆเลยคือเปิดประตูไว้กำลังจะเอารถออก มาถึง
พี่แกเสียบรถเอาไว้เลย พอบอกว่าจะเอารถออก มันยังบอกอีกว่า จอดแป้ปนึง จะไปสั่ง
ของร้านตรงข้าม!!

วันนี้ไปเที่ยวกลับมาเหนื่อยๆ มาถึงบ้านเจอรถจอดขวางไว้ ผมเลยเดินไปตามที่ร้านก๋วยเตี๋ยว
ก็ไม่ได้อะไรนะ พูดธรรมดาว่า "มีใครจอดรถปาเจโร ขวางหน้าบ้านฝั่งนู้นมั้ยครับ" พอมีคนรับ
ผมก็บอกว่า "ช่วยไปเลื่อนรถหน่อย พอดีจะเข้าบ้าน" แล้วผมก็เดินออกมา ระหว่างนั้นก็เดิน
สูบบุหรี่ไปรออยู่ที่รถ รอเค้ามาเลื่อน พอเห็นเค้าขึ้นรถ ผมก็สตารท์รถเพราะนึกว่าเค้าจะเลื่อน
รถไปข้าง ผมก็ออกตัวมาจากเลนส์ตรงข้าม (หน้าบ้านเป็นถนนสี่เลนส์ แต่จอดรถได้เลยเหลือ
สองเลนส์)

พอมาถึงจุดที่จะเลี้ยวเข้าบ้าน พี่แกก็ยักแย่ยักยันอยู่ตรงนั้น คือจะถอยก็ไม่ถอย จะออกก็ไม่ออก
แล้วก็มีรถมาต่อท้ายผม ซึ่งกินเวลาราวๆ 1-2 นาที พี่แกก็ยังไม่ตัดสินใจ อารมณ์ว่า ไม่อยากจะไป
จอดไกล ขีัเกียจเดิน

ผมเลยตัดสินใจ กดคันเร่ง ข้ามเลนส์มาจากฝั่งตรงข้ามมาจอดรอฝั่งหน้าบ้านผม เพื่อให้รถข้างหลัง
เค้าไปได้ แต่ไอ้ตอนที่กดคันเร่งข้ามมา จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ ล้อมันเสรือกฟรีครับ เอี้ยดลั่นทุ่ง
แล้วไอ้คนที่จอดมันก็ออกไป ผมก็ถอยเข้ามาบ้าน ลงจากรถหงุดหงิดๆเพราะคิดในใจว่า มรึงจะ
ยักแย่ยักยันอยู่หน้าบ้านกรูทำไมวะ ชักช้า จะเข้าบ้าน....

แล้วมันก็วนรถมาจอดหน้าบ้านผมเหมือนเดิม แต่รอบนี้ มันจอดชิดให้พ้นหน้าบ้านผม (ซึ่งทำไม
เสรือกไม่จอดแบบนี้แต่แรก) แล้วก็มาถามหาแม่ยายผม สรุปคือมันเป็นคนรู้จักแม่ยายผม แต่
เสรือกไม่ด่าผมตรงๆครับ พอแม่ยายผมเดินออกมา มันรีบใส่เลยว่า พอดีมากินก๋วยเตี๋ยวตรงนี้
แค่ขอจอดหน่อย ทำไมต้องออกเอี้ยดใส่ด้วย ไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่เลย เดือดร้อนแม่ยายผม
กับเมียผมต้องเดินออกไปขอโทษ แล้วมันก็ทำสะบัดหน้าใส่ ไม่รับคำขอโทษแล้วเดินไปเลย

สรุปต้องมาทะเลาะกันเองในบ้านต่อเพราะตอนนั้นผมของขึ้นมาก จอดหน้าบ้านกรูแบบไม่มีมารยาท
แล้วกรูยังต้องมาขอโทษเมิงอีกเหรอ....เบื่อมากแก่กะโหลกกะลา ถ้าจะด่า ทำไมเสรือกไม่ด่าที่ผม
ตั้งแต่แรก จะเรียกถามหาแม่ยายผมทำไม

ไอ้เรื่องออกเอี้ยด ถามว่าตั้งใจมั้ย ก็ไม่ได้ตั้งใจ ปรกติผมขับรถไวอยู่แล้ว วันนี้เสรือกบังเอิญเอี้ยดอีก
ซวยระดับเจ็ดเลย

เซ็งมาก ได้แต่ทำใจ แต่ก่อนเจอเฉพาะช่วงกลางวัน ตอนนี้มาเจอกลางคืนต่ออีกเซ็งมากๆ หน้าบ้านตัวเองยังต้องมานั่งเกรงใจอีก ญาติโกโหติกาก็ไม่ใช่ สรุปตูดันกลายเป็นคนผิดซะงั้น กลับมาเหนื่อยๆอยู่แล้วยิ่งเซ็งหนักเลย ความสุขจากการเที่ยวอันตธานหายเกลี้ยง...

ขอโทษที่พิมพ์มาซะยืดยาว และ ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายครับ

ถึงนาทีนี้พอคิดขึ้นมาแล้วโมโหมากครับ ตอนแรกว่าจะเดินออกไปสวนเสียหน่อย แต่เห็นใจแม่ยาย แค่นี้เค้าก็เสียหน้ามากแล้ว ได้แต่คิดว่า ทนๆไป อีกสักปีบ้านใหม่คงเสร็จแล้ว จะได้ไปพ้นๆไอ้พวกไร้มารยาทพวกนี้เสียที

ปล.เหตุนี้เกิดขึ้นที่ ตจว. ครับ