Review น้องพี่ที่รัก (สปอยล์เล็กน้อย)

กำกับ : วิทยา ทองอยู่ยง (แฟนฉัน (กำกับร่วม), บ้านฉัน ตลกไว้ก่อน พ่อสอนไว้ (กำกับร่วม), เก๋า เก๋า)



- ตัวอย่างหนังและการโปรโมทหลอกพอสมควร เอาซะเป็นหนังคอเมดี้เต็มตัวแต่จริงๆหนังมีความตลกแค่ในระดับหนึ่ง นอกนั้นจะซีเรียสๆ

- ช่วงแรกๆรู้สึกว่าไม่ค่อย Relate กับประเด็นพี่น้องในหนังบางส่วน เพราะผมกับน้องรักกันดี และไม่มีใครมองใครเป็นไอ้ห่วยหรือภาระ (ใช่มั้ย? 555)

- แต่พอถึงฉากหนึ่งที่เป็นความพลิกผันในช่วงท้าย เราก็เริ่มรู้สึก "เข้าใจ" ตัวละคร คือไม่ได้ relate แบบเออเหมือนเราเลย แต่เป็นอารมณ์ "กูเข้าใจมึงนะ" มากกว่า ซึ่งหลังจากนั้นเราก็อินกับหนังมากขึ้น

- จนถึงฉากรองสุดท้าย ที่จะเรียกว่าเป็นฉากขยี้ก็ได้ แต่ทำได้เรียลและสมจริงมาก ไม่จำเป็นต้องพร่ำพรรณนาอะไรมากมายเลย ชีวิตจริงบางทีทำแค่นั้นก็พอแล้ว แล้วยิ่งนักแสดงถ่ายทอดมาได้ดีก็ยิ่งเวิร์ค แฟนผมจับผิดผมมาตลอดเรื่องว่าจะร้องไห้มั้ย เพราะผมร้องไห้เก่งตอนดูหนัง ผมมาแพ้เอาฉากนี้นี่แหละ 555

- แต่ตินิดนึงว่าจังหวะจะโคนของการดำเนินเรื่องมันตามสูตรไปหน่อย มันเดาได้หมดเลยว่า อะ ช่วงนี้มันดีเกินไป เดี๋ยวจะต้องเกิดเรื่องแย่ อะไรพวกนี้ แล้วมันก็มาตามนั้นจริงๆ หนังเลยขาด surprise element ไปหน่อย แต่ก็ไม่ได้เป็นข้อเสียจริงจังอะไร

- มุกตลก ส่วนใหญ่จะเวิร์คนะ มีทั้งมุกระดับขำก๊ากจนไปถึงน่ารักๆ แต่เวลาแป้กบางทีก็แป้กจริงจังเกิน บางทีเป็นมุกลากยาวแล้วไม่ขำทั้งฉาก ได้แต่ยิ้มแห้งๆ (ที่ชัดเจนคือมุกสัมภาษณ์งานไปด้วยดีดกีตาร์ไปด้วย)

- นักแสดงเล่นกันดีเกินคาด ญาญ่าทำได้ดี มีซีนอารมณ์ที่ซับซ้อนอยู่และเธอก็ทำได้เป๊ะ ซันนี่ก็ถ่ายทอดตัวละครได้เนียนมากและซีนอารมณ์สุดท้ายเขาก็ทำได้เยี่ยม แม้แต่นิชคุณ ที่ผมตั้งแง่ว่าไม่น่ารอด ก็มีซีนอารมณ์ที่ทำได้ดี

- สุดท้ายกับเมสเสจของหนังที่มอบให้คนทุกคน : ไม่มีใครที่สายเกินจะปรับปรุงตัว และไม่มีความผิดใดที่สายเกินจะให้อภัย

- สรุป ความสนุกบันเทิงตามมาตรฐาน GDH อาจจะไม่ขำก๊ากเหมือนบางเรื่อง ไม่มีความรักหวานซึ้งหรือการขยี้ให้เศร้าเป็นวรรคเป็นเวร แต่เป็นหนังอารมณ์หวานปนขมที่ดูแล้วก็ฟีลกู๊ดไปอีกแบบ มันไม่ได้ Relate กับผมขนาดนั้นแต่มันเป็นหนังดีครับ

คะแนน : 8.1/10 (A) ชอบครับ

หนังเรื่องนี้เป็นสิ่งชี้ชัดว่า ญาญ่า มีความสามารถมากมายและอยู่ในวงการนี้รับงานได้อีกยาวโดยไม่ต้องพึ่ง "คู่จิ้น"

ผมรู้สึกกลางๆไม่ดีไม่แย่ มองว่านี่เหมือนงานคั่นเวลาของค่ายที่พยายามไม่ให้ความต่อเนื่องในการทำหนังขาดช่วงไป

มีความรู้สึกว่าบทชัชมันเป็นพี่ชายที่ห่วย ห่วยจนแบบรู้สึกว่าเขียนห่วยมากไป ก็เพื่อปูไปสู่ช่วงท้ายเรื่องแหละ แต่ผมก็รุ้สึกว่าไม่จำเป็นต้องห่วยขนาดนั้นก็ได้

แล้วก็พวกฉาก การแต่งตัวอะไรต่างๆ เหมือนพยายามทำให้ดูเป็นสากล ประเทศไทยเป็นเมืองหนาว ถ้ามองหน้าที่การงานตัวละคร มันก็ควรแต่งแบบนั้นแหละ คืออันนี้ความรู้สึกส่วนตัวล้วนๆเลยจะว่าอคติก็ได้

ตัวละครประกอบไม่ได้มีส่วนขับเคลื่อนเรื่องราวเท่าไหร่ เหมือนมีเพื่อช่วยตบมุก มีเพื่อให้รู้ว่ารอบๆสามตัวเอกก็มีคนอื่นอยู่นะมากกว่า

มุกตลกขำดี ใช้ได้ไม่จำเจ ไม่ตลกแห้งๆเท่าไหร่

ฉากซึ้งท้ายเรื่องเหมือนเป็นส่วนที่ดีที่สุดแล้ว ฉากนั้นของซันนี่เหมือนเป็นการสรุปทุกสิ่งทุกอย่างที่เส้นเรื่องหลักเฉไปเฉมา

โดยรวมหนังดี บันเทิง แต่ยังไม่น่าจดจำ

ผมกลับรู้สึกขอบคุณนะ ที่ไม่ทำให้ไอ้ห่วยชัชดูดีขึ้นมาเพราะเหตุผลแอบแฝง ประมาณว่าที่ชัชเป็นอย่างนี้เพราะมีเหตุผลทำเพื่อน้องบลาๆๆๆๆๆ คือชอบที่มันห่วยเพราะมันห่วยน่ะแหละ

แต่ชอบอารมณ์แฝงที่พยายามจะสื่อว่ายังไงก็พี่น้องกัน บางทีความรักแบบพี่น้องมันก็สื่อสารกันเป็นภาษาลำบากนะ

เรื่องนี้ผมว่าทำได้ดีเลย

ชัชจริงๆเป็นคนมีความสามารถนะ แต่มีปมในใจ ต้องการเป็นที่ยอมรับ

ชัชจำเป็นต้องมี ผญ ดีๆอยู่ข้างๆ เชื่อมั่นในตัวชัช และให้กำลังใจ ชัชก็จะไม่ทำตัวเกรียนแบบนี้

ไปดูมาแล้ว น้ำเยอะไปหน่อย มีประเด็นที่ไม่ต้องใส่มาในหนังก็ได้
ส่วนตัวให้ 6/10

ปล.ผมเป็นคนมีพี่น้อง มีพี่ชายด้วยเหมือนกัน แต่ไม่เกรียนไม่ห่วยแบบในเรื่อง เลยไม่อินมั้ง 555

สบประมาทไว้หลายรีวิว หลายเจ้าเลย

ว่ามันจะขนาดนั้นเลยหรอวะ ร้องไห้เลยหรอวะ

สรุป... จัดไปสองรอบแล้ว ร้องไห้ทั้ง2 รอบเลย

อินเพราะค่อนข้างใกล้เคียงกับผมมาก ช่วงท้ายๆเรื่อง

ปล.ชอบเด็กฝึกงานมาก น่าร้ากกกก

ผมชอบนะพึ่งดูจบเลยสนุกทีเดียว

ส่วนตัวทำงานสายอารมณ์พวกเอเจนซี่แบรนอยู่แล้วเลยงงอย่างนึง

ตำแหน่งของชัชในเรื่องนี้ถือว่าดีในระดับนึงเลยนะแถมยังได้คำว่า”มือดีของบริษัท” แสดงว่าเก่งด้านcreativeไม่น้อยเลยนะ

เพิ่งพาแม่กับน้องไปดูมา ก็ใช้ได้แต่ไม่ถึงกับดีมาก ตอนท้ายแม่ผมร้องให้แต่ผมก็ไม่ได้ถึงขนาดต้องร้องให้อะไรขนาดนั้น คือดูในฐานะลูกชายคนโต ตัวละครพี่ชายนี่มันก็เหลวแหลกโอเวอร์เกิ้น จนคิดว่าทำตัวแบบนี้คุณน้องก็ยังรักแม่งโชคดีอิ๋บอ๋าย

แต่ก็เข้าใจมันอยู่นะ





แต่ที่ชอบที่สุดคือการแสดงของซันนี่ที่ยังเข้าถึงตัวละครได้ดีเหมือนเดิม คือดูหนังที่ซันนี่ไม่มีเรื่องไหนที่แสดงไม่ดี โดยรวมให้ 7.5.คะแนนละกัน