ทริปนี้เราออกเดินทางจาก กรุงเทพฯ ตอน 23.25 น. ( เวลาประเทศไทย ) ในคืนที่ 7 ก.พ เพื่อไปถึงสนามบินคันไซ ตอน 6 โมงเช้า ( เวลาญี่ปุ่น ) ในวันที่ 8 ก.พ โดยสายการบิน Japan Airline ( JAL )



บอกว่านั่ง แจ่ว ดันให้ขึ้นรถป้าม่วงซะงั้น

เมื่อนั่งว่างอยู่บนเครื่องไม่นานก็มีอาหารมาเสริฟ์



หากนั่งแจ่ว หลีกไม่พ้นหรอกกับขนมปังก้อนหินในตำนาน ไหนๆก็จ่ายค่าตั๋วละเลยขอ Asahi มาอีกกระป๋อง



แลนด์ดิ้งคันไซ 06.35 น. ( เวลาญี่ปุ่น ) เพื่อรอทรานซิท โดยไฟลท์จะไปซัปโปโร คือ 09.30 น. จึงมีเวลานั่งเล่น 3 ชม. โดยประมาณ เลยนั่งทำโน่นทำนี่ไปเรื่อยๆ เพื่อรอเวลา และ รองเท้าคู่ใจของแซลม่อนมันก็เริ่มจะเจ๊งแล้ว ( แซลม่อนตั้งใจไปซื้อคู่ใหม่ที่โน่น หารู้ไม่ว่าความซวยกำลังบังเกิด )




เมื่อถึงซัปโปโร ก็เดินหน้ามึนตามชาวบ้านเขาไป จนอดเดินเที่ยว Doraemon wakuwaku land ที่สนามบิน New Chitose เอาหน่ะ.......... ขากลับยังไงก็ต้องมาอีกที ( อันนี้ก็ยังไม่รู้ชะตากรรมกันไง )

ขณะที่รอเข้าคิวเพื่อที่จะแลก JR Hokkaido Railpass นั้นก็โดนลมหนาวถีบเข้ายอดหน้า จนทนไม่ไหวต้องเอาเสื้อมาใส่กันอุตลุต



อันนี้อากาศวันแรกเลย ไอ้วันก่อนกลับนี้หนาวค่อดๆ ยิ่งทนหนาวไม่เก่งอยู่



ขาวจริงๆนะน้อง

จะว่าไป ไอ้รถไฟวิ่งเข้าเมือง - สนามบิน นี่มันมีเรื่องลึกลับ คือตอนไปโครตนานกว่าจะถึงตัวเมือง แต่พอขากลับแป๊บเดียวถึง

เมื่อถึงสถานี JR Sapporo ในตอนนี้ ม่อน ( แซลม่อน ) ไม่ไหวแล้ว ม่อนหนาว เพราะม่อนแทบไม่ได้ซื้ออะไรจากเมืองไทยเลย ม่อนไม่ไหวจริงๆเลยไปเดินที่ Uniqlo
ชะตากรรมของม่อนยังไม่จบ เพราะยูนิโคล่ ถุงมือฮีทเทค มีแต่ของผู้หญิง โอเวอร์โคทที่ม่อนตั้งใจจะซื้อก็ไม่มี มีแต่ไลท์ดาวน์ ม่อนไม่ชอบ สุดท้ายได้แค่ ผ้าพันคอผืนนึง ยัง ยังไม่จบ ไอ้รองเท้าม่อนจะซื้อแต่ ABC Mart มันมีให้เลือกเยอะและถูก แต่เราไม่รู้เลยว่าไอ้ห้าง esta ที่เราอยู่มันก็มี ABC Mart เราไม่รู้เลย เพราะเราไม่ได้สังเกตุ ออกจากยูนิโคล่ก็ลงมาเลย ( ABC Mart อยู่ชั้นถัดไป ) สรุปม่อนใช้รองเท้าเก่า

เมื่อซื้อของเสร็จ เราก็เตรียมตัวกันมุ่งสู่โรงแรมกันเลย โดยโรงแรมที่เราจะไปพักกันคือ APA Susukino Eki Nishi ครับ เดินไปช่องขายตัวอย่างมั่นใจ ในมือถือ iPhone ที่เปิดตัวนำทาง ว่าไปลงสถานี Hosui Susukino!!!!??????? อา..................ใช่แล้วครับ ลง Hosui ครับพี่น้อง!!!! ไปเลย!!! Toho Line อยู่นั่น

- อนึ่ง ไอ้โรงแรม APA Susukino เนี่ยมันเป็นเครือโรงแรมของ APA ที่เป็น 1 ในเครือใหญ่ของทางโน้น และไอ้สถานี Hosui Susukino เนี่ยเป็นจุดศูนย์กลางของ
1.APA Susukino Ekimae
2.APA Susukino Ekiminami
3.APA Hotel Sapporo Susukino

ครับ 3 ที่นี้ครับ แล้วไอ้ Ekinishi ละเฟร้ย!!!!???

ซึ่ง APA Susukino Ekinishi เนี่ยมันอยู่สถานี Susukino โดยจะต้องขึ้น Subway Chuo Line สรุปผิดมันหมดทั้งสถานี และ สายรถไฟ

แถมไอ้ Hosui กับ Susukino มันเชื่อมกันกระตึ๋งเดียว ก็ตรูไม่รู้นี่เฟร้ย!!! เพิ่งมาครั้งแรก



ถึงซักที........................

เข้าไปมี พนักงาน 3 คน ผู้ชายคน หญิง 2 คน ผู้ชายติดลูกค้าคนอื่นอยู่ พนง.หญิงด้านซ้ายสุดว่างพร้อมกล่าวทักทาย แต่เผอิญ พนง.หญิงอีกคนที่เค้าเตอร์กลางน่าตาจิ้มลิ้มกว่า เลยเข้าไปเช็คอินกับน้องคนนั้น



ห้องเป็นแบบญี่ปุ่น 4 ฟูก ตั้งใจเลือกเลยแหละ และไอ้ฟูกพวกนี้อุ่นค่อดๆ
เมื่อเอากระเป๋าวาง จัดแจงธุระเตรียมตัวเสร็จ ก็มุ่งหน้าลุยซัปโปโรโลด!!!!!!



กลับมายังสถานี JR Sapporo ก็เจอเจ้านี่เต้นไปมาอยู่เลยถ่ายซักหน่อย


และแน่นอน อาหารมื้อแรกคือ ราเมง!!! ใช่!!! มาซัปต้องราเมง!!!! โน่น!!! Ramen Repubilc อยู่ชั้น 10 ของห้าง esta ขึ้นลิฟท์ไปโลด!!!!!! ( แน่นอนว่าต้องไม่เจอ ABC Mart ชัวร์ๆ )



มื้อแรกของซัป อร่อยจริมๆ


จากนั้นก็เดินเล่นเรื่อยเปื่อย รองเท้าไม่ได้ซื้อใหม่เพราะ สเปรย์กันน้ำมันดีจริงๆ สไปค์ก็ไม่ได้ซื้อ มีลื่นบ้างแต่ไม่ล้ม


ในวันนี้เรามีนัดกับร้าน NANDA ปุฟเฟ่ปูยอดฮิตของคนไทย ได้ทำการจองไว้เรียบร้อย ตอน 20.30 แต่ไปถึงร้าน 19.50 ตอนแรก ม่อนปวดหัวม่อนจะไม่มาละ แต่จองไว้แล้วก็ต้องมา ( ค๊อกเทล อร่อยม๊วกกก ) นั่งรออย่างนานกว่าจะได้กินกัน



ยัดมันเข้าไป ปูๆๆๆๆๆ ปูเต็มไปหมด แต่ผมดันนั่งกินหมูกินไก่ซะมากกว่า เพราะแคะปูไม่เก่ง ไอ้น้ำจิ้มนั่นให้เพื่อนทำมาจากเมืองไทย เผ็ดๆเปรี้ยวๆดี เอาไป 8/10 หักเพราะเปรี๊ยวเยอะไปหน่อย

เดินเล่นเล็กน้อยผ่าน ice world ที่ย่าน susukino เดินเล่นซักพักแล้วกลับ ( ไม่ได้ถ่ายรูปเพราะไม่ได้เอากล้องออกมาด้วย )

ในช่วงนี้มีเหตุการณ์ที่น่าจดจำสำหรับคณะ แต่ไม่ขอบอก ขอเก็บไว้รู้กันแค่กลุ่มที่ไป

เป็นอันจบ Day 1 ครับ

เช้าอันแจ่มใส หากแต่พวกเรายังคงเหนื่อยกับการเดินทาง เลยส่งผลให้ตื่นสายกัน เริ่มออกจากโรงแรมกันตอนราวๆ 9 โมงนิดๆ ซึ่งส่วนตัวผมหากไม่ดื่มกาแฟหลังจากตื่นจะปวดหัวจี๊ดๆทั้งวัน พอดีข้างๆโรงแรมมีร้าน 7 อยู่เลยเดินเข้าไปซื้อกาแฟดื่ม



สตาร์บัคที่สามารถหาซื้อได้จาก 7 ราคา 200 กว่าเยน

จากตอนที่แล้วม่อนไม่มีรองเท้า รองเท้าม่อนใกล้เจ๊งเต็มที่ จึงพากันไปที่ย่าน Tanuki Koji ซึ่งเป็นย่านการค้าคล้ายๆกับ Shinsai-bashi ของ Osaka เพื่อซื้อรองเท้า



รูปนี้จริงๆแล้วถ่ายวันสุดท้ายก่อนที่จะเดินทางกลับนะครับ

แต่ทว่า................ ย่านนี้ร้านค้าต่างๆจะเปิดให้บริการตอน 11 โมง...........

ออกมาซะเช้า........... จะทำไงดีงั้นถ่ายรูปเล่นแก้เก้อมันซะ



เจ้า 650D ของผมเพิ่งจะได้ออกจากกระเป๋า ก็วันที่ 2 นี่แหละ ก่อนหน้าถ่ายด้วยมือถือเอา

ถ่ายไปซักพัก ก็ใกล้จะ 11 โมงแล้ว เลยอยู่ต่อกันนิดหน่อย
และแล้ว ม่อนก็ได้รองเท้าซักที ม่อนเลยเอารองเท้าเก่ากลับไปวางทิ้งที่โรงแรมก่อน ( โรงแรมอยู่ใกล้มันก็ดีอย่างนี้แหละ )

ออกจากโรงแรมมา ก็ดิ่งไป susukino เลย ซึ่งตรง susukino มีจัดแสดง ice world อยู่ เลยถ่ายรูปรอบๆมาซักหน่อย แล้วจะหาอะไรกินกัน









อากาศเย็นมาก พระอาทิตย์ส่องตรงๆก็ไม่ละลายด้วยหล่ะ
เดินถ่ายรูปเล่นอยู่พักนึง ก็สรุปว่ากินใกล้ๆนี่แหละ เลยได้ ข้าวแกงกระหรี่ มากิน อร่อยใช้ได้

หลังจากนั้นเราก็ลง subway เพิ่อเดินทางไปยัง Otaru ตามแพลน

การเดินทางจากซัปไปโอตารุจะใช้เวลาราวๆ 30 นาที ระหว่างอยู่บนรถไฟก็ถ่ายวิวรอบๆมา



ขาวโพลนตลอดเส้นทาง



หากมองไปอีกด้านจะเห็นทะเล สวยมากๆ

เพลิดเพลินกับวิวรอบๆไม่นานเราก็มาถึง สถานี Otaru ( สำหรับคนที่จะไปยังคลองโอตารุ แนะนำให้ลงที่สถานี Minami-Otaru นะครับ แต่หากอยากผ่านย่านการค้าให้มาลงที่สถานี Otaru นี้ )



ป้ายต้อนรับของสถานีโอตารุ

เมื่ออกมาจะพบกับถนนลาดยาวไปยังคลองโอตารุครับ



พวกเรามาถึงกันช้าไปหน่อยฟ้าก็เริ่มๆจะมืดลงแล้วหล่ะ ( ที่โน่นราวๆ 4-5 โมงก็มืดแล้วครับ 6 โมงนี่คือมืดสนิทเลย )



ตามทางเดินมีการปั้นหิมะเอาไว้น่ารักมากครับ และระหว่างเดินจะมีซอยเล็กๆ ซึ่งเขามีปั้นตุ๊กตาหิมะไว้ตลอดซอยเลย พวกเรายังโดนจูงให้ออกนอกเส้นทางเพราะซอยนั้นเลย

หลังจากออกนอกเส้นทางมาซักพักพวกเราก็เดินมายังคลองโอตารุ ซึ่งต้องตกใจกับจำนวนนักท่องเที่ยวที่มาถ่ายรูปคลองนี้มากๆ



มันไม่ง่ายเลยที่จะหามุมถ่ายแบบนี้ได้ ต้องโยกตัวหามุมเพิ่อหลบหัวคนนานสองนาน จากภาพนี้คนมีไปตลอดคลองยันแนวสะพานด้านโน้นเลยครับ



หากหมุนตัวกลับจากคลองจะมีจุดเล็กๆที่สวยไม่แพ้กันคือเหล่า เทียนในโพรงหิมะ นี่แหละครับ



เดินออกจากคลองก็จะผ่าน ย่านการและหอคอยที่มีป้าย 白い恋人 ( เป็นยี่ห้อช็อคโกแล๊ตชื่อดังของฮอกไกโดครับ )

เดินเพลินๆก็ไปหยุดร้านของฝากกันซะงั้น

แน่นอนตอนนี้มืดซะแล้ว................ ไอ้ร้านขายหีบเพลง เลิกคิดได้ เพราะอยู่ตรงไหนก็ไม่รู้ เดินหลงซอยโน้นออกซอยนี้ แต่มันก็ทำให้เราได้พบเจอกับ ความน่ารักเล็กๆ ซ่อนอยู่ในจุดที่ไม่มีบอกในหนังสือ หรือรีวิวที่อื่นๆ ครับ นับว่าเป็นการเดินหลงที่คุ้มค่ามาก กับเมืองๆนี้





ถึงแม้จะหนาว และ บรรยากาศจะดูเหงาๆ แต่เจ้าพวกนี้ท่าทางจะมีความสุขมากเลยทีเดียว

หลังจากนั้นก็ทำการเดินไปยังสถานีโอตารุเพื่อกลับ ซัป กันซึ่งในทริปนี้ผมเกิดขี้เกียจพูดญี่ปุ่นขึ้นมา เลยมักจะให้เพื่อนไปจัดการตั๋วรถไฟให้
( ที่ฮอกไกโด มีความพิเศษอย่างนึงคือ คนส่วนใหญ่ของที่นี่ จะพูดและฟัง ภาษาอังกฤษได้ดีจนน่าแปลกใจเลยทีเดียว เพราะฉนั้นใครที่พูดญี่ปุ่นไม่ได้ ไม่ต้องกังวลครับ อาจจะมีลำบากบ้างเล็กน้อย ในบางที่ แต่โดยรวมแล้วสื่อสารได้ง่ายกว่า จังหวัดอื่นๆในญี่ปุ่นแน่นอน ตัวผมเองยังแปลกใจเลย )
แต่จุดนนี้เป็นเรื่องตลกอย่างคือ นายสถานีที่นี่พูดอังกฤษได้เล็กน้อยแถมฟังยาก จนเพื่อนผมต้องออกมาบอกว่า รถไฟไม่มีแล้ว เลยเข้าไปคุยสรุปคือ "จองที่นั่งไม่ได้แล้ว" แต่รถไฟยังมีอยู่

เมื่อมาถึงสถานี JR Sapporo เราก็ขึ้นไปห้าง esta เพื่อไปกินราเมงกัน ( ที่เดิมแต่เปลี่ยนร้าน ) เมื่อกินเสร็จเราก็ไปยัง สวน Odori　เพื่อไปยัง Snow Festival



FF7 ที่ใหญ่และอลังการ พร้อมแสง สี เสียง



ประตูชัยก็มา



โดราเอม่อนก็มี


และแน่นอนตั้งใจเป็นอย่างมากที่จะไป สักการะ พระแม่ Snow Miku ซึ่งปี 2017 ดีไซน์ได้น่ารักไม่แพ้ 2012 และ 2013 เลย ( ความชอบส่วนตัวครับ )

แต่คืนนี้ช่างหนาวเหลือเกิน................. แถมที่ร้ายยิ่งกว่าคือ อยู่ดีๆไฟดับ ดับทั้งงานเลย ไม่รู้ทำไม ( ลากไปถึงงาน ice world ที่ susukino ด้วย เพราะอะไรก็ไม่ทราบจะว่าหมดเวลาแสดงก็ไม่ใช่ เพราะวันแรกดึกกว่านี้ยังส่องไฟกันเต็มที่ เห็นทหาร ( น่าจะเป็นกองกำลังป้องกันเมืองซัปโปโร ) วิ่งไปมา และเอา รถมาส่องไฟแทน น่าจะมีอะไรมั้ง แต่งานมันกร่อยแล้วไง เลยตัดสินใจกลับโรงแรม เพียงแต่คราวนี้เลือกที่จะ "เดิน" กลับกันแทน

จากสวนโอโดริ ไป ซูซูกิโนะ ก็ไม่ไกลมากนะ แต่ตอนแรกที่เดินไกลกันเพราะ ต้องเดินย้อนงานขึ้นไปไง เลยไกลซะ ( หลังจากนั้นรู้ทางละ เดินชิวเลย )

สรุปเลยจบวัน Day 2 ในวันนี้ วันพรุ่งนี้ยังมีเรื่องสนุกๆรอเราอยู่

วันนี้เป็นอีกวันที่ตื่นมาตอน 8 โมงกว่าๆ กว่าจะรออาบน้ำกันเสร็จก็ร่วมๆ 9 โมงนิดๆ แต่ในวันนี้เราตั้งใจจะไปกันที่ Noboribetsu กันจึงวางแพลนไว้แล้วว่าจะไปหาอะไรกินที่สถานี JR Sapporo กันแล้วค่อยนั่งรถไฟไป Noboribetsu กัน ( ซึ่งเราก็ยังไม่รู้ชะตากัน )

หลังจากมาถึงสถานี JR เราก็จะไปกิน ราเมง ( อีกละ ) เลยมุ่งหน้าขึ้นไปทางบันไดเลื่อน ( ขี้เกียจรอลิฟท์ ) ปรากฎว่า Ramen Republic มันเปิด 11 โมง ( มีเวลาร่วม 40 กว่านาที กว่ามันจะเปิด ) ในชั้นที่ 9 ของห้าง esta เป็นชั้น "เครนเกม" ( ตู้คีบตุ๊กตา ) ซึ่งที่นี่ แซลม่อน ก็ได้ทำการอดออมโดยเอาตังค์หยอดกระปุกไว้ ( ที่ญี่ปุ่นมีคนเปรียบไอ้ตู้นี่ว่า มันคือกระปุกออมสินดีๆนี่เอง )



ภาพของแซลม่อนที่กำลัง หยอดกระปุกอย่างเอาเป็นเอาตาย

สรุปแซลม่อนหยอดไป 1,000 เยนโดยไม่ได้อะไรกลับมา

หลังจากที่ม่อนอดออมเรียบร้อย ก็ได่เวลาเปิดชั้น 10 ของห้างสามารถขึ้นได้แล้ว แต่ก็ต้องไปรอหน้าทางเข้าอีกซักพัก



เขียนมาถึง Day 3 วันเพิ่งได้ลงรูป Ramen Republic

หลังจากอิ่มอร่อยกันเรียบร้อย เราก็น่าจะได้เดินทางไป Noboribetsu กันแต่ทว่า.................... เพื่อนผมคนนึงมันดันปวดท้อง แถมเข้านานโครตๆ

หลังจากมันออกมาจากห้องน้ำ เราก็รีบตรงไปจองที่นั่งรถไฟทันที แต่ทว่า.......................... ขณะที่ทุกคนเอา Pass ออกมาเพื่อเตรียมให้คนนึงในกลุ่มไปจองนั่นเอง ( ตอนจองจะให้คนใดคนนึงถือ Pass ทุกคนไปจองครับ ) แซลม่อนหาไม่เจอ ม่อนค้น ม่อนคุ้ย สุดท้ายม่อนบอกลืมไว้ที่โรงแรม

เราเลยทำการลงโทษแซลม่อนด้วยการ ให้นั่งรถไฟกลับไปเอาที่โรงแรม ด้วยตัวเพียงคนเดียว นับเป็นการฉายเดี่ยวครั้งแรกของแซลม่อน

ระหว่างรอไม่รู้จะทำอะไร เลยออกไปถ่ายรูปรอบๆสถานี



หลังจากม่อนกลับมา ( ไม่น่าเชื่อมาถูกด้วยเว๊ยเฮ้ย ) นับว่าสัญชาติญานเอาตัวรอดจัดว่าดีเลยทีเดียว แต่ทำให้การเดินเดินล่าช้าออกไปพอสมควร และยิ่งไปกว่านั้นคือ เราต้องรอรถไฟที่จะไป Noboribetsu อีกราวๆ 30 นาที

เมื่อเดินทางไปถึงสถานี Noboribetsu แล้วก็ทำการลง ซึ่งจะต้องข้ามสะพานไปอีกฝาก สถานีนี้เป็นสถานีที่แปลกเพราะต้องเดินข้ามฝาก และก็มีพนักงานคอยช่วยเอากระเป๋าลงจากสะพานด้วยครับ เอาใจใส่นักท่องเที่ยวมากๆ รวมถึงน่าจะเป็นสถานี JR ที่เล็กที่สุดแล้วมั้งนะ

เมื่อถึงสถานีนี้จะมีน้องหมียืนต้อนรับเราอยู่



โอ๊ะ!!!! ตกใจหมดเลย

ออกไปข้างหน้าสถานีจะมียักษ์แดงอยู่ด้วย พอดีลืมคัดรูปมา แต่มีรูปตอนไปถึงซึ่งคล้ายๆกัน โดยการจะไปหุบเขานรกนี่จะต้องนั่งรถบัสไปครับ ( เป็นการนั่งรถบัสครั้งแรกของการมาญี่ปุ่น เนื่องจากตอนไป OSaka ทั้ง 2 ทริปไม่เคยนั่งเลย )

ตอนขึ้นรถบัสเจอทัวร์จีนครับ นั่งเต็มคันรถ + ยืนอีกเพียบ ยังกะรถเมล์บ้านเรา คุยกันช้งเช้ง ( แต่นับว่าเสียงไม่ดังมาก ) แต่เสียงก็ดังจนกลบเสียงประกาศป้ายจอดได้ ซึ่งระหว่างทางก็พยายามดูข้อมูลจากเน๊ตว่ามันต้องลงป้ายไหน มีอยู่เว็บนึงบอกว่าถ้าเจอรูปปั้นยักษ์ยืนชี้ให้ลง อ้าวเฮ้ย!! เลยไป 2 ป้ายแล้วเว๊ย
ในตอนแรก เพื่อนคนนึงกระโดดขึ้นรถบัสไปก่อน พอพวกผมจะขึ้นตาม เจ้าหน้าที่บอกให้รอคันถัดไป สรุปคือมันนั่งไปคนเดียว
สุดท้ายเลยนั่งไปจนสุดสายเลย เพื่อนผมที่นั่งไปก่อนมันก็มาลงนี่แหละ แล้วจะทำไงทีนี้ จะนั่งกลับไปใหม่ดีไหมฟระ
เลยเดินไปถามพนักงานขับรถที่ยืนอยู่ ว่าจะไปหุบเขานรก เขาตอบมาว่าเดินไปตรงโน้น ยังหนุ่มอยู่ซัก 10 - 20 นาทีก็ถึง อ้าว!!?? สรุปตรูลงถูกป้ายหรือฟระ??



นั่นแหละ เดินไปตามทางเลย

เมื่อเดินไปเรื่อยๆเราก็ได้พบกับรูปปั้น ยักษ์และ ศาลของเจ้านรก อืมๆไม่ผิดแน่





เดินต่อไปอีกนิด ยิ่งทำให้เรามั่นใจ เพราะกลิ่นกำมะถันลอยมาเตะจมูกเลยทีเดียว



ลานกระบองยักษ์ มีควันของน้ำร้อนพุ่งขึ้นมาตลอด

หันตรงไป เจอโทริอิ นั่นมันศาลเจ้านี่นาขึ้นไปดูซักหน่อย



ตอนถ่ายคุณป้าด้านหน้าลื่นปรึ๊ด แต่ไม่ล้มทรงตัวได้เยี่ยมมาก



ขึ้นไปบนศาลเจ้า ตรงบันไดมีหิมะอยู่พอควรต้องค่อยๆจับราวบันไดขึ้นไป น่าเสียดายไม่มีมิโกะซัง

หลังจากถ่ายรูปเสร็จก็เดินลงมาจากศาลเจ้าเดินต่อไปอีกนิด ก็เจอยักษ์ที่เห็นจากกระทู้ท่องเที่ยว



ฮ่าๆ มาถึงจริงๆด้วย

ระหว่างทางนักท่องเที่ยวเต็มไปหมด คนไทยก็เยอะพอดู นึกว่าเที่ยวเมืองไทยอยู่เลยทีเดียว





บรรยากาศของหุบเขานรก สวยเลยแหละ



ถ่ายคู่กับป้ายให้รู้ว่ามาถึงแล้ว


หลังจากดื่มด่ำกับบรรยากาศเต็มที่แล้ว เราก็เดินทางกลับ ระหว่างรอรถบัสกลับก็เจอคนไทยที่ไปทักทายกันด้านบน

หลังจากกลับมาถึงสถานี JR Sapporo ฟ้าก็มืดแล้ว แต่เวลายังเหลืออยู่เลยพากันไปเดินแถวย่าน ทานูกิ กัน ไป Book Off บ้าง Animate บ้าง และก็ไปร้าน Mandarake
จะว่าไปแซลม่อนได้ Hibiki ที่ตามหาจากร้านขายฟิกด้านบนตึกเดียวกับร้าน Mandarake ด้วยนะ หมดไปเพียบ ถึงกับบอกว่า เราสบายใจละ เรานอนรออยู่โรงแรมจนถึงวันกลับเลยก็ได้

วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยเพราะไปเดินขึ้นเขากันมา หลังจากคิดว่าไม่มีอะไรทำแล้วจึงตัดสินใจจบวันที่ 3 ไว้เท่านี้ครับ

วันนี้ตามแพลนแล้วเราจะเดินทางไปยัง Hakodate กัน แต่น่าเสียดายที่ เวลาช่างไม่เอื้ออำนวย เนื่องจากการเดินทางสู่ ฮาโกดาเตะ จากซัปจะต้องนั่ง JR ถึง 4 ชม. เลยทีเดียว ( นั่งกลับอีก 4 เท่ากับเราจะต้องอยู่บนรถไฟถึง 8 ชม. ) จึงทำการแคนเซิ่ลแพลนนี้กัน ไม่งั้นจะเสียสถานที่อีกหลายที่ไปเลย ( สกียังไม่ได้เล่นด้วยซ้ำ )

เมื่อสรุปแล้วเราจึงเดินทางไปกินของดีแห่งซัปโปโร กับร้านอาหารสดขึ้นชื่อ ( ตั้งใจจะไปกินมากๆ ตั้งแต่ก่อนออกเดินทาง ) นั่นคือร้าน Kitano Gourmet นั่นเอง ( ผู้ที่ไม่เคยไปแนะนำเลยนะครับ ว่าต้องลองห้ามพลาดเลย )

*การไปร้าน Kitano Gourmet นั้นจะต้องนั่ง Subway สาย Tozai โดยสายนี้จะมีจุดเชื่อมต่ออยู่ที่สถานี Odori ( ซึ่งตอนแรกเราไปลงสถานีซัปกัน งงสิครับมีแค่ Toho Line กับ Namboku Line ) โดยเมื่อขึ้นไปยังรถแล้วให้ไปลงสถานี Nijyuyonken ครับ เมื่อเดินขึ้นมาจากสถานี ทางออก 5 จะเจอป้ายนำทางเลย เดินตามไปเรื่อยๆไม่หลงแน่นอน



ถึงแล้ว!!

โดยร้านนี้จะเป็นส่วนนึงของตลาดเลยครับ เข้าไปจะเจอตลาดสดก่อนเลย ร้านอยู่ข้างในนั่นแหละ

*ร้านนี้จะปิด 15.00 น. รับออเดอร์สุดท้าย 14.30 น. นะครับ ใครจะไปก็รีบหน่อยหล่ะ



ปู ตัวใหญ่มากกกกกกก



อันนี้ของผมเองเป็น ไคเซนอะไรซักอย่าง ( ลืมชื่อ ) สดมากๆขอบอก

หลังจากอิ่มท้องกันแล้วเราก็เตรียมตัวเดินทางไป Hitsujigaoka กันทันที ศจ.คล็าค อีกไม่นานเราก็จะพบกันแล้ว

นั่งรถไฟ Toho Line ไปลงสุดสายที่สถานี Fukuzumi เมื่อมาถึงก็ขึ้นรถบัสไปยัง Hitsujigaoka



ในที่สุดก็ได้เจอกันแล้ว

เหลือบไปมองด้านหลังเห็นลานสกีแบบมินิ เลยตกลงกัน เล่นมันที่นี่แหละ



ที่นี่ทำเอาอึ้งเล็กน้อยเพราะ เล่นฟรี ( รวมอุปกรณ์ ) แต่เล่นได้ 1 ชม.
เป็นการเล่นสกีครั้งแรกของผม บอกเลยโครตตะกุกตะกัก แต่เล่นไปได้ซักพัก เริ่มจับเทคนิคได้ เลยพอเล่นได้แล้ว

ที่ลานสกีนี้ถึงแม้จะเป็นมินิคอส แต่ก็มีทางลาดยาวให้สำหรับคนพอเริ่มเล่นเป็นแล้วได้ลองลงไป ( ถ้า จนท.ของเขาเห็นว่าเรายังไม่ได้ เขาจะไม่ให้ลงนะครับ ) ปรากฎว่า มันส์มาก ไม่มีล้มแม้แต่ครั้งเดียว ( ชักขอบคุณเซ้นส์ทางด้านกีฬาของตัวเอง ) ลื่นลงไป แซงคนลงก่อนหน้าไป 2 - 3 คนเลย เพื่อนๆอีก 2 คนก็ไถลตามมา มีล้มบ้าง กลิ้งบ้างตามประสา
ในตอนนี้ ผมเริ่มเข้าใจวิธีการเลี้ยวละ ส่วนม่อนนี่โครตน่าสงสาร เห็นคนอื่นๆลงมากันหมด ก็เลยตามมาซะงั้น เห็นล้มแล้วล้มอีก ( จริงๆเป็นคนที่ดูแล้วน่าจะเป็นเร็วนะ แต่กลายเป็นคนที่เป็นช้าสุดซะงั้น )

อยากจะบอกว่าไอ้สกีเนี่ย.................. โครตเหนื่อยเลย อากาศเย็นๆเหงื่อยังออก แถมตอนเดินขึ้นเขานี่โครตทรมาน แต่สนุก

ถ้ามีโอกาศได้ไปอีก คราวนี้จะไปปักหลักที่ สกีรีสอร์ต เลยเล่นกันให้ชำนาญไปเลย ( จริงๆแล้วอยากเล่น สโนว์บอร์ด )

หลังจากเหนื่อยแล้วเราก็เข้าไปหาอะไรกินกัน ที่ร้านขายของใกล้ๆ



มาซัปก็ต้องดื่มซัปสิ เหนื่อยๆนี่อร่อยโฮก

ชั้น 2 ของทีี่นี่มีร้านขายของที่ระลึกด้วย



ป้ายโฆษนา SnowMiku Sky Town ที่สนามบิน New Chitose ชาบูๆ ต้องไปวันกลับนี่แหละ

หลังจากนั้นก็ออกเดินทางจากที่นี่ เพื่อกลับไปยังสถานี JR Sapporo เพื่อไปเก็บตกรอบๆซัป

จุดแรกที่จะไปคือ อาคาร Akarenka นั่นเอง



อันนี้ยังไม่ถึงเป็นส่วนด้านหน้า ต้องข้ามถนนไปอีก



มีโดมหิมะ ด้านในมีจัดแสดงหลายๆอย่างด้วยนะ



เดินข้ามถนนมาก็เจอหน้าทางเข้า



สีแดงงดงาม

หลังจากถ่ายรูปกันสนุก เราก็เดินต่อไปยัง หอนาฬิกาซัปโปโร ( อยู่ไม่ไกลกัน )



ตอนเดินกำลังมองหาว่าอยู่ไหน ได้ยินเสียงนาฬิกาดังพอดีเลยเดินตามเสียงไป

หลังจากนั้นก็คุยกันว่าจะขึ้นไปถ่ายสวนโอโดริมุมสูงจาก หอทีวีซัปโปโร กันแต่คิดว่ากลางคืนน่าจะสวยกว่าเลยตกลงรอกัน



ตั้งใจจะขึ้นกันตอนกลางคืนหล่ะ

ระหว่างนี้ก็เดินสะเปะสะปะ รู้สึกตัวอีกที เดินมาถึงย่านทานูกิซะงั้น
ผมเริ่มรู้สึกอยากเข้าห้องน้ำ เลยไปหาห้องน้ำเข้า ซึ่งตึกที่เข้าไปนั้นก็มีกระปุกออมสิน แน่นอนแซลม่อนก็ออมไปอีก 1,000 เยน

หลังจากฟ้ามืดแล้ว เราก็จะไปขึ้นหอทีวี แต่ก็ต้องผิดหวังเพราะ คนต่อคิวยาวมาก ราวๆ 30 นาทีได้ แถมอากาศของคืนนี้ช่างหนาวเอามากๆ ( ประมาณ -6 )
ตอนแรกจะไปสักการะพระแม่มิคุ แต่มันหนาวโครตๆ เลยยอมแพ้ เดินกลับบ้านกัน แซลม่อนที่บ่นว่าไม่เจอหิมะตกเลย ก็ได้เจอในคืนนี้นั่นเอง ตกหนักด้วยนะ

เข้าโรงแรมไป พอดีนึกอยากกินมาม่าญี่ปุ่นขึ้นมา นึกได้ 7 อยู่ติดโรงแรมนี่นา เลยมองหากาต้มน้ำร้อน มีแฮะเยี่ยมเลย เลยออกไปซื้อ พอมาถึงล็อบบี้ โห.................... หิมะตกเยอะมากๆอย่างกะฝนตกแหนะ สรุปแล้วได้ ยากิโซบะแบบถ้วยกลับมา 2 ถ้วย ( เพื่อนฝาก 1 ถ้วย )
เป็นอันจบ Day 4 คืนสุดท้ายของซัปโปโร พรุ่งนี้ก็ต้องเดินทางกลับละ แต่หลักๆสิ่งที่อยากทำก็ได้ทำละ ไม่มีอะไรค้างคาซักเท่าไหร่

วันนี้ต้องเช็คเอ้าทเวลา 11.00 น. แต่เพราะความเหนื่อยจากการเล่นสกีเมื่อวาน ทำให้ทั้งคณะนอนตื่นสายคือเกือบๆ 10 โมงละ จะทันไหมเนี่ย เลยเร่งๆรีบๆให้คนที่เสร็จแล้วไปบอกกับทางล็อบบี้ก่อนว่าจะลงไปช้ากัน ซึ่งทางโรงแรมก็ OK ครับ
และตรวจเวลาเดินทางกลับคือ 20.30 น. โอเค เดี๋ยวเดินเล่น ซื้อของฝาก แล้วค่อยไปสนามบิน

เพิ่งรู้ตัวว่ามีรถราง Snowmiku วิ่งด้วยซึ่งมีเส้นทางที่ผ่านหน้าโรงแรมพอดี แต่ขอโทษ อยู่มา 4 วันไม่เคยเห็น แต่พอเดินออกมาหน้าโรงแรม................



รถรางสีฟ้าสดใสก็เคลื่อนที่เลี้ยวเข้ามา นั่นมัน!!! รถราง Snowmiku ในตอนนั้นเอากล้องมือถือนี่แหละฟระง่ายสุดแล้ว





พระแม่...... พระแม่ ย่อมไม่ทิ้งคนที่ศรัทธาจริงๆด้วย


สบายใจละ........

และเราก็ไปหาอะไรกินตอนเช้ากัน วันนี้หิมะก็ตกโปรยปราย





หลังจากนั้นก็เดินลากกระเป๋าออกมาโดยตั้งใจว่าจะเอาไปฝากไว้ที่ล็อคเกอร์ที่สถานี JR Sapporo แต่โอก๊อต เต็ม เต็มทุกแห่งหน หาล็อคเกอร์ไม่ได้เลย ผลสุดท้ายมาเลยกลับมาที่ Susukino อีกครั้งแต่เป็นช่องเล็กๆ ก็ยังดีเอากระเป๋าไปเก็บไว้ใบนึงก่อนก็ได้ ( ของผมมี 2 ใบ + กระเป๋ากล้อง ) หลังจากเบาตัวแล้วก็เลยไปแวะซื้อของฝาก ม่อนไปซื้อรองเท้า ผมไปซื้อสตอเบอรี่ ส่วนเพื่อนๆผมก็ไปซื้อของฝากตามที่ต้องการ แต่แล้วผมอยากไปสักการะ Snowmiku ที่ Snowfes เนื่องจากยังไม่ได้ไป เลยตกลงกับเพื่อน 2 คนว่าให้มันรอที่ล็อคเกอร์แล้วฝากกระเป๋ามันไว้ เพื่อที่จะได้คล่องตัวขึ้น ม่อนก็อยากไปด้วย

เมื่อไปถึง Snowfes สิ่งที่ทำคือ จ้ำๆๆๆๆๆๆ เพื่อทำเวลาให้เร็วที่สุด



เต้นกันบนเวที สตาร์วอร์



มวยไทย ของประเทศเรา ปีนี้ไม่ได้แชมป์ แต่มีคนญี่ปุ่นมาถ่ายรูปกันเยอะ

เดินๆอยู่มีคอสเพลย์สาวๆ คอสเป็นเหล่าเรือ ( ผมไม่ค่อยรู้จักพวกเรือนะ แต่จำ Atago ได้เพราะเป้นแคแร็คเตอรตรงสไตล์ที่ชอบ ) ไม่ได้ถ่ยรูปมา แต่นับถือเพราะท่าจะหนาวเอาเรื่อง หิมะเองก็ตกหนักขึ้นเรื่อยๆ เดินไปเกือบสุดทางก็เจอจนได้





ได้มาสักการะแล้ว

นอกจากนี้ก็ได้ถุงผ้ามาด้วย ( เห็นตั้งแต่วันแรก เขาสะพายกันมาอยากได้มาก )





พอดีขอตัวองเก็บไปแล้ว เลยอาภามาจากหน้าเว็บก่อน

หลังจากนั้นก็รับกลับไปสบทบกับเพื่อนๆ แล้วมุ่งหน้าสู่ JR Sapporo พอจองที่นั่งมีเวลาราวๆ ครึ่ง ชม. ในตอนแรกจะขึ้นตึก JR เลยไม่ได้ขึ้น เพราะจะไปซื้อขนมมาฝากเด็กๆที่ทำงาน เลยเข้าไปห้าง esta กันซื้อ kitkat รสเหล้าญี่ปุ่นมา อร่อยดี

หลังจากนั้นก็มุ่งหน้าสู่สนามบิน โดยไปถึงสนามบินราวๆ 6 โมงเย็น เลยจะเอากระเป๋าไปโหลดก่อน แล้วค่อยไป Doraemon Wakuwaku Land กับ Snowmiku Sky Town

แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อเพื่อนผมมันดูเวลาเครื่องออก 18.20 น.!!!!!! ห๊ะ!!!???

ชิหายแล้ว!!!!! ดูเวลาผิดเพราะเวลาที่ดูมาก่อนหน้าว่าเป็น 20.30 นั้นคือเวลาที่ไปถึงสนามบินคันไซต่างหาก!!!!! จึงรีบวิงไปเช็คอิน จนท.ของ JAL เองยังแจ้งเลยว่า นี่เหลือเวลาอีกเพียง 3 - 4 นาทีเอง ผจึงถามว่ายังทันไหม? เขาก็เช็คและบอกว่าทัน จนท. 2-3 คนชวยกันโหลดกระเป๋า และออกตั๋วให้ พอได้ตั๋วก็รีบวิ่งกันหน้าตั้งยังดีที่สนามบินไมใหญ๋เหมือนของเรา จนท.ตรงจุดตรวจ ก็แจ้งคนที่รอตรวจขึ้นเครื่องให้ว่าขอให้พวกเราแทรกก่อนเพราะ มันจะไม่ทัน อันนี้บอกเลยว่ารัก JAL มากๆครับ ถ้าจะไปญีปุ่นผมจะไปกับ JAL แน่นอนครับ

และเราก็ไปขึ้นเครื่องทันจนได้ ลาก่อน Doraemon ลาก่อน Snowmiku

เอาไว้เจอกันอีกครั้งนะ

การเดินทางของพวกผมก็มาจบลงตรงนี้ครับ ถึงสนามบินคันไซเวลาประมาณ 20.50 น. โดยประมาณ เพราะโดนเลทไป ตอนลงเครื่องมาพวกผมยืนขอโทษเครื่องบินกันยกใหญ่ และก้รอจนถึง 0 น. เพื่อบินกลับ กรุงเทพฯ ครับ โดยมาถึง ตี 4 ( เวลาไทย ) โดยประมาณ



ค่าเสียหายจากซัปคราวนี้น้อยมากๆ
- ClariS เนื่องจากที่ไปซัปเพราะ 2 สาวนี้เกิดที่ฮอกไกโดครับ เลยต้องไป
- Cecilia โดนสายตาอ้อนวอน ( ปกติผมไม่เล่นด๋อยอยู่แล้ว ) พยายามไม่ซื้อมาหลายวันสุดท้ายก็.....
- Snowmiku 2017 ทั้งๆที่ ผ่าน 2012 และ 2013 ( เจอตอนไป OSaka ทั้ง 2 ตัว ) มาได้แล้วแท้ๆ แต่ก็ต้องมาตัดใจซื้อกับ 2017 ที่น่ารักมากๆครับ