ตอนที่เฉลยเรื่องราวในอดีตของN ฉากที่Nต้องบอกลาลูกชายตัวเองนี่มันโคตรเศร้าเลยอะ ตรงที่บอกว่าพ่อกับแม่จะอยู่กับลูกเสมอนะก่อนที่ตัวเองจะสลายไป นี่มันน้ำตาจะไหลจริงๆ ที่รู้สึกประทับใจอีกอย่างนึงคือ ตัวโนอาน่ะถึงต่อให้มิโอะตายไปจริงๆ โนอาก็จะไม่เลือกทางเดียวกับNอยู่ดี เพราะในลูปนี้โนอาได้เจอผู้คนมากมายที่เปลี่ยนชีวิตเขา หนึ่งในนั้นก็คือคริสนี่แหละ เป็นคนที่ทำให้เขาตั้งคำถามกับความตายของผู้คน บางคนยิ้มออกมาก่อนที่จะตาย ทีแรกโนอาคิดว่ามันเป็นความสงสารหรือเวทนาต่อผู้คนที่ยังมีชีวิตอยู่ แต่พอเห็นมิโอะยิ้ม ก็เริ่มเข้าใจ ว่าคนพวกนั้นคงพอใจกับชีวิตของตัวเองแล้ว เพราะได้ฝากฝังอนาคตและความหวังให้กับคนที่เหลืออยู่ แต่ถึงอย่างไรมันก็เป็นเรื่องน่าเศร้าอยู่ดีที่เลือกได้แค่ยิ้มรับชะตากรรมของตัวเองเท่านั้น โนอาเลยอยากทำลายมัน แล้วสร้างโลกที่ทุกคนสามารถยิ้มได้อย่างที่ตัวเองต้องการ เพราะนั่นเป็นสิ่งที่มิโอะฝากฝังไว้กับเขา

จริงๆก่อนจะมาเล่นบท6ก็เห็นสปอยแล้วนะว่า มิโอะมันรอด แต่ที่เห็นตอนนั้นมันเป็นผมยาวไง แล้วนึกถึงกรณีที่เลวร้ายที่สุดไว้ว่า Mอาจจะมาเข้าตี้แทนมิโอะก็ได้ ซึ่งดีแล้วที่คิดผิด ถึงคิดว่าโนอาคงจะมูฟออนได้ แต่ในตี้ที่ไม่มีมิโอะคงจะโหวงน่าดู

แต่ก็มีเรื่องที่ชวนขัดใจอยู่เรื่องนึงคือ คนที่บอกเหตุผลที่มิโอะไม่ยอมเรียกชื่อโนอาก็คือM ใจจริงอยากให้มิโอะเป็นคนบอกมากกว่า ถึงจะเป็นคนคนเดียวกันแต่นี่ก็เป็นความทรงจำของมิโอะคนนี้เท่านั้น มันเลยกลายเป็นมิโอะมาเรียกชื่อโนอาครั้งแรกตอนที่หยุดการประหารซะงั้น ทั้งที่ฉากในคุกบิ้วอารมณ์มาซะดีเลยแต่ดันเสียมู้ดเพราะคนที่อยู่ในคุกมันไม่ใช่มิโอะซะงั้น