ผมว่า มันก็ไม่ใช่เรื่องที่จะมาคิดว่า ตัวเองบ้าหรือป่าว ที่ชอบคิดเรื่องแนวนี้ นะครับ
เพราะจริงๆมันเป็นเป็นเรื่องของความคิดและจินตนาการครับ ต่อยอดได้ไม่รู้จบ
อย่างในสมัยอดีต พวกเรื่องเกินจินตนาการ อย่าง ไฟฟ้า เครื่องบิน อะไรที่คนในสมัยนั้นคิดว่าไม่มีทางเกิดขึ้นได้
ก็มีคนคิดและทำมันขึ้นมาแล้ว
ถ้าคุณคิดว่า ชอบคิดเรื่องแบบนี้แล้วตัวเองดูเป็นคนบ้า ป่านนี้คุณคงนั่งเล่น นอนเล่น ในศรีธัญญาแล้วล่ะ
แซวเล่นๆนะครับ ฮ่ะๆ

กลับเข้าหัวข้อกระทู้ต่อ แหะๆ
เรื่องการย้อนเวลาไป-อดีต-อนาคต นั้น ถ้าเอาตามที่ผมคิดนะ คือถ้าไปด้วยร่างกายของเราเนี่ย ผมว่ามันเป็นไปไม่ได้อ่ะ
อีกอย่างถ้าในอนาคตทำได้จริง ก็คงมีกลับมาทักทาย เซย์ฮัลโหล กะคนยุคอดีตบ้างแล้ว
หรือเพราะ มันอาจจะมีผลข้างเคียงใดๆที่ไม่คุ้มกัน เลยไม่กล้าเสี่ยงที่จะข้ามกลับมาหรือไปสู่อนาคต
เช่นว่า ไปแล้วกลับไม่ได้อีกเลย หรือ การแลกกับสภาพร่างกายแบบว่า ไปอดีต ตัวคุณก็จะเข้าสู่สภาพย้อนอดีตไปด้วย
สมมติว่าก่อนไปอดีต อายุ30ปี ความรู้ที่มี 100% แต่ถ้าย้อนกลับไปซัก20ปี ก็จะกลายเป็นเด็กอายุ10ปี
ความรู้อะไรๆที่เคยมีหรือเรียนมาในหัว ก็จะเหมือนว่ายังไม่เคยมีหรือไม่เคยได้เกิดขึ้น ประมาณว่าความจำหายแหละ
แล้วถ้าไปอนาคตก็+อายุตัวเองเข้าไป ยิ่งไปไกลก็แก่เพิ่มขึ้น แค่เดินยังลำบากเลย ฮ่าๆ

แต่ถ้าจะคิดว่าสิ่งที่เป็นไปได้ในการข้ามเวลา ไปอดีต-อนาคต ผมว่ามีอยู่2อย่าง
อย่างแรกคือ ถ้าในอนาคตแก้ไขปัญหาเรื่องสังขารร่างกายได้แล้ว ก็อาจจะไปๆมาๆ ระหว่างช่วงเวลาได้
โดยไม่มีผลกระทบแบบที่ผมบอกไป เช่น ไม่แก่ ไม่ความจำเสื่อม ก็คงต้องทำร่างกายให้เป็นแบบ หุ่นแชปปี้ เท่านั้น
จึงจะไม่มีผลกระทบใดๆ ตัวก็เป็นเหล็ก สมองก็กลายเป็นชิพข้อมูลไป

อย่างที่สอง ผมว่า จิต ของมนุษย์เรานี่แหละครับ สิ่งนี้น่าจะทำได้ในเรื่องย้อนอดีตและไปอนาคต
เพียงแต่ว่า พอไปได้แล้ว สิ่งที่ทำได้อาจมีเพียงเห็นภาพ ได้ยินเสียง แค่นั้น คงไม่สัมผัสอะไรได้เลย
เหมือนในนิทานชาดก ที่เคยอ่านเจอว่า มีการใช้จิตเพื่อกลับไปดูกรรมในชาติก่อน
หรือดูอนาคตว่าใครจะต้องเจอผลกรรมอย่างไร ประมาณนั้น

ยาวไปหน่อย ขออภัยหากขี้เกียจอ่าน ฮ่าๆๆ