คำถามแรกคือ ตอนนี้ความรู้มีภาษาญี่ปุ่น แล้วทำไมอยากมีความรู้ด้านการเงินเพิ่ม (คืออยากทำงานพวกสถาบันการเงินเชื้อญี่ปุ่นเหรอ? เช่น ธนาคารญี่ปุ่น หรือ พวกโนมุระไรแบบนี้ หรือคิดว่าสายการเงิน ได้เงินดี?)

คำถามสอง สายการเงินมันกว้างมาก มีตั้งแต่ใช้ความรู้ทางการเงินเข้มข้นไปจนถึงกลางๆ คือตั้งเป้าอยากเป็นอะไร? Fund Manager, Investment Banker, Finance Engineer ? อะไรพวกนี้หรือเปล่า ผมอยากรู้สาเหตุว่าทำไมถึงสนใจด้านการเงิน ถ้าเหตุผลคืออยากมีมากกว่าแค่เก่งภาษา ผมก็จะมีคำตอบดีๆให้ข้างล่าง

คำถามสาม ทำไมถึงคิดว่าภาษาญี่ปุ่นสำคัญกว่าภาษาอังกฤษ? ดูจากเป้าคะแนน TOEIC ที่ตั้งไว้นี่ผมว่าต่ำมากๆ ถ้าทำงานในไทยจริง และเป็นบริษัทญี่ปุ่น เค้าเน้นภาษาอังกฤษมากกว่าครับ บริษัทญี่ปุ่นในไทยมองการมีภาษาญี่ปุ่นเป็น optional ถ้าพูดและสื่อสารได้คือชอบ แต่ยังไงภาษาอังกฤษก็คือแกนหลักในการทำงานอยู่ดี ถ้าภาษาอังกฤษห่วยแต่เก่งญี่ปุ่น บริษัทก็หนักใจครับ โดยเฉพาะสถาบันการเงินระดับโลกที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษติดต่อกับสาขาอื่น



อันนี้คือคำแนะนำของผมนะ ผมเองก็อายุ 28 เท่าคุณ จบโทแล้วสองใบ อยู่ในสายธนาคารมา 5 ปี เป็นธนาคารญี่ปุ่นซะ 3 ปีครึ่ง แต่ก่อนก็เคยโง่เรื่องการเงินเพราะเป็นสาย IT เพียวๆ

อย่างแรก ลดเป้าหมายชีวิตที่มันซับซ้อนลง ต่อแค่โทบริหาร (ที่ญี่ปุ่น) ก็พอแล้ว ประหยัดเวลาไปได้แน่ๆ 2 ปี ประสบการ์ณการทำงานก็มีแล้ว เรียนบริหารก็ได้ความรู้ทางการเงินและภาษาเหมือนกันถึงจะไม่เข้มข้นเท่าพวกไฟแน้นเพียวก็ตาม

อย่างสอง ความรู้ด้านการเงินเป็นเรื่องของพรแสวงส่วนนึง ไม่จำเป็นต้องเรียนเฉพาะทางก็ได้ ถ้าไม่ได้อยากเป็นพวกสายการเงินจ๋าๆอย่าง Finance Engineer, Fund Manager หรือ Investment Banker ที่ต้องใช้ความรู้ทางการเงินมากกว่าปรกติในการทำงาน รันโมเดลทางการเงิน จัดพอท 9ล9

อย่างสาม พวก CERT อย่าง CFA ไม่ได้ยากอย่างที่คิดถ้าตั้งใจ เพื่อนผมจบวิศวะนั่งอ่านหนังสือเองก็ไปสอบเลเวลแรกได้กันหลายคน พวกจบสายบริหารก็สอบกันได้ถ้ามีหัวด้านตัวเลขและใจรัก

สรุปแล้ว ผมไม่เห็นด้วยกับแพลนนี้ เรียนเยอะมากไป เสียดายเวลาชีวิต เปลืองเงินค่าเรียน กว่าจะเข้าสนามรบจริงแก่เกินไป ควรต่อโทบริหารใบเดียวพอ ถ้าในไทยยิ่งดีเพราะสามารถทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยได้ ไม่เสียเวลาซ้ำซ้อน

Time value of money
เวลาเป็นสินทรัพย์ที่ราคาแพงที่สุด ทุกคนมีเท่ากันและหาซื้อเพิ่มไม่ได้ จงลงทุนกับเวลาให้คุ้มค่าที่สุด