ผมชอบเบียร์ หนุ่มจบนิติศาสตร์ไม่เป็นนักกฎหมาย หมักข้าวบาร์เลย์ต้มขายเอง

หนุ่มเมืองนนท์ เพิ่งเรียนจบนิติศาสตร์มาหมาดๆ เป็นคนชอบดื่มเบียร์ เลยคิดสูตรหมักดื่มเอง ปรากฏว่าอร่อยเลยลงทุนต้มขายเพื่อนๆ พี่ๆ เรื่องถึงหูสรรพสามิตบุกจับยึดของกลางข้าวบาร์เลย์ อุปกรณ์ต้มกลั่นเพียบ...

[Link]


############################################################################################


Patcharawee Brahmawong

เรื่องนี้ปกติไม่อยากเขียน แต่คราวนี้ขอเขียน เพราะเห็นว่ามีคนเข้าใจผิดอยู่มาก

เหล้า เบียร์ และเครื่องดื่มมึนเมาอื่นๆ ทุกชนิด ทางวิชาการเศรษฐศาสตร์ถือว่าเป็นสินค้าที่ก่อมลพิษภายนอก(= ต่อสังคม)ในการบริโภค หมายความว่า การดื่มเครื่องดื่มเหล่านั้น แม้เพียงในระดับเล็กน้อย ก็ก่อให้เกิดต้นทุนแก่คนที่ไม่ใช่ตัวผู้ดื่ม ในรูปของความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นของอุบัติเหตุและการทะเลาะวิวาท ตัวอย่างที่เลวแก่ผู้อื่นโดยเฉพาะเยาวชน ต้นทุนการรักษาพยาบาลที่จ่ายโดยครอบครัวและรัฐ และความสูญเสียทางจิตใจของญาติมิตร ฯลฯ โดยที่ผู้ที่ดื่มเหล่านั้นไม่ได้นำต้นทุนเหล่านี้มาคิดในการดื่มในแต่ละแก้วหรือในแต่ละอึก

ดังนั้น เศรษฐศาสตร์จึงถือว่า สวัสดิการสังคมจะเพิ่มขึ้นหากรัฐควบคุมการบริโภคเครื่องดื่มมึนเมาทุกชนิด ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นตามกลไกตลาดเสรี ซึ่งกลไกที่เหมาะสมที่สุดคือ ภาษีบาปหรือโควต้า(จำกัดปริมาณ)

เนื่องจากระดับพัฒนาการทางสังคมเศรษฐกิจและระบบราชการของไทยไม่เอื้อให้การเก็บภาษีในระบบตลาดเสรีทำได้อย่างทั่วถึง หรือการกำหนดโควต้าก็ไม่สามารถทำได้อย่างมีประสิทธิภาพ (เพราะเกิดตลาดมืดขึ้น)

และเนื่องจากประวัติศาสตร์อุตสาหกรรมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ของไทยทำให้เกิดระบบผูกขาด ซึ่งตามทฤษฎีทางเศรษฐศาสตร์ จะทำให้มีราคาสูงกว่าและมีปริมาณการผลิตต่ำกว่าระบบตลาดเสรี ต้นทุนภายนอกต่อสังคมที่เกิดขึ้นจึงมีค่าต่ำกว่าไปด้วย เป็นผลให้สวัสดิการสังคมที่ประชาชนโดยรวมได้รับนั้นสูงกว่าในระบบตลาดเสรี

ดังนั้น ภาครัฐจึงปล่อยสถานการณ์ให้ดำรงอยู่อย่างเช่นปัจจุบัน

อนึ่ง การค้าขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ (มัชชวาณิช) จัดเป็น 1 ใน 6 มิจฉาอาชีพ ซึ่งเป็นเครื่องปิดกั้นการบรรลุธรรม


###################################################


เรื่องเสรีนี่เถียงกันไม่จบ อันนี้ก็เป็นอีกแง่มุมหนึ่ง