การคราฟต์เบียร์มันคือศิลปะนะ แน่นอนรวมทั้งไวน์ก็ด้วย

แต่จะพูดยังไงมันก็ผิด กม. ไทยละนะ

อันนี้พูดคุยเล่าให้ฟังกันก็แล้วกัน
อยาจะบอกว่า ตอนแรกผมไม่ได้ชื่นชอบอะไรมากกับเบียร์หรอก เพราะคิดว่าเป็นของกระจอกๆ กินแล้วขม กินแล้วเมา อุบัติเหตุ วิวาท

แต่พอได้มาต้มเองเท่านั้นแหละ แม่คุณเอ้ยยยย

กลิ่นมอล์ทที่แสนหอม ยิ่งถ้าไม่ได้ใช้มอล์ตสกัดเข้มข้น แต่เป็นการ เอาบาร์เลย์มาบดแล้วต้มเนี่ยะ กลิ่นนี่สุดยอดเลย หอมกว่าโอวัลติล
แล้วมอล์ตมันก็มีหลายสายพันธุ์ หลายกลิ่น ขึ้นอยู่กับการอบอีก

การผสมมอล์ตต่างๆ แล้วก็ ไอ้ดอกฮอปส์นี่แหละ สุดๆของความหอม

จะว่าง่ายก็ง่าย เพราะแค่ต้มมอล์ท ใส่ ฮอปส์ กรอง ใส่ยีสต์ หมักรอเวลา จบ

แต่จะว่ายากก็ยากคือการต้องทำให้ได้เหมือนเดิม ควบคุมความสะอาด รสชาติ

ตอนที่หมักเองสำเร็จ แม่เจ้า รสชาติคนละเรื่องกับ สิงห์ ช้าง ลีโอเลย คือ มันหอม มัน ได้กลิ่นมอล์ตกลิ่นฮอปส์ ความขมที่ได้จากฮอปส์มันลุ่มลึกมาก อนึ่งมันเป็นเบียร์คนละชนิดกับ สิงห์ช้างอะนะ เพราะมันเป็น Ale แต่จะกรองให้ใส หรือหมักให้ใส ได้อารมณ์ สิงห์ช้าง มันก็พอได้ทำดีๆอร่อยกว่ามาก พอๆกับที่เค้านำเข้ามาขายเลยยังได้

ตอนที่ทำเป็นนี่แหละ เลยเข้าใจเหมือนกันว่า ที่เค้าไม่อยากให้ทำขายเอง เรื่องความปลอดภัย ภาชนะ ส่วนผสม ความสะอาด ก็เรื่องนึง แต่ด้วยความที่มันง่าย หลากหลาย หากเปิดเสรีได้ ถ้าราคามันสู้ไหว รายใหญ่มีลำบาก

ตอนแรก ยอมรับว่าเคยมองภาพลักษณ์ของเบีบยร์ว่า เป็นของไม่ดี ขม ไร้ประโยชน์
พอทำเองเป็น เข้าใจละ ทำไมมันคือเครื่องดื่มที่คนนิยมมากที่สุดในโลก และมีประวัติมายาวนานกว่า 6000 ปี