ถ้าคุณเจ้าของกระทู้หาข้อมูลเกี่ยวกับเลี้ยงดูเด็ก น่าจะเจอกับหลายๆบทความที่แสดงความเป็นห่วงเรื่องเด็กกับการดูทีวี

ผมขอเล่าประสบการณ์ของผมหน่อย แต่ก็ไม่ได้อยากให้เข้าใจว่าที่ผมน่ะเป็นเรื่องถูกต้อง การระวังเรื่องทีวีอาจจะเป็น

เรื่องดีก็ได้ เรื่องแย่ๆของทีวีกับเด็กที่เกิดขึ้นจริงก็น่าจะมีเยอะเหมือนกัน


ช่วงลูกคนโตผมเพิ่งคลอด ผมตามเพจของพญ.ท่านหนึ่งที่คอยอัพเดตเรื่องการเลี้ยงดูเด็ก แล้วเพจนี้ลงข้อมูลเรื่อง

อันตรายจากการดูทีวีของเด็กบ่อยๆ ผมที่ตามอ่านเพจนี้ตลอดทำให้เกิดความกังวลเป็นอย่างมาก ตั้งใจชัดเจนว่าจะระวัง

ไม่ให้ลูกได้มีโอกาสดูทีวีบ่อยๆ แต่ความเป็นจริงก็หลีกเลี่ยงไม่ได้เลย เพราะได้ยายมาเป็นคนดูแลเด็ก ซึ่งไม่ว่าผมจะบอก

ยังไงก็ตามว่าผมไม่อยากให้เด็กได้เห็นอะไรในทีวี แต่กลับถึงบ้านแต่ละวันก็จะเห็นลูกผมนั่งดูทีวีกับยายเป็นประจำ

เป็นอย่างนั้นตั้งแต่อายุสองขวบได้ ผมช่วงนั้นนี่เครียดกับเรื่องนี้มากทะเลาะกับภรรยาและแม่ภรรยาบ่อยๆ แต่ฝั่งนั้นก็ยืนยัน

แต่ว่ามันไม่เป็นอะไรหรอก


ช่วงสองถึงสี่ขวบลูกผมก็โตมากับทีวีแบบที่ผมไม่ต้องการให้เป็นอย่างนั้นเลย มีสลับกับดูการ์ตูนเรื่องหมีพูห์บ้าง แต่ตอนนั้น

จะทีวีหรือการ์ตูนผมก็ไม่โอเคทั้งนั้น จุดเปลี่ยนเรื่องเด็กดูทีวีของผมมาเปลี่ยนตอน CTH ปิดตัว และผมใช้บริการทรูวิชั่นแทน

จนได้มาเจอช่อง Disney Junior ผมมีโอกาสได้ดูกับลูกบ่อยๆ ดูไปเรื่อยๆก็คิดได้ว่านี่มันสุดยอดสื่อการเรียนรู้ของเด็กเล็กเลย

นี่หว่า คุณธรรมพื้นฐานในการใช้ชีวิตการ์ตูนพวกนี้มีหมดเลย การวางตัวในสถานการณ์ต่างๆในสังคมเด็ก ความรู้รอบตัวที่เป็น

ประโยชน์ และอีกเยอะแยะที่ลูกๆผมจะเรียนรู้ได้อย่างสนุกจากการ์ตูนในช่องนี้อย่าง Doc McStuffins ,Sofia the First

,Miles from Tomorrowland ,Goldie & Bear ,The Lion Guard ,Elena of Avalor ,Mickey and the Roadster Racers

Puppy Dog Pals ,Vampirina ,Muppet Babies


ที่ผมดูมาทั้งหมดหลายๆเรื่องหลายๆตอน มันไม่อะไรเป็นพิษเป็นภัยต่อเด็กเลย แต่ก็เฉพาะช่องนี้นะผมเคยดูช่อง Disney

Channel ก็รู้สึกว่ามันไม่ได้เหมาะต่อเด็กเล็กทุกรายการ ยิ่งบูมเมอแรงนี่ผมไม่ให้ดูเลย นอกจากเคเบิ้ลหรือทีวีผมกับลูกยัง

ตามดูการ์ตูน Disney แทบทุกเรื่อง พวกผมแตกฉานเรื่องเจ้าหญิงทุกองค์ My Little Pony ของ Hasbro ก็ด้วย พวกเรื่อง

ใหม่อย่าง Ferdinand หรือ Trolls ก็ไม่พลาด และคงพากันหาการ์ตูนดีๆดูกันต่อไป ทุกวันนี้ดูกันไม่มีต่ำกว่าวันละชั่วโมง


การดูการ์ตูนคือความสุขของลูกผม ซึ่งทุกอย่างที่ผมคาดหวังให้ลูกผมเป็นลูกผมตอบสนองผมทั้งหมด ส่วนตัวผมคิดว่า

ความสุขจากการดูการ์ตูนมันมีผลอย่างมาก ลูกผมดูการ์ตูนได้ทุกวันและถ้าผมไม่ได้ขอให้เรียน ทำกิจกรรม หรือฝึกฝนอะไร

จะดูการ์ตูนตลอดผมก็ไม่ว่า ผมตามใจลูกเรื่องสื่อที่หลายๆคนแสดงความเป็นห่วง แต่ลูกผมสอบเข้าป.1 หลักสูตรภาษา

อังกฤษได้ด้วยคะแนนเต็มซึ่งมีเด็กทำได้สามคนจากหลายคนที่สมัครสอบ ตอนห้าขวบก็วาดภาพได้รางวัลที่สองของนานมี

บุ้คส์รุ่นระดับไม่เกินป.3 เพราะชอบวาดการ์ตูนตามเรื่องที่ได้ดู ผมตระหนักเรื่องพ่อแม่อยากให้ลูกเรียนดนตรีแต่ลูกไม่ชอบ

เรียนเพราะเห็นจากคนรอบข้างมาตลอด แต่ลูกผมยอมเรียนง่ายๆเพราะผมบอกว่าจะได้เล่นเพลงเรื่องม้าโพนี่ที่ลูกชอบได้

ตลอดถ้าลูกเล่นเป็น


ทุกวันนี้ผมก็ยังเห็นเรื่องอันตรายของทีวีผ่านตาอยู่บ่อยๆ ที่มีความคิดเห็นรุนแรงว่าลูกคุณป่วยแน่นอน แย่แน่นอนถ้า

ปล่อยให้ดูก็มีไมน้อย ที่ผ่านมาก็ได้แต่คิดในใจว่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับผมมันไม่ใช่อย่างง้าน ลูกผมยิ่งโตผมก็ยิ่งคาดหวัง

ตามวัยของเด็กไปเรื่อยๆ แต่ไม่ว่าจะหวังอะไรพื้นฐานสำคัญมันก็อยู่ที่ต้องมีความสุขจากการดูการ์ตูน จากการเล่นแบบที่ชอบ

ในสัดส่วนที่มากพอๆกับการเรียนอย่างเข้มข้น แบบที่ผ่านมาที่ผมจะให้ตั้งใจทำอะไรลูกก็ทำหมด น่าจะเพราะที่ผมตามใจไป

เด็กมันมีความสุขมากพอแล้วมั้ง ขออะไรไปเลยตามใจคืนบ้าง