โรคซึมเศร้าสมัยตอนผมรับราชการมีหลายๆคนเครียดกับงาน แล้วพอถึงจุดหมดความอดทนสิ้นหวังก็ได้เปลี่ยนไปนับถือความเชื่อต่างๆนาๆ บางคนเปลี่ยนศาสนาบางคนหมอดูทักให้เปลี่ยนชื่อบางคนไปนับถือลัทธิแปลกๆ ทั้งหมดส่วนใหญ่ล้วนแล้วคือความสบายใจของตัวเองมากกว่าการรักษา

ผมมองว่าความผิดหวังและการควบคุมอารมณ์เป็นสาเหตุของโรคซึมเศร้า ไม่รู้ว่าทางศัพท์วิชาการจะแบ่งประเภทโรคหรือชื่อเรียกแบบไหน ผมว่าด้วยระบบการดูแลจากภาคส่วนต่างๆชีวิตความเป็นอยู่รวมถึงวัฒนธรรมของคนไทย มีโอกาสจากความเสี่ยงในเรื่องความเครียด ท้อแท้ ผิดหวังและสูญเสียมากกว่าสาเหตุอื่น

พอสาเหตุเป็นส่วนหนึ่งของการดำรงชีวิตในแต่ละวันที่เราตื่นนอน มันเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงได้ยากกับคำว่าซึมเศร้าเสียใจ เพียงแค่มีการรักษาที่ถูกวิธีปรับทุกข์กับเพื่อนหรือทำกิจกรรมที่หัวสมองจะได้ผ่อนคลาย แต่ก็ยังเป็นคนไทยวันยังค่ำเมื่อเครียดทำบุญสะเดาะเคราะห์เหมือนปวดขาแต่กินยาแก้ไอ

มันไม่ใช่ทุกคนที่เป็นโรคซึมเศร้าแล้วจะรักษาเหมือนๆกันได้ ต้องใช้เวลาทำความเข้าใจที่การรักษาอาจกินเวลาเป็นสิบๆปี ในเมื่อเราไม่อาจหนีต้นตอสาเหตุที่ทำให้เราอยู่ในสภาวะดังกล่าวได้ เราควรต้องฝึกตัวเราเนี่ยล่ะให้เตรียมพร้อมรับมือกับแรงกดดันต่างๆครับ

ป.ล. การทำสมาธิสามารถลดอาการเครียดได้ตามงานวิจัย เท่ากับการเข้าวัดฟังธรรมฝึกจิตก็เป็นการบำบัดอย่างหนึ่ง