ในฐานะที่ผมเข้าข่ายป่วยเป็นโรคนี้อยู่นะครับ ปัจจุบันก็ทานยาและไปตามหมอนัดทุกเดือน

คือมันรู้สึกเบื่อทุกอย่างน่ะ จะว่าไงดี คือมันไม่ได้รู้สึกเศร้า ร้องไห้ อะไรแบบนั้นหรอก แต่มันชอบมีชุดความคิดแปลกๆเข้ามาในหัว อย่างทำไมทุกอย่างมันเป็นแบบนี้นะ ทำไมถึงต้องแบบนั้น จนบางทีอยากหายไปให้พ้นๆจากที่ตรงนี้ ไม่ได้อยากตายนะ แค่แบบเบื่อกับการใช้ชีวิตมากๆ บางครั้งพอเห็นข่าวคนฆ่าตัวตายมันก็ชอบมีความคิดแว่บมาในหัวว่าก็ง่ายดีนะ ลองทำดูดีมั้ย คือบางช่วงอารมณ์ผมมักคิดว่าฆ่าตัวตายมันไม่ได้น่ากลัวเลย แต่เสี้ยววิต่อมาก็ตั้งสติได้ว่าบ้าเหรอ จะตายทำไม วนอยู่อย่างนี้มานานมากๆ(อาการผมเริ่มออกช่วงอายุ 15 ปัจจุบัน 24 แล้ว )

คือไม่ได้อยากให้คนมาช่วย มาให้กำลังใจหรอก บ่อยครั้งที่รู้สึกแย่แทนด้วยพอมีคนมาให้กำลังใจหรือชมเรา เพราะเรารู้สึกว่าเรื่องแค่นี้ต้องชมต้องช่วยกันด้วยเหรอ ไม่ต้องมายุ่งก็ได้ แค่อยากอยู่คนเดียว แต่เหงามั้ย ก็เหงานะ แต่รู้สึกดีกว่าการต้องอยู่ในสังคมคนเยอะๆมันอึดอัด ทุกวันนี้บางครั้งยังรู้สึกแย่ๆเลยที่ต้องไปเจอคนที่ทำงาน ทั้งๆที่เขาก็ดีกับเรามาก จนกลายเป็นเราที่รู้สึกแย่แทนที่คิดลบแบบนี้

พอทานยามันก็ดีขึ้น แต่ก็ไม่ได้หายขาด มันรู้สึกว่าคุยแง่ลบกับตัวเองน้อยลงมาก แต่ผมเข้าข่ายในส่วนย้ำคิดย้ำทำด้วย เลยเป็นคนยึดติดกับความคิดนานมากไปหน่อยกว่าจะสลัดออกไปจากหัวได้ เจออะไรกระตุ้นปุ๊บก็วกกลับมาได้ทันที


นี่ถ้าไม่ใช่เพราะมีข่าวคนฆ่าตัวตายมากๆจนแม่ผมกังวลมาขอร้อง ทุกวันนี้ก็คงไม่ได้ไปหาหมอ เพราะด้วยอีโก้ตัวเองที่คิดว่าคุมมันได้ อาการคงจะแย่ลงเรื่อยๆกว่านี้ไปแล้วครับ เพราะงั้นใครมีคนที่เรารักเป็นโรคนี้หรือเข้าข่ายจะเป็น ก็พาๆกันไปหาหมอเถอะครับ เพราะถึงจะไม่ได้ฆ่าตัวตาย แต่ความทุกข์ที่มีมันคงไม่หายไปจนเราตายนั่นแหละ