เดี๋ยวอีดิทเพิ่มใช่มะจะรออ่านนะ

รออ่านด้วยคนครัช

ปักหมุด ปูเสื่อ

ยืนยันอีก 1 เสียงว่า "เกี่ยว"

เด็กประถมสมัยนี้ ล้อมวงเล่น PUBG กันแล้วครับ

พอไม่ได้เล่นก็เอาปืนเด็กเล่นมาถือทำท่าไล่ยิงกัน

ระดับความแยกแยะ ยับยั้งชั่งใจ สติสัมปชัญญะของแต่ละคนต่างหากคือเรื่องสำคัญ

อ่านแล้วก็มาขอบคุณ สำหรับเรื่องราวที่นำมาครับ

ขอบคุณทุกท่านที่อ่านครับ ประสปการณ์เล็กน้อยของผม คงแทนภาพรวมทั้งหมดระหว่าง"เกม"กับ"ความรุนแรง"ไม่ได้


แต่มันก็สะท้อนข้อแตกต่างที่ว่า ยิงคนในเกม FPS บ่อยๆ แล้วจิตใจจะโหดเหี้ยมชินชากับการยิงเพื่อฆ่าคนในชีวิตจริงไปเอง
แล้วสักวัน ใจเราคงด้านพอออกไปก่อเหตุ กราดยิงได้ละก็..........ผมนี่อยากหัวเราะเป็นภาษา Pubg

ประสปการณ์ยิงปืนในเกม กับการยิงปืนจริงๆ มันห่างกันมากโข (ไปยิง BB Gun ยังดูใกล้เคียงกว่าเลยฮะ)
แล้วการยิงเป้ากระดาษกับ ยิงใส่สิ่งมีชีวิต หรือ ผู้คนที่ เราก็รู้อยู่ว่าลึกๆเขามีพ่อแม่มีพี่น้องเหมือนเรา มันคนละฟิลเลยฮะ


แม้ปฏิบัติการณ์ที่ ผมเคยเข้าร่วมทำให้ผู้ต้องหาบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ผมยังรู้สึกลึกๆเลยว่า
"คนพวกนี้เขาสมควรโดนแบบนี้จริงเหรอ เขาตั้งใจเลือกชีวิตแบบนี้เหรอ ไม่มีงานที่ดีกว่าการก่ออาชญากรรมแล้วเหรอ"

ตอนแรกๆผมมองปลอบใจตัวเองว่า ไอ้พวกนี้มันสมควรเจ็บสมควรตาย มันไม่เลือกประกอบสัมมาชีพ
แต่พอได้สัมผัสกับพวกเขา เขาก็แค่อยากอยู่รอด อยากมีเงินมีทอง อยากมีชีวิตที่ดี (เหมือนเราเลยแฮะ) บ้างก็โดนข่มเหง ถูกรังแกโดยผู้มีอำนาจ
เพียงแต่ความรู้มันมีเท่านี้ โอกาศมันมีเท่านี้ +กับความมักง่าย อยากใช้ทางลัดหาความสำเร็จโดยไม่มีหลักนิติธรรม

ตอนหลังๆ ผมมาตระหนักดีว่าคนเหล่านี้แม้จะเป็นด้านลบเป็นขยะสังคม
แต่ใจผมกลับปฏิเสธไม่ได้ว่าพวกเขาก็คือผลพวงทางสังคัมของพวกเรา เป็นส่วนนึงของระบบสังคมเศรษฐกิจที่ล้มเหลวของประเทศเรา เป็นคนที่เราอาจเดินสวนกันใน ตลาด กลางสี่แยก หรือ ห้างสรรพสินค้า

เราควรต้องร่วมกันรับผิดชอบ หรือ ปลอบใจตัวเองว่า เพราะ....... เพราะ ....... หรือ เพราะ....... อย่างใดอย่างนึงอย่างทุกวันนี้เหรอครับ


ทุกวันนี้ผมกลับมาอยู่กับอาวุธปืนที่ผมรักและหลงไหล่ โดยไม่ไปเกี่ยวข้องกับภาคสนามแล้วครับ
แต่ยอมรับว่าผมยังอยู่ในแวดวงการค้าอาวุธ ซึ่งลึกๆแล้วก็ตระหนักดีว่า งานของผมต้องมีบางแหละไม่มากก็น้อย
ที่มีผู้นำไปใช้มุ่งหวังเพื่อก่อนป้องกันชีวิตและทรัพสินย์ หรือทำร้ายกันหรือแม้แต่ อาจจะไปก่ออาชญากรรม

แต่ผมเลิกคิดไปและ เพราะยังไงมุมนึงของสังคมที่เราอยู่กันอย่างสงบสุข
มันก็ต้องมีคนที่ต้องยอมรับหน้าที่เพชรฆาตหรือเรียกสวยๆหรูๆว่าผู้ผดุงความยุติธรรม ออกไปเสี่ยงตายมือเปื้อนเลือด ไม่ว่าเขาจะชอบหรือไม่ชอบ เพื่อให้สังคมมีความปกติสุข

แล้วก็มีคนบางกลุ่มมาบอกว่า "อุ๊ย พี่โหดจัง กล้ายิงโจร"

เหมือนที่ เราก็ชอบกินหมู กินไก่ กินปลา อย่างอร่อย โดยที่ยังสบายใจได้ว่า ก็ไม่ได้ฆ่าใครหรือตัวอะไรนะ คุณธรรมเราก็ยังสูงอยู่พอสมควร

ผมเชื่อว่าน้อยคนจะตระหนักว่า เบื้องหลังต้องมีมือเพชรฆาตมีผู้ผดุงความยุติธรรมหรือใครสักคน มา Kill ให้เราอร่อยอย่างทุกวันนี้อยู่ตลอดเวลา

***ผมก็คนนึง ฮาๆๆ