อยู่ที่ปัจจัยหลาย ๆ อย่างของแต่ละคนด้วยรึเปล่าครับ

บางคนคุมรายได้รายจ่ายได้ เงินออมเหลือพอสำหรับค่างานอดิเรกสบาย ๆ

บางคนรายได้มหาศาล แต่รายจ่ายก็สูงตาม เงินออมไม่เหลือมาซื้อ อะไรแบบนี้

ก็ถ้ารายได้ยังชนกับรายจ่ายส่วนที่จำเป็น ๆ อยู่ มันก็บอกตรง ๆ แล้วนะว่าอยู่ในสถานะพร้อมซื้อของเอนเตอร์เทนรึเปล่า

อีกอย่าง ราคาเครื่องเกมแผ่นเกมเนี่ย ถ้าคิดถึงเงินเฟ้อต่อปีที่ผ่านมาด้วย ถือว่าเพิ่มขึ้นค่อนข้างน้อยมากแล้วนะ

อย่าง Rockman 7 SFC เนี่ย ตอนนั้นตลับนึง 9800 เยน หรือ 3000 บาทเลยนะ สมัยยังไม่มี PS1 อะ

ต้องมองหลายๆอย่างอ่ะครับผมว่า

บางคนรายได้เยอะ รายจ่ายน้อย, รายจ่ายเยอะ

อย่างผมคือผมไม่อยากได้อะไรที่คนทั่วไปอยากได้ บ้านไม่อยากได้ รถไม่อยากได้ รู้สึกซื้อแล้วเป็นภาระ

แฟนก็ไม่มี ผมไม่มีภาระเรื่องเงิน แล้วเวลาซื้ออะไรผมจะไม่ซื้อมาแล้วไม่ได้ใช้ประโยชน์จากมันเด็ดขาด

ผมคิดแบบนี้ตั้งแต่เด็ก+ตอนเด็กค่อนข้างจน เลยเก็บเงินเก่งตั้งแต่่เด็ก ตอนเด็กๆผมเก็บขยะใน รร ขายเพื่อเอาไปซื้อเกมเลยนะ

ตอนเริ่มทำงาน 1 เดือนใช้แค่ ค่าหอ + ค่าข้าว จบที่เหลือเก็บ แล้วทำแบบนี้มาตลอด เงินเดือนเยอะขึ้นรายจ่ายก็เท่าเดิมเรื่อยๆ ไม่ได้คิดจะเปลี่ยนสภาพความเป็นอยู่ตัวเองเพราะไม่จำเป็น

เงินเก็บมันก็เยอะขึ้นเรื่อยๆ เพราะผมไม่รู้จะเอาเงินไปซื้ออะไร ผมมันพวกเห็นเงินเก็บในบัญชีตัวเองเยอะๆแล้วมีความสุขอ่ะ

มีไม่กี่อย่างหรอกที่ผมจะใช้เงิน เกม การ์ตูน แล้วมีเงินเอาไปลงทุนทำเกษตรที่บ้าน นานๆที่ไปเที่ยว

แต่อันนี้เฉพาะเคสผมนะ แต่คนอื่นเขาก็อาจจะมีภาระที่ต้องจ่ายแหละ แต่ถ้าเป็นประเภทซื้อมาก่อนเรื่องใช้คิดที่หลัง อันนี้ควรคิดนะมันความสุขแค่ชั่ววูบอ่ะ พอหลังจากนั้นจะรู้สึกแบบ ไม่น่าซื้อเลย

edit: ทำบัญชีช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายได้ มันทำให้รู้ว่าเราซื้ออะไรไปบ้าง เดือนนี้เก็บเท่าไหร่

คนที่เขาแย่งกันซื้อ เพราะเขาคงมีเงินที่จะซื้ออะครับ

เขาอาจจะไม่ลำบาก เขาอาจจะมีเงินเก็บ เขาอาจจะซื้อแค่เกมแล้วไม่ซื้ออย่างอื่น (แบบผม)

แต่ที่แน่ๆ คนที่ซื้อ ps5 ได้ คงมีวัยวุฒิพอสมควรแหละ ไม่ใช่เด็กๆ ที่แบมือขอเงินพ่อแม่อยู่

ส่วนคนที่เขาไม่มี ลำบาก หรือไม่พร้อม เขาก็คงรอได้แหละครับ

เราว่าเงินเราเราจ่ายได้ไม่เดือดร้อนเพราะเราเก็บมาตั้งกะประกาศเครื่องยันวางขายมันก็ไม่น่าหนักหัวใครนะ
อาจมีคำถามว่าไม่เล่นจะตายไหมของไม่จำเป็นใช่ไม่ตาย
แต่มันก็มีเหมือนกัน เรื่องที่ถ้าชาตินี้ไม่ได้ทำมันจะเสียใจไปจนวันตาย
บางคนที่เดือดร้อนแทนควรถามตัวเองมากกว่าว่า ชีวิตมาถึงจุดๆนี้ได้ยังไง
ในภาวะยากลำบาก ห้ามคนมีความสุขเหรอ?

(อันนี้จากคนที่แย่งจองไม่สำเร็จนะ....มีรายได้น้อยแต่โสด...)

ผมกลับมองอีกมุมแหะ (เพราะ ผมไม่มีครอบครัวของตัวเองด้วยมั้ง)

กลัวว่า ถ้า สถานการณ์ โควิด มันแย่กว่านี้ แล้วต้อง อยู่แต่ในบ้านนานๆ
มันเหงามากๆ เกมส์ แทบจะ1/2ของชีวิตผมเลยมั้ง (เพราะปกติก็เพื่อนโคตรน้อยอยู่ละ(นิสัยตัวไม่ดีด้วยละ เข้าสังคมยาก))
เกมส์ online ไปเล่นหมู๋คณะก็ไม่ใช่แนว(เพราะนิสัยตัวเองอีกละ)
เกมส์ console มันดีอย่างคือ ถ้าซื้อเกมส์ที่เล่นคนเดียวแล้วชอบมัน(เช่นBB) มันใช้เวลานานอยู่กว่าจะเบื่อ(เป็นปีๆถ้าชอบ เล่นซ้ำไปซ้ำมา)

เงินที่มาจากอาชีพ เลี้ยงพ่อแม่ได้ ดูแลท่านได้ แบ่งเงินมาใช้กับความสุขส่วนตัวได้

สำหรับผมแค่นี้ก็ okละ..(ประเด็นคือ เงินเก็บมี แต่ของที่ต้องการตอนนี้ดันไม่มีให้ซื้อlol (PS4 PRO ดันมาขัดข้องช่วงนี้เพระา cyberpunk.... เล่นนานๆ ไม่ได้ เครื่องร้อนดับเอง....ต้องการเครื่องใหม่lol)

ปล. รอประกาศวันที่ 25 ของ Sony lol

ไม่หรอกครับคนส่วนน้อยในสังคมคือเหล่ายอดดอยตะหาก คนส่วนใหญ่คือกลุ่ม100 ล้านบัญชีนี่ตะหาก


[Link]