New game ! แบบการ์ตูนเล่ม เหมือนจะไม่มีLcในไทยนะครับ

อ่านของอาจารย์ฟุจิตะไปเเค่ 3 เรื่อง

เรื่องที่ชอบคงเป็น ล่าอสูรกาย เเละ หุ่นเชิดสังหาร ส่วนเรื่อง จันทราประกาศิต อ่านไม่จบ

จันทราเริ่มอ่านใหม่เล่มแรกอีกรอบ ผมว่ามันอ่านยากเพราะพระเอก/นางเอกเล่มมุกด้วยกันมากเกินยังไงไม่รู้เหมือนกัน ชอบหุ่นเชิดมากกว่า พีคกันตั้งแต่ตอนแรกกับ โรคโซนาฮานี่สร้างสรรค์ดี

ปล.นิยายของชาวเกาะเราไม่ค่อยคุ้นด้วยมั้ง เหอๆ

เท่าที่ผมเคยอ่าน ของอาจารย์ฟุจิตะไป 3 เรื่อง
- ล่าอสูรกาย
- หุ่นเชิด
- ถล่มเรือนอสูร

ส่วนตัวชอบล่าอสูรกาย ตรงมันย่อยง่ายครับ หุ่นเชิดก็สนุกครับ แต่ต้องอ่านรวดเดียว สมัยก่อนเคยอ่านรายสัปดาห์ แล้วดรอปไปเพราะว่ารู้สึกมันไม่ต่อเนื่อง

ส่วนถล่มเรือนอสูร เริ่มเสกลเล็ก แรกๆ สนุกครับ แต่พอหลุดระดับดวงดาวพอผ่านครึ่งแรกเล่มที่ 10 แล้วรู้สึกว่า รอจบแล้วอ่านรวดเดียวดีกว่า ส่วนเรื่องลายเส้นช่วงหลังเห็นว่า อ. แกไม่ร่างแล้ว สัดส่วนจะเพี้ยนๆ หน่อย - -"

ผมอ่านไป 4 เรื่อง

เรื่องที่ขึ้นหิ้งก็ล่าอสุรกายกับหุ่นเชิด(ชอบหุ่นเชิดมากกว่า สาวๆโดนใจกว่า)

เรื่องจันทราประกาศิตกับโซเบเทนี่รองลงมา แต่ถ้าชอบโมเมนต์พระเอก(การกระทำ)หล่อพูดคำคมๆเท่ๆสองเรื่องนี้ก็มีเหมือนกัน

จันทราฯ เคยอ่านช่วงแรกๆไปแล้วรู้สึกไม่สนุกก็เลยดรอปไป จำเนื้อหาไม่ได้แล้ว
ส่วนโซโบเทเริ่มรู้สึกยืดเยื้อเกินไปแล้ว ชักเริ่มอยากดรอป

จันทราประกาศิต เป็นงานวิพากย์วรรณกรรมที่เอานิทาน เรื่องเล่าต่างๆ มาตีความได้เจ๋งดี
คือแค่ไม่ได้ยกเอาตัวละครมาสู้กันเฉยๆ แต่พาสำรวจเบื้องลึกจิตใจตัวละครแต่ละตัวด้วย
ทำไมไอ้ตัวนี้มันทำแบบนี้ เพราะอะไรมันถึงชั่ว ฯลฯ

ยิ่งเล่มสุดท้ายนี่พีคแล้วพีคอีก แบบโห เอ้างี้เลยเหรอ? เล่นงี้เลยอ่ะ?

หุ่นเชิดนี่ทำผมอเมซซิ่งมาก
เป็นเรื่องที่แสดงห้เห็นเลยว่า อ แกไม่ได้คิดเนื้อเรื่องล่วงหน้า
คือช่วงแรก จนถึงสงครามหุ่นเชิดตระกูลไซกะ กับหลังจากนั้นนื่ไปคนละทางเลย
แต่ที่ทึ่งคือดันเอามาบรรจบกันได้ (ถึงจะดูออกว่าแถ แต่ก็เนียนใช้ได้)

จำไม่ได้ละอ่านเรื่องอะไรบ้าง แกวาดเรื่องสั้นอยู่ อย่างนกฮูกที่คนมองตาแล้วจะตายเลยไรเนี่ย

แต่ที่พีคๆมีแค่หุ่นเชิดกับล่าอสูรกายแค่นั้นนะ
สำหรับผมชอบเนื้อเรื่องหุ่นเชิดกว่า แต่อ่านจนจบดันชอบล่าอสูรกายกว่า ไม่ค่อยชอบเล่มจบหุ่นเชิดเท่าไหร่
สปอยล์ได้ใช่ไหมหว่า?