โลกโหดกับม็อบ ดูมาถึงตอนล่าสุด (ปราบสลัดอากาศ ?)

... นอกจากงานภาพแล้ว ถือว่าเนื้อเรื่องและเซ็ทติ้งนั้น น่าสนใจมากค่ะ ดูความลึกซึ้งและเป็นแฟนตาซีที่รู้สึกสมจริง (?) ตัวละครก็ดูมีมิติมากกว่าที่เห็นตอนแรก (อาจเป็นเพราะชั้นเชิงการนำเสนอแบบจงใจ ?) แสดงให้เห็นว่าแต่ละคนก็มีความคิดความอ่านและเหตุผล มีปมในใจต่างๆกันไป ถึงตัวเอกทั้ง 2 คน (เลออน กับ มาริเอะ) จะไม่ได้ตั้งใจ แต่ความจริงคือผลของการกระทำที่เหมือนกับโยนหินก้อนเบ่อเริ่มลงผิวน้ำ นอกจากเส้นเรื่องจะรวนแล้ว การเมือง ความสัมพันธ์ ผู้คน แม้แต่เหตุการณ์ที่ควรจะค่อยเป็นค่อยไปตามกาลเวลา ก็เคลื่อนไหวทั้งๆที่ตัวคะลรอื่นๆยังไม่อยู่ในสภาพที่พร้อมเพียงพอ

น่าสนใจมากค่ะ เรื่องนี้ ถ้าทนงานภาพได้ก็น่าจะทนได้อีกหลายเรื่องล่ะ แต่ด้านเนื้อเรื่องนี่ เป็นอิเซไคที่น่าสนใจมากเรื่องนึงเลย

ปล.1 น่าเสียดายยัยผมฟ้า เปิดตัวมาน่าสนใจมากแบบว่ามองแล้วรู้สึกว่าต้องสำคัญแน่ๆ มาตอนนี้กลายเป็นแค่เบี้ยที่เอาแต่ร้องไห้ซะงั้น

ปล.2 ที่สวยสุดในเรื่องนี้ ยกให้ทั่นราชินีมิเลนค่ะ โดนอีตาเลออนหยอดไปพักเดียวล่ะถึงกับเคลิ้มเลย... แต่น่าสนใจที่เธอเองก็ไม่ชอบสภาพสังคมในอาณาจักรแบบนี้นี่สิ เพราะมาจากต่างแดนรึเปล่า ? แต่ก็เป็นการส่งข้อความที่ดี