รีวิว = วิจารณ์

การบอกว่าชอบ หรือ ไม่ชอบ ไม่ใช่วิจารณ์ครับ

การแสดงความเห็นของคนดูทั่วไปมักขึ้นอยู่กับรสนิยม ทัศนะคติส่วนตัว ความคิดเห็นส่วนตัว เป็นแบบอัตวิสัยกันซะส่วนใหญ่ ซึ่งการแสดงความเห็นในลักษณะนี้ไม่ใช่การวิจารณ์ตามความหมายที่แท้จริง

การดูหนัง มีหลายนัยยะครับ ผมขอยกนัยยะนึงที่เกี่ยวกับการวิจารณ์

แบบแรก 1./ดูหนังแบบ Projective คือเอาตัวเอาใจใส่ลงไปกับหนังที่ดู
กับแบบทีสอง 2./ ดูแบบ Perceptive คือดุแบบมีการถอยออกมาเพ่งพินิจ วิเคราะห์ เหตุและผล ฯลฯ

แบบแรกคือคนดูทั่วๆไปครับ เป็นการดูที่ขึ้นขึ้นอยู่กับความ ชอบ หรือ ไม่ชอบ (ฉันเป็นแฟนมาเวล มาเวลดีเสมอ ฉันเป็นแฟนดีซี ดีซีเลิสทุกทาง) และอยู่กับรสนิยมส่วนตัวและปล่อยใจให้เคลิบเคลิ้มไปกับบท (ภาพ+เสียง) แบบที่เรียกว่าตกหลุมพรางแห่งเวทนา (Pathelic Fallacy) และทำให้เกิดการวิจารณ์ที่ขาดความเที่ยงธรรม

การดูหนังเพื่อวิจารณ์จึงต้องเป็นอีกแบบนึงครับ แบบที่สองนั่นเอง คือถอยออกมาเพ่งพินิจวิเคราะห์ เป็นการดูด้วยใจที่เป็นกลาง และใช้หลักเกณฑ์ต่างๆเข้ามาช่วยพิจารณา ซึ่งนี่เป็นคุณสมบัติของนักวิจารณ์ครับ

(ผมเห็นพวกเพจวิจารณืหนังที่เป็นเด็กรุ่นใหม่หลายๆเจ้าที่มักจะให้คะแนนหนังที่ตัวเองชอบสูง 8-9-10คะแนน เห็นมันยกให้The Dark Knight เป็นหนังที่ดีที่สุด อันดับหนึ่งของโลก (คือไม่ใช่ว่าหนังไม่ดีนะ) แล้วก็เห็นพวกมันจัดอันดับให้ Interstellar เป็นหนังไซไฟอันดับ1 ของโลกแล้ว แบบว่า มันจะอวยโนแลนเวอร์ไปมั๊ย?)



ผมว่าหลายคนไม่เข้าใจคำว่า "วิจารณ์" ไม่รู้จักการวิจารณ์หนัง/วรรณกรรม กันนะครับ แบบเข้าใจผิดกันไปเยอะเลย ต้องไปทำความเข้าใจกันก่อนว่าวิจารณ์หนังคืออะไร วิจารณ์ไปเพื่ออะไร ทำไมต้องวิจารณ์ แล้วเค้าวิจารณ์กันยังไง ทฤษฎีการวิจารณ์มีแบบไหน ยังไงบ้าง